Rother Jerzy

Z e-ncyklopedia

Rother Jerzy (1903-1956)

Urodził się 24 marca 1903 w Królewskiej Hucie w rodzinie formierza hutniczego Jana i Marii z d. Czmok. W maju 1919 roku wyjechał do Holandii. W Grave został przyjęty do Zgromadzenia Misjonarzy Świętej Rodziny. 3 lipca 1923 zdał egzamin dojrzałości. Miesiąc później przyjął habit zakonny i rozpoczął nowicjat. W październiku 1924 roku złożył pierwsze śluby zakonne. Studia filozoficzne odbył w Górce Klasztornej. We wrześniu 1926 opuścił Zgromadzenie Misjonarzy Świętej Rodziny i został przyjęty do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Studia kontynuował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.

23 czerwca 1929 przyjął święcenia kapłańskie. Jako wikariusz pracował w Biertułtowach (1929), Strumieniu, Mikołowie (od końca grudnia 1929 roku - 31 sierpnia 1931), Michałkowicach (od 1 września 1931), Zgodzie (20 sierpnia 1934) i w Goduli. 11 grudnia 1937 został mianowany kuratusem w Nieboczowach. Zmarł po krótkiej chorobie 16 lipca 1956. Spoczął na cmentarzu parafialnym w Mikołowie.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Jerzego Rothera; WD 1929, nr 6, s. 54; 1929, nr 9, s. 84; 1930, nr 1, s. 23; 1931, nr 8-9, s. 100; F. Maroń, Nekrolog, WD 1973, nr 10-12, s. 276; WD 1956, nr 9-12, s. 155; GN 1959, nr 47, s. 372; Schematyzm 1947; Represje wobec duchowieństwa, s. 153, 242.