Rudolf z Rüdesheim

Z e-ncyklopedia

Rudolf z Rüdesheim (1402-1482)

Pochodził spoza diecezji wrocławskiej. Urodził się około 1402 roku w Rüdesheim, niedaleko Moguncji. Studiował m.in. w Rzymie, tam też uzyskał doktorat z prawa. Początkowo był audytorem Kurii Rzymskiej, następnie proboszczem w Wormacji, Moguncji i Freisingen. Był także uczestnikiem soboru w Bazylei. W 1465 roku otrzymał nominacje na biskupa Lawantu, w tym samym roku Ojciec Święty mianował go legatem papieskim na Polskę, Śląsk i Prusy. W 1468 roku został mianowany na biskupa wrocławskiego. W początkowym okresie jego rządów na Śląsku panowała dość napięta sytuacja polityczna. Doszło do konfliktu między Maciejem Korwinem a Kazimierzem Jagiellończykiem, którzy walczyli o wpływy po śmierci Jerzego z Podiebradu. Ostatecznie zwycięzcą okazał się Maciej Korwin, któremu zarówno biskup jak i kapituła diecezjalna dochowali wierności po uprzednio złożonej przysiędze. Starał się odbudować życie religijne w diecezji po wojnach husyckich, udało mu się odzyskać wiele zabranych świątyń katolickich, troszczył się o rozwój bractw kościelnych. Zwołał dwa synody diecezji wrocławskiej (1473 i 1475 rok) omawiano na nich najważniejsze wówczas dla diecezji problemy m.in. sposoby pracy duszpasterskiej. Ustawy synodalne są jednym z pierwszych druków na ziemi śląskiej. W 1480 roku Rudolf zatwierdził nowe statuty kapituły diecezjalnej, które obowiązywały aż do 1810 roku. Rudolf zmarł 17.01. 1482 roku we Wrocławiu, został pochowany w prezbiterium katedry.

Bibliografia

J. Pater, Poczet biskupów wrocławskich, Wrocław 2000