Rozmus Tadeusz: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
Linia 1: Linia 1:
==Tadeusz Rozmus (1957-), SDB==
==Tadeusz Rozmus (1957-), SDB==


Urodził się 29 kwietnia 1957 r. w Bielsku-Białej. Pochodzi z parafii p.w. św. Urbana w Woli, a następnie jego rodzina przeprowadziła się do parafii św. Barbary w Górze. Wstąpił do nowicjatu w Kopcu w 1975 roku, gdzie złożył pierwsze śluby zakonne w dniu 22 sierpnia 1976 roku, a śluby wieczyste – 16 września 1984 roku w Rzymie w domu salezjańskim „San Tarcisio”. Święcenia kapłańskie przyjął 18 czerwca 1986 roku w Krakowie. Był dyrektorem domów salezjańskich w Świętochłowicach, Rzymie - San Callisto i Perugii. W latach 1997 - 2000 pełnił funkcję radcy inspektorialnego prowincji krakowskiej, po czym został jej inspektorem, który to urząd pełnił od 2000 do 2006 roku.  W 2012 roku Warszawska Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej nadała ks. Tadeuszowi Rozmusowi na podstawie pracy „Kierunki rozwoju kształcenia zawodowego w Polsce na tle doświadczeń krajów europejskich”, stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki.  W ubiegłym roku, w imieniu ks. Marka Chrzana, przeprowadził wizytację nadzwyczajną w inspektorii austriackiej. Kapituła Generalna wybrała ks. Rozmusa 28 marca 2014 roku na stanowisko radcy nowego regionu Europa Środkowo-Północna. Powierzono mu zadanie koordynowania misji salezjańskiej w prawie 20 krajach europejskich.  
Urodził się 29 kwietnia 1957. w Bielsku-Białej. Pochodzi z parafii p.w. św. Urbana w Woli, a następnie jego rodzina przeprowadziła się do parafii św. Barbary w Górze. Wstąpił do nowicjatu w Kopcu w 1975 roku, gdzie złożył pierwsze śluby zakonne w dniu 22 sierpnia 1976 roku, a śluby wieczyste – 16 września 1984 w Rzymie w domu salezjańskim „San Tarcisio”. Święcenia kapłańskie przyjął 18 czerwca 1986 w Krakowie. Był dyrektorem domów salezjańskich w Świętochłowicach, Rzymie - San Callisto i Perugii. W latach 1997 - 2000 pełnił funkcję radcy inspektorialnego prowincji krakowskiej, po czym został jej inspektorem, który to urząd pełnił od 2000 do 2006 roku.  W 2012 Warszawska Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej nadała ks. Tadeuszowi Rozmusowi na podstawie pracy „Kierunki rozwoju kształcenia zawodowego w Polsce na tle doświadczeń krajów europejskich”, stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki.  W 2013  roku, w imieniu ks. Marka Chrzana, przeprowadził wizytację nadzwyczajną w inspektorii austriackiej. Kapituła Generalna wybrała ks. Rozmusa 28 marca 2014 na stanowisko radcy nowego regionu Europa Środkowo-Północna. Powierzono mu zadanie koordynowania misji salezjańskiej w prawie 20 krajach europejskich.
 
==Bibliografia==
==Bibliografia==
Czytaj także: www.twitter.com/Salezjanie_PL
Czytaj także: www.twitter.com/Salezjanie_PL

Wersja z 15:31, 18 cze 2014

Tadeusz Rozmus (1957-), SDB

Urodził się 29 kwietnia 1957. w Bielsku-Białej. Pochodzi z parafii p.w. św. Urbana w Woli, a następnie jego rodzina przeprowadziła się do parafii św. Barbary w Górze. Wstąpił do nowicjatu w Kopcu w 1975 roku, gdzie złożył pierwsze śluby zakonne w dniu 22 sierpnia 1976 roku, a śluby wieczyste – 16 września 1984 w Rzymie w domu salezjańskim „San Tarcisio”. Święcenia kapłańskie przyjął 18 czerwca 1986 w Krakowie. Był dyrektorem domów salezjańskich w Świętochłowicach, Rzymie - San Callisto i Perugii. W latach 1997 - 2000 pełnił funkcję radcy inspektorialnego prowincji krakowskiej, po czym został jej inspektorem, który to urząd pełnił od 2000 do 2006 roku. W 2012 Warszawska Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej nadała ks. Tadeuszowi Rozmusowi na podstawie pracy „Kierunki rozwoju kształcenia zawodowego w Polsce na tle doświadczeń krajów europejskich”, stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki. W 2013 roku, w imieniu ks. Marka Chrzana, przeprowadził wizytację nadzwyczajną w inspektorii austriackiej. Kapituła Generalna wybrała ks. Rozmusa 28 marca 2014 na stanowisko radcy nowego regionu Europa Środkowo-Północna. Powierzono mu zadanie koordynowania misji salezjańskiej w prawie 20 krajach europejskich.

Bibliografia

Czytaj także: www.twitter.com/Salezjanie_PL