Romańczyk Emanuel: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(nowe)
 
(nowe)
Linia 1: Linia 1:
==Emanuel Romańczyk (1932-)
==Emanuel Romańczyk (1932-)==


ur. 17 XII 1932 r. w Kopciowicach, w rodzinie Walentego i Marty z d. Waja. Wykształcenie średnie zdobył w Gimnazjum im. T. Kościuszki w Mysłowicach (1949)
ur. 17 XII 1932 r. w Kopciowicach, w rodzinie Walentego i Marty z d. Waja. Wykształcenie średnie zdobył w Gimnazjum im. T. Kościuszki w Mysłowicach (1949)
Linia 10: Linia 10:
==Bibliografia==
==Bibliografia==
Historia gminy i parafii Chełm Śląski, Chełm Śląski 2014, s. 422.
Historia gminy i parafii Chełm Śląski, Chełm Śląski 2014, s. 422.
[[Kategoria: Biografie - R]]

Wersja z 15:32, 16 gru 2023

Emanuel Romańczyk (1932-)

ur. 17 XII 1932 r. w Kopciowicach, w rodzinie Walentego i Marty z d. Waja. Wykształcenie średnie zdobył w Gimnazjum im. T. Kościuszki w Mysłowicach (1949) i Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych w Katowicach (1952). W latach 1949–1953 był członkiem Tajnego Harcerstwa Krajowego, aresztowany w 1953 roku i skazany na 2 lata więzienia. Wykształcenie wyższe zdobył w Politechnice Śląskiej w Gliwicach – Wydział Chemiczny (inżynier – 1959, dr nauk technicznych – 1966). W latach 1959–1994 był zatrudniony w Głównym Instytucie Górnictwa, gdzie przeszedł stopnie kariery naukowej: od asystenta do docenta i zawodowej: od kierownika laboratorium do dyrektora Instytutu Utylizacji Kopalin Głównego Instytutu Górnictwa. W latach 1975–1990 był krajowym koordynatorem prac naukowo-badawczych w zakresie wykorzystania surowców i odpadów mineralnych, aktualnie pracuje jako starszy wykładowca na Wydziale Organizacji i Zarządzania Politechniki Śląskiej. W jego dorobku znajduje się 100 prac naukowo-badawczych z zakresu przeróbki surowców mineralnych, 40 publikacji z zakresu przeróbki surowców mineralnych, posiada 17 patentów z zakresu przeróbki surowców mineralnych.

Otrzymał liczne nagrody i odznaczenia, w tym: Zespołowa Nagroda Państwowa (1974); Złoty Krzyż Zasługi (1974); Krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1989); Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1991), bezpartyjny. W latach 1990–1998 zasiadał w Radzie Miasta Katowice; w latach 1990–1998 był wicemarszałkiem Sejmiku Samorządowego woj. Katowickiego, od 1989 roku należy do Komisji Ochrony Środowiska Oddziału PAN w Katowicach.

Bibliografia

Historia gminy i parafii Chełm Śląski, Chełm Śląski 2014, s. 422.