Pyrek Zygfryd

Pyrek Zygfryd OFM (1934-1997), imię zakonne Ireneusz

Urodził się 28 września 1934 w Prądach k. Koszęcina, jako syn Wojciecha i Marty zd. Piątkowska. Do zakonu wstąpił w 1951. Został skierowany do klasztoru w Kobylinie. Habit III Zakonu przyjął 9 lutego 1952 w Kobylinie. Nowicjat I Zakonu rozpoczął 11 lutego 1953 w Kobylinie. Profesję czasową złożył 13 lutego 1954 na ręce o. Józefa Zająca w Kobylinie. Profesję wieczystą złożył 1 maja 1957 w Panewnikach na ręce ministra prowincjalnego o. Teofila Zawiei. Zajmował się gospodarstwem najpierw w Kobylinie, a w latach 1953-1956 w Osiecznej. W 1956 został przeniesiony do Opola w charakterze kościelnego, gdzie przebywał do 1961. Następnie przebywał w następujących klasztorach: we Wronkach w charakterze kościelnego (1961-1968) w Panewnikach w charakterze gospodarza (1968-1975), w Opolu w charakterze kościelnego (1975-1984), w Wieluniu w charakterze kościelnego i ogrodnika (1984-1990), w Miejskiej Górce (1990-1991), w Kobylinie (1991-1993) i w Rybniku (1993-1994). Od 1994 należał do wspólnoty klasztoru w Panewnikach. W ostatnich latach był niezdolny do pracy. W 1997 udał się do krewnych na urlop, gdzie upadł i złamał miednicę. Dostał się do Szpitala Wojewódzkiego w Częstochowie, gdzie amputowano mu prawą nogę i gdzie zmarł 6 listopada 1997. Pogrzeb odbył się w Panewnikach. Został pochowany na cmentarzu zakonnym w Katowicach-Panewnikach.

Bibliografia

[1] (dostęp: 5.08.2016).