Reginek Jerzy

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 15:56, 3 wrz 2017 autorstwa Mira (dyskusja | edycje) (uzupełnienie - kategoria)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Reginek Jerzy (1910-1987)

Reginek Jerzy.jpg

Urodził się 27 kwietnia 1910 w Katowicach-Załężu. Po studiach w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie przyjął 28 czerwca 1936 święcenia kapłańskie. Pierwszą jego placówką wikariuszowską, była parafia św. Józefa w Józefowcu (1 września 1936), której proboszczem był ks. Paweł Michatz.

Po wojnie 1 września 1946 został administratorem w parafii św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach Śląskich (dekanat żorski). Wyremontował, zniszczony w czasie działań wojennych zabytkowy kościół z 1596 roku. W 1946 roku kościół został odbudowany. Kolejną placówką duszpasterską była parafia NSPJ w Koszęcinie, w której administrował od 11 listopada 1948. Jego praca przypadła na okres terroru stalinowskiego. Na terenie parafii doszło do ekscesów, w związku z którymi interweniował pismem z 5 listopada 1950 do Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej Bolesława Jaszczuka sam bp J. Bieniek. Jak stwierdził bp ekscesy te „do głębi obrażały najświętsze katolickie uczucia religijne” parafian koszęcińskich. Ich prowodyrami byli aktywiści Związku Młodzieży Polskiej, którzy na fali II Światowego Kongresu Obrońców Pokoju (Warszawa 16-22 listopada 1950), 18 listopada zawiesili na wieży kościelnej flagę z gołębiem pokoju. Po jej zdjęciu przez służbę kościelną ZMP-owcy zrobili to ponownie uszkadzając dach i rynny. Nadto na terenie parafii ukazały się ulotki i plakaty z inwektywami pod adresem miejscowego proboszcza. Kolejnym przejawem walki z Kościołem było świętokradcze przystąpienie do Komunii św. jednej z aktywistek ZMP. Jak relacjonuje jeden z mieszkańców Koszęcina potem odprawiono wiele nabożeństw przebłagalnych w związku z tym wydarzeniem. Wreszcie 21 listopada grupa ZMP-owców usiłowała wedrzeć się na plebanię najprawdopodobniej w celu zaaresztowania przy pomocy milicji ks. Reginka. Zamiar się nie powiódł bo na drzwiach wejściowych była kartka informująca o nieobecności proboszcza.

W drugiej połowie 1957 roku został proboszczem parafii św. Mikołaja w Lublińcu zastępując ks. J. Brzenskę. Wg relacji ks. Urbaczka, parafia pod jego rządami „wróciła do spokojnego życia”. Następnie został ustanowiony proboszczem w parafii św. Wawrzyńca w Mokrem z dniem 15 lutego 1961 (Wg Schematyzmu z 1970 roku - 11 lutego 1961). W 1976 roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał ponownie w Koszęcinie. Najpierw służył jako ksiądz - emeryt przy dawnej swojej parafii NSPJ, a następnie przy parafii Trójcy Świętej w Koszęcinie erygowanej 18 grudnia 1977. Zmarł 7 stycznia 1987 w szpitalu w Katowicach. Został pochowany w Mokrem 10 stycznia 1987.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Jerzego Reginka; Schematyzm 1938-1986; WD 1948-1949, nr 50, s. 77; nr 74, s. 122; 1961, nr 35, 158; 1965, s.60; 1976, nr 54, s. 260; 1987, nr 22, s. 224; Kronika parafii św. Mikołaja w Lublińcu za lata 1904-1980, mps. w kancelarii parafii św. Mikołaja w Lublińcu, s. 13; Represje wobec duchowieństwa s. 212-213; A. Grajewski, Wygnanie, s. 103; L. Zielasko, Plan perspektywiczny pracy duszpasterskiej parafii Murcki, brw. mps w Bibliotece WTL w Katowicach.