Pusch Ludwik

Z e-ncyklopedia

Pusch Ludwik Wilhelm (1779-1833), architekt i budowniczy kościołów

Urodził się 26 września 1779 w Pszczynie w rodzinie architekta książęcego Wilhelma i Augusty Marii z d. Eich. Szkołę średnią ukończył we Wrocławiu. Studia w zakresie architektury podjął i ukończył w Akademii Budowlanej w Berlinie. Po powrocie do Pszczyny został współpracownikiem ojca. Pracował jako geometra, a od 1801 roku inspektor budowlany - architekt książęcy w Pszczynie. 26 listopada 1811 poślubił córkę Georga Andreasa Doerrer, Susanne, z którą miał pięcioro dzieci. 30 marca 1822 został mianowany kierownikiem Książęcego Urzędu Budowlanego.

Na podstawie jego planów i pod jego nadzorem wybudowano kościoły w: Wiśle Małej (1823 i 1833) oraz Łące (1826), wieżę kościoła w Mikołowie (1811), stajnie koło dworku Ludwikówka w Pszczynie, przebudowano chór w tyskim kościele pw. św. Marii Magdaleny (1822), odnowiono dach kościoła pw. św. Jadwigi w Pszczynie (1833). Ludwik Pusch zmarł 22 sierpnia 1833 w Czarkowie k. Pszczyny. Spoczął na cmentarzu św. Krzyża w Pszczynie.

Bibliografia

J. Szczepańczyk, Pusch Ludwik Wilhelm (hasło), [w:] Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, pod red. A. Lysko, Pszczyna, s. 238.