Qui Pluribus

Pap. Pius IX - encyklika Qui Pluribus

Opublikowana 9 listopada 1846.

Dokument został ogłoszony u progu pontyfikatu papieża Piusa IX. Dzieli się na dwie części, wstęp oraz zakończenie.

Część pierwsza „W obliczu zagrożeń współczesnego świata”. W siedmiu punktach papież przedstawia swoje stanowisko. Działalność prześladowców, sposoby ich postępowania oraz błędne nauki, czyli wszystko to co jest niezgodne z nauką Kościoła. Pius IX wypowiada się na temat boskiego pochodzenia wiary katolickiej – „religia Chrystusowa jest religią Boską, a wszelka zasada naszych dogmatów otrzymała swój korzeń z góry, od Pana niebios”. Następnie papież przedstawia istotę i pochodzenie Magisterium Kościoła. „Ona to jako matka i nauczycielka wszystkich Kościołów wiarę przekazaną przez Chrystusa Pana zawsze zachowywała całkowitą i nienaruszoną” mówi Pius IX o nauce Kościoła. Kolejno papież przypomina obowiązki pasterzy Kościoła. Wspomniane to między innymi, troska, gorliwość, wytrwałość. W punkcie szóstym i siódmym części pierwszej jest mowa o formach aktywności nieprzyjaciół Kościoła oraz ponownie o naukach niezgodnych z nauką Katolicką. Papież uwrażliwia na spisek przeciw świętemu celibatowi duchownych, fałszywym prorokom działającym na niekorzyść "Owczarni Pana".

Część druga „Program obrony – zadania biskupów”. Papież naucza o konieczności zachowywania nienaruszonej wiary i jedności Kościoła. Istotną kwestią poruszaną przez Piusa IX jest wychowanie i kształcenie duchownych. Duchowieństwo ma jaśnieć powagą obyczajów, nieskazitelnością życia, świętością i nauką. Papież zachęca do wykonywania pobożnych ćwiczeń duchownych, których celem ma być gwałtowna żarliwość w rozpamiętywaniu rzeczy Boskich i wiecznych. Pasterze mają dbać o swoją trzodę, mają troszczyć się szczególnie o zagubione owce – „za przykładem ewangelicznego Pasterza będziecie z miłością poszukiwać zabłąkanych i zaginionych owiec”. W piątym punkcie części drugiej, jest mowa o zacieśnianiu związków ze stolica apostolską - „Razem w Wami całym sercem przykładać się do chronienia i rozkrzewiania chwały Bożej oraz wiary katolickiej”. Kończąc Pius IX zachęca władców świeckich, aby oni również dbali i wspomagali Kościół katolicki.

W zakończeniu papież Pius IX prosi o modlitwę w intencjach spraw poruszanych w encyklice, powierza te sprawy Najświętszej Bogarodzicy, świętemu Piotrowi i Pawłowi.

Tekst encykliki: [1]