Rejmoniak Stanisław: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „ == Rejmoniak Stanisław OMI (1931-2005) == Urodził się w 1931 roku w Skrbeńsku. W roku 1947 wstąpił do junioratu Oblatów Marii Niepokalanej w Lublińcu. W Marko…”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Rejmoniak Stanisław OMI (1931-2005) == | == Rejmoniak Stanisław OMI (1931-2005) == | ||
Urodził się | Urodził się 13 sierpnia 1931 w Skrbeńsku. Jego rodzicami byli Franciszek oraz Anna z domu Babisz.W roku 1947 wstąpił do junioratu Oblatów Marii Niepokalanej w Lublińcu. W Markowicach na Kujawach odbył nowicjat w latach 1949-1950. Następnie kontynuował naukę w Wyższym Seminarium Duchownym Ojców Oblatów w Obrze (1950-1955). 8 września 1953 złożył śluby wieczyste. 23 października 1955 przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Herberta Bednorza, który wówczas przebywał na wygnaniu poza swoją diecezją. W pierwszej parafii Chrystusa Króla w Poznaniu pracował przez rok, a w latach 1958-1969 w parafii Milanówek od Warszawą. Tam też wspólnie z o. Alfonsem Ptakiem OMI przystąpił do zorganizowania nowej placówki duszpasterskiej w dzielnicy Grudów przy parafii św. Jadwigi. Jednocześnie studiował katechetykę na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W latach 1969-1997 był profesorem katechetyki, liturgiki oraz teologii pastoralnej w Wyższym Seminarium Duchownym Misjonarzy Oblatów NMP w Obrze. Jednocześnie kontynuował studia doktoranckie na ATK. | ||
W 1974 roku powołany został na superiora i rektora Wyższego Seminarium Duchownego Misjonarzy Oblatów NMP w Obrze. Funkcję tę pełnił przez dwie kadencje do 1980 roku. | W 1974 roku powołany został na superiora i rektora Wyższego Seminarium Duchownego Misjonarzy Oblatów NMP w Obrze. Funkcję tę pełnił przez dwie kadencje do 1980 roku. | ||
W 1980 roku został rezydentem w Wielkiej Wsi i kapelanem Sióstr Opatrzności Bożej. W 1997 roku dotknięty został ciężką chorobą i sukcesywnie ograniczał posługę kapłańską. Msze święte odprawiał do ostatniego dnia, chociaż z coraz większym trudem. | W 1980 roku został rezydentem w Wielkiej Wsi i kapelanem Sióstr Opatrzności Bożej. Stąd dojeżdżał regularnie do Obry, kontynuując pracę wykładowcy i wychowawcy kleryków. W 1997 roku dotknięty został ciężką chorobą i sukcesywnie ograniczał posługę kapłańską. Msze święte odprawiał do ostatniego dnia, chociaż z coraz większym trudem. | ||
Zmarł 24 stycznia 2005. Jego ciało złożono na cmentarzu oblackim w Obrze. | Zmarł 24 stycznia 2005. Jego ciało złożono na cmentarzu oblackim w Obrze. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
"Misyjne Drogi" nr 2 (2005). | |||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
Wersja z 16:41, 30 lis 2009
Rejmoniak Stanisław OMI (1931-2005)
Urodził się 13 sierpnia 1931 w Skrbeńsku. Jego rodzicami byli Franciszek oraz Anna z domu Babisz.W roku 1947 wstąpił do junioratu Oblatów Marii Niepokalanej w Lublińcu. W Markowicach na Kujawach odbył nowicjat w latach 1949-1950. Następnie kontynuował naukę w Wyższym Seminarium Duchownym Ojców Oblatów w Obrze (1950-1955). 8 września 1953 złożył śluby wieczyste. 23 października 1955 przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Herberta Bednorza, który wówczas przebywał na wygnaniu poza swoją diecezją. W pierwszej parafii Chrystusa Króla w Poznaniu pracował przez rok, a w latach 1958-1969 w parafii Milanówek od Warszawą. Tam też wspólnie z o. Alfonsem Ptakiem OMI przystąpił do zorganizowania nowej placówki duszpasterskiej w dzielnicy Grudów przy parafii św. Jadwigi. Jednocześnie studiował katechetykę na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W latach 1969-1997 był profesorem katechetyki, liturgiki oraz teologii pastoralnej w Wyższym Seminarium Duchownym Misjonarzy Oblatów NMP w Obrze. Jednocześnie kontynuował studia doktoranckie na ATK. W 1974 roku powołany został na superiora i rektora Wyższego Seminarium Duchownego Misjonarzy Oblatów NMP w Obrze. Funkcję tę pełnił przez dwie kadencje do 1980 roku. W 1980 roku został rezydentem w Wielkiej Wsi i kapelanem Sióstr Opatrzności Bożej. Stąd dojeżdżał regularnie do Obry, kontynuując pracę wykładowcy i wychowawcy kleryków. W 1997 roku dotknięty został ciężką chorobą i sukcesywnie ograniczał posługę kapłańską. Msze święte odprawiał do ostatniego dnia, chociaż z coraz większym trudem. Zmarł 24 stycznia 2005. Jego ciało złożono na cmentarzu oblackim w Obrze.
Bibliografia
"Misyjne Drogi" nr 2 (2005).
| |||||