Rosiński Bolesław: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
mNie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
== Rosiński Bolesław (1888-1968) ==
== Rosiński Bolesław (1888-1968) ==


Urodził się 4 września 1888 roku we Włocławku. Był synem Ludwika i Magdaleny z domu Rychter. Po ukończeniu szkoły elementarnej uczył się w gimnazjum w Kaliszu. Egzamin dojrzałości zdał jako eksternista w 1906 roku. Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku i rozpoczął tam studia teologiczne. Święcenia kapłańskie przyjął 6 czerwca 1912 roku we Włocławku z rąk bpa Stanisława Kazimierza Zdzitowieckiego.  
Urodził się 4 września 1888 we Włocławku. Był synem Ludwika i Magdaleny z domu Rychter. Po ukończeniu szkoły elementarnej uczył się w gimnazjum w Kaliszu. Egzamin dojrzałości zdał jako eksternista w 1906 roku. Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku i rozpoczął tam studia teologiczne. Święcenia kapłańskie przyjął 6 czerwca 1912 we Włocławku z rąk bpa Stanisława Kazimierza Zdzitowieckiego.  


Po święceniach jako wikariusz pracował w następujących parafiach diecezji kujawsko-kaliskiej: św. Kazimierza w Osjakowie, NSPJ w Turku, Wszystkich Świętych w Sieradzu i w Częstochowie. Był zaangażowany także w działalność społeczną i ruch spółdzielczy. W Sieradzu założył kooperatywę dla niezamożnych parafian pod nazwą „Hurtownia Ziemi Sieradzkiej”. W marcu 1921 roku został inkardynowany do diecezji płockiej. Tam zajmował się działalnością publicystyczną oraz jako proboszcz duszpasterzował krótko w parafii św. Andrzeja w Brwilnie. W latach 1923-1925 przebywał w Rzymie, gdzie studiował prawo kanoniczne oraz odbył jednoroczną praktykę w Rocie Rzymskiej. Studia ukończył uzyskaniem doktoratu. W listopadzie 1926 roku poprosił o przyjęcie w szeregi duchowieństwa diecezji katowickiej. Kilka miesięcy później bp Arkadiusz Lisiecki skierował go jako katechetę do Miejskiego Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego w Katowicach oraz mianował adwokatem w Sądzie Biskupim. W październiku 1935 roku ks. Rosiński otrzymał ponadto nominację na stanowisko kapelana męskiego hufca harcerskiego w Katowicach. Od lutego 1936 roku był asystentem kościelnym Katolickiego Stowarzyszenia Inżynierów Polskich w Katowicach. W marcu 1936 roku bp Stanisław Adamski włączył go oficjalnie do prezbiterium diecezji katowickiej. W czasie okupacji hitlerowskiej ks. Rosiński został zmuszony do opuszczenia Górnego Śląska. Od 1947 roku pełnił funkcję kapelana Sióstr Boromeuszek w Trzebnicy. Cztery lata później w sierpniu 1951 roku za zgodą Księdza Biskupa Stanisława Adamskiego opuścił szeregi duchowieństwa katowickiego i został inkardynowany do Administracji Apostolskiej Dolnego Śląska z siedzibą we Wrocławiu. W uznaniu zasług otrzymał tytuł Tajnego Szambelana Jego Świętobliwości. Zmarł 12 grudnia 1968 roku w Trzebnicy i tam został pochowany.  
Po święceniach jako wikariusz pracował w następujących parafiach diecezji kujawsko-kaliskiej: św. Kazimierza w Osjakowie, NSPJ w Turku, Wszystkich Świętych w Sieradzu i w Częstochowie. Był zaangażowany także w działalność społeczną i ruch spółdzielczy. W Sieradzu założył kooperatywę dla niezamożnych parafian pod nazwą „Hurtownia Ziemi Sieradzkiej”. W marcu 1921 roku został inkardynowany do diecezji płockiej. Tam zajmował się działalnością publicystyczną oraz jako proboszcz duszpasterzował krótko w parafii św. Andrzeja w Brwilnie. W latach 1923-1925 przebywał w Rzymie, gdzie studiował prawo kanoniczne oraz odbył jednoroczną praktykę w Rocie Rzymskiej. Studia ukończył uzyskaniem doktoratu.  
 
W listopadzie 1926 roku poprosił o przyjęcie w szeregi duchowieństwa diecezji katowickiej. Kilka miesięcy później [[Lisiecki Arkadiusz|bp Arkadiusz Lisiecki]] skierował go jako katechetę do Miejskiego Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego w Katowicach oraz mianował adwokatem w Sądzie Biskupim. W październiku 1935 roku ks. Rosiński otrzymał ponadto nominację na stanowisko kapelana męskiego hufca harcerskiego w Katowicach. Od lutego 1936 roku był asystentem kościelnym Katolickiego Stowarzyszenia Inżynierów Polskich w Katowicach. W marcu 1936 roku [[Adamski Stanisław|bp Stanisław Adamski]] włączył go oficjalnie do prezbiterium diecezji katowickiej.  
 
W czasie okupacji hitlerowskiej ks. Rosiński został zmuszony do opuszczenia Górnego Śląska. Od 1947 roku pełnił funkcję kapelana Sióstr Boromeuszek w Trzebnicy. Cztery lata później w sierpniu 1951 roku za zgodą Księdza Biskupa Stanisława Adamskiego opuścił szeregi duchowieństwa katowickiego i został inkardynowany do Administracji Apostolskiej Dolnego Śląska z siedzibą we Wrocławiu. W uznaniu zasług otrzymał tytuł Tajnego Szambelana Jego Świętobliwości. Zmarł 12 grudnia 1968 w Trzebnicy i tam został pochowany.  


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 08:35, 15 lis 2009

Rosiński Bolesław (1888-1968)

Urodził się 4 września 1888 we Włocławku. Był synem Ludwika i Magdaleny z domu Rychter. Po ukończeniu szkoły elementarnej uczył się w gimnazjum w Kaliszu. Egzamin dojrzałości zdał jako eksternista w 1906 roku. Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku i rozpoczął tam studia teologiczne. Święcenia kapłańskie przyjął 6 czerwca 1912 we Włocławku z rąk bpa Stanisława Kazimierza Zdzitowieckiego.

Po święceniach jako wikariusz pracował w następujących parafiach diecezji kujawsko-kaliskiej: św. Kazimierza w Osjakowie, NSPJ w Turku, Wszystkich Świętych w Sieradzu i w Częstochowie. Był zaangażowany także w działalność społeczną i ruch spółdzielczy. W Sieradzu założył kooperatywę dla niezamożnych parafian pod nazwą „Hurtownia Ziemi Sieradzkiej”. W marcu 1921 roku został inkardynowany do diecezji płockiej. Tam zajmował się działalnością publicystyczną oraz jako proboszcz duszpasterzował krótko w parafii św. Andrzeja w Brwilnie. W latach 1923-1925 przebywał w Rzymie, gdzie studiował prawo kanoniczne oraz odbył jednoroczną praktykę w Rocie Rzymskiej. Studia ukończył uzyskaniem doktoratu.

W listopadzie 1926 roku poprosił o przyjęcie w szeregi duchowieństwa diecezji katowickiej. Kilka miesięcy później bp Arkadiusz Lisiecki skierował go jako katechetę do Miejskiego Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego w Katowicach oraz mianował adwokatem w Sądzie Biskupim. W październiku 1935 roku ks. Rosiński otrzymał ponadto nominację na stanowisko kapelana męskiego hufca harcerskiego w Katowicach. Od lutego 1936 roku był asystentem kościelnym Katolickiego Stowarzyszenia Inżynierów Polskich w Katowicach. W marcu 1936 roku bp Stanisław Adamski włączył go oficjalnie do prezbiterium diecezji katowickiej.

W czasie okupacji hitlerowskiej ks. Rosiński został zmuszony do opuszczenia Górnego Śląska. Od 1947 roku pełnił funkcję kapelana Sióstr Boromeuszek w Trzebnicy. Cztery lata później w sierpniu 1951 roku za zgodą Księdza Biskupa Stanisława Adamskiego opuścił szeregi duchowieństwa katowickiego i został inkardynowany do Administracji Apostolskiej Dolnego Śląska z siedzibą we Wrocławiu. W uznaniu zasług otrzymał tytuł Tajnego Szambelana Jego Świętobliwości. Zmarł 12 grudnia 1968 w Trzebnicy i tam został pochowany.

Bibliografia

Zmarli kapłani Kościoła Katowickiego. T. I: Kapłani wyświęceni do 1922 roku, cz. II: Kapłani wyświęceni w latach 1901-1922, zebrał i opracował ks. Edward Nalepa, Katowice 1999, s.183-184.