Rabus Tomasz

Rabus Tomasz SDS (1913-1951), imię zakonne Emil, brat zakonny

Urodził się 17 grudnia 1913 w Siemianowicach Śląskich w rodzinie Jana i Bronisławy z d. Jarosz. Po ukończeniu szkoły podstawowej wstąpił do Towarzystwa Boskiego Zbawiciela. Nowicjat rozpoczął 18 marca 1933 i przyjął imię zakonne Emil. Dnia 19 marca 1934 złożył pierwszą profesję zakonną . Początkowo zatrudniono go przy pracach kuchennych na Zakrzówku, później pracował jako kolporter pism salwatoriańskich. Dzięki swej pracy pozyskał wielu dobrodziejów, którzy wspierali materialnie domy prowincjalne. Przez krótki czas przebywał w Mikołowie, w lutym 1938 wyjechał do Stanów Zjednoczonych wraz z ks. Niebiańskim . Początkowo zatrzymali się u Sióstr Felicjanek w Lodi k. Nowego Jorku. Następnie udali się do Chicago, gdzie za zezwoleniem księdza proboszcza jednej z parafii zajmował się odwiedzaniem polskich rodzin i zjednywał je dla Związku Propagandy Powołań Zakonnych. Zebrane wsparcie finansowe wysyłał do Polski. W 1939 roku za zgodą ojca generała wizytującego placówki prowincji amerykańskiej ks. Flawian i brat Emil zostali przyłączeniu do domu Salwatorianów w Milwaukee w stanie Wisconsin, aż do utworzeniu własnej placówki w Gary Indiana. Dnia 19 marca 1940 brat Emil złożył profesję wieczystą na ręce ks. B. Friedricha w St. Nazians. Z chwilą otwarcia wydawnictwa br. Emil osobiście zajął się kolportażem „Kalendarza Salwatora” pukając do drzwi polskich emigrantów w Nowym Jorku, Jeresey City czy Dietroit. Sam również był autorem kilku artykułów: „Przygody kolportera” , „Złamane serca”, „Świetlana postać świątobliwej Polki "

Zmarł 6 stycznia 1951. Pochowany został na cmentarzu Salwatoriańskim w St. Nazianz, Wisconsin w USA.

Bibliografia

A. Mysiura, Rabus Emil (hasło), [w:] Księga zmarłych salwatorianów polskich 1900-1975, red. A. Kiełbasa, Rzym-Kraków 1975, s. 141-143.