Rabus Tomasz: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
m (dr)
(dr)
Linia 1: Linia 1:
==Rabus Tomasz SDS (1913-1951), imię zakonne Emil, brat zakonny==
==Rabus Tomasz SDS (1913-1951), imię zakonne Emil, brat zakonny==


Urodził się 17 grudnia 1913 w Siemianowicach Śląskich w rodzinie Jana i Bronisławy z d. Jarosz. Po ukończeniu szkoły podstawowej wstąpił do Towarzystwa Boskiego Zbawiciela. Nowicjat rozpoczął 18 marca 1933 i przyjął imię zakonne Emil. Dnia 19 marca 1934 złożył pierwszą profesję zakonną . Początkowo zatrudniono  go przy pracach kuchennych na Zakrzówku, później pracował jako kolporter pism salwatoriańskich. Dzięki swej pracy pozyskał wielu dobrodziejów, którzy wspierali materialnie domy prowincjalne. Przez krótki czas przebywał w Mikołowie, w lutym 1938 wyjechał do Stanów Zjednoczonych wraz z ks. [[Niebiański Maksymilian |Niebiańskim ]]. Początkowo zatrzymali się u Sióstr Felicjanek w Lodi k. Nowego Jorku. Następnie udali się do Chicago, gdzie za zezwoleniem księdza proboszcza jednej z parafii zajmował się odwiedzaniem polskich rodzin i zjednywał je dla Związku Propagandy Powołań Zakonnych. Zebrane wsparcie finansowe wysyłał do Polski. W 1939 roku za zgodą ojca generała wizytującego placówki  prowincji amerykańskiej ks. Flawian i brat Emil zostali przyłączeniu do domu Salwatorianów w Milwaukee w stanie Wisconsin, aż do utworzeniu własnej placówki w Gary Indiana. Dnia 19 marca 1940 brat Emil złożył profesję wieczystą na ręce ks. B. Friedricha w St. Nazians. Z chwilą otwarcia wydawnictwa br. Emil osobiście zajął się kolportażem „Kalendarza Salwatora” pukając do drzwi polskich emigrantów w Nowym Jorku, Jeresey City czy Dietroit. Sam również był  autorem kilku artykułów: „Przygody kolportera” , „Złamane serca”, „Świetlana postać świątobliwej Polki "
Urodził się 17 grudnia 1913 w Siemianowicach Śląskich w rodzinie Jana i Bronisławy z d. Jarosz. Po ukończeniu szkoły podstawowej wstąpił do Towarzystwa Boskiego Zbawiciela. Nowicjat rozpoczął 18 marca 1933 i przyjął imię zakonne Emil. Dnia 19 marca 1934 złożył pierwszą profesję zakonną. Początkowo zatrudniono  go przy pracach kuchennych na Zakrzówku, później pracował jako kolporter pism salwatoriańskich. Dzięki swej pracy pozyskał wielu dobrodziejów, którzy wspierali materialnie domy prowincjalne. Przez krótki czas przebywał w Mikołowie, w lutym 1938 wyjechał do Stanów Zjednoczonych wraz z ks. [[Niebiański Maksymilian |Niebiańskim ]]. Początkowo zatrzymali się u Sióstr Felicjanek w Lodi k. Nowego Jorku. Następnie udali się do Chicago, gdzie za zezwoleniem proboszcza jednej z parafii zajmował się odwiedzaniem polskich rodzin i zjednywał je dla Związku Propagandy Powołań Zakonnych. Zebrane wsparcie finansowe wysyłał do Polski. W 1939 roku za zgodą ojca generała wizytującego placówki  prowincji amerykańskiej ks. Flawian i brat Emil zostali przyłączeniu do domu salwatorianów w Milwaukee w stanie Wisconsin, aż do utworzeniu własnej placówki w Gary, stan Indiana. Dnia 19 marca 1940 brat Emil złożył profesję wieczystą na ręce ks. B. Friedricha w St. Nazians. Z chwilą otwarcia wydawnictwa br. Emil osobiście zajął się kolportażem „Kalendarza Salwatora” pukając do drzwi polskich emigrantów w Nowym Jorku, Jeresey City czy Dietroit. Sam również był  autorem kilku artykułów: „Przygody kolportera” , „Złamane serca”, „Świetlana postać świątobliwej Polki "


Zmarł 6 stycznia 1951. Pochowany został na cmentarzu Salwatoriańskim w St. Nazianz, Wisconsin w USA.
Zmarł 6 stycznia 1951. Pochowany został na cmentarzu Salwatoriańskim w St. Nazianz, Wisconsin w USA.

Wersja z 05:02, 14 sty 2013

Rabus Tomasz SDS (1913-1951), imię zakonne Emil, brat zakonny

Urodził się 17 grudnia 1913 w Siemianowicach Śląskich w rodzinie Jana i Bronisławy z d. Jarosz. Po ukończeniu szkoły podstawowej wstąpił do Towarzystwa Boskiego Zbawiciela. Nowicjat rozpoczął 18 marca 1933 i przyjął imię zakonne Emil. Dnia 19 marca 1934 złożył pierwszą profesję zakonną. Początkowo zatrudniono go przy pracach kuchennych na Zakrzówku, później pracował jako kolporter pism salwatoriańskich. Dzięki swej pracy pozyskał wielu dobrodziejów, którzy wspierali materialnie domy prowincjalne. Przez krótki czas przebywał w Mikołowie, w lutym 1938 wyjechał do Stanów Zjednoczonych wraz z ks. Niebiańskim . Początkowo zatrzymali się u Sióstr Felicjanek w Lodi k. Nowego Jorku. Następnie udali się do Chicago, gdzie za zezwoleniem proboszcza jednej z parafii zajmował się odwiedzaniem polskich rodzin i zjednywał je dla Związku Propagandy Powołań Zakonnych. Zebrane wsparcie finansowe wysyłał do Polski. W 1939 roku za zgodą ojca generała wizytującego placówki prowincji amerykańskiej ks. Flawian i brat Emil zostali przyłączeniu do domu salwatorianów w Milwaukee w stanie Wisconsin, aż do utworzeniu własnej placówki w Gary, stan Indiana. Dnia 19 marca 1940 brat Emil złożył profesję wieczystą na ręce ks. B. Friedricha w St. Nazians. Z chwilą otwarcia wydawnictwa br. Emil osobiście zajął się kolportażem „Kalendarza Salwatora” pukając do drzwi polskich emigrantów w Nowym Jorku, Jeresey City czy Dietroit. Sam również był autorem kilku artykułów: „Przygody kolportera” , „Złamane serca”, „Świetlana postać świątobliwej Polki "

Zmarł 6 stycznia 1951. Pochowany został na cmentarzu Salwatoriańskim w St. Nazianz, Wisconsin w USA.

Bibliografia

A. Mysiura, Rabus Emil (hasło), [w:] Księga zmarłych salwatorianów polskich 1900-1975, red. A. Kiełbasa, Rzym-Kraków 1975, s. 141-143.