Pyrek Zygfryd

Z e-ncyklopedia

Pyrek Zygfryd OFM (1934-1997), imię zakonne Ireneusz

Urodził się 28 września 1934 w Prądach k. Koszęcina w rodzinie Wojciecha i Marty z d. Piątkowska. Do Zakonu Braci Mniejszych wstąpił w 1951 roku. Został skierowany do klasztoru w Kobylinie. Habit III Zakonu przyjął 9 lutego 1952 w Kobylinie. Nowicjat I Zakonu rozpoczął 11 lutego 1953 w Kobylinie. Profesję czasową złożył 13 lutego 1954 na ręce o. Józefa Zająca w Kobylinie. Profesję wieczystą złożył 1 maja 1957 w Panewnikach na ręce ministra prowincjalnego o. Teofila Zawiei. Zajmował się gospodarstwem najpierw w Kobylinie, a w latach 1953-1956 w Osiecznej. W 1956 roku został przeniesiony do Opola w charakterze kościelnego, gdzie przebywał do 1961 roku. Następnie przebywał w następujących klasztorach: we Wronkach w charakterze kościelnego (1961-1968), w Panewnikach w charakterze gospodarza (1968-1975), w Opolu w charakterze kościelnego (1975-1984), w Wieluniu w charakterze kościelnego i ogrodnika (1984-1990), w Miejskiej Górce (1990-1991), w Kobylinie (1991-1993) i w Rybniku (1993-1994). Od 1994 roku należał do wspólnoty klasztoru w Panewnikach. W ostatnich latach był niezdolny do pracy. W 1997 roku udał się do krewnych na urlop, gdzie upadł i złamał miednicę. Był hospitalizowany w Szpitalu Wojewódzkim w Częstochowie, gdzie amputowano mu prawą nogę i gdzie zmarł 6 listopada 1997. Pogrzeb odbył się w panewnickiej Bazylice OO. Franciszkanów. Spoczął w kwaterze franciszkanów na cmentarzu panewnickim w Ligocie.

Bibliografia

[1] (dostęp: 5.08.2016).