Raszka Jerzy

Z e-ncyklopedia

Raszka Jerzy (1915-1972), proboszcz w Zgoniu

Raszka Jerzy.jpg

Urodził się 13 maja 1915 w Skoczowie w rodzinie rolnika i garncarza Jana oraz Anny z d. Kobiela. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Skoczowie. Następnie uczył się w Gimnazjum Klasycznym w Cieszynie. Egzamin dojrzałości zdał w 1935 roku. Dwa lata później wraz z młodszym bratem Alojzym wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po wybuchu II wojny światowej kontynuował studia w Książęco-Biskupim Seminarium Duchownym w Widnawie. Święcenia kapłańskie przyjął 21 marca 1942 we Wrocławiu z rąk kard. A. Bertrama.

Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: MB Królowej Różańca Świętego w Łaziskach Górnych, św. Augustyna w Lipinach Śląskich i św. Ap. Piotra i Pawła w Woszczycach. W kwietniu 1948 roku bp S. Adamski mianował go kuratusem w Zgoniu. Ks. Raszka wybudował tam probostwo. W 1957 roku, po erygowaniu w Zgoniu nowej parafii św. Antoniego, otrzymał nominację na jej administratora z tytułem proboszcza. Zmarł 24 listopada 1972 w szpitalu w Mikołowie. Został pochowany obok kościoła św. Antoniego w Zgoniu.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Jerzego Raszki; Z. Stuchlik, Raszka Jerzy (hasło), [w:] Słownik Biograficzny Ziemi Pszczyńskiej, s. 240; Skworc, Budownictwo kościołów, s. 161.