Polaczek Józef

Polaczek Józef (1893-1969)

Urodził się 31 lipca 1893 w Cieszynie w rodzinie urzędnika pocztowego Antoniego i Ewy z d. Hanna. Do szkoły elementarnej i gimnazjum uczęszczał w Cieszynie. Egzamin dojrzałości zdał w 1914 roku. Po maturze wstąpił do Książęco-Biskupiego Seminarium Duchownego w Widnawie i rozpoczął tam studia filozoficzno-teologiczne. W 1917 roku został wydalony z seminarium z powodu zdecydowanej postawy narodowej. W tej sytuacji przeniósł się do Lwowa i tam na miejscowym uniwersytecie kontynuował studia. Święcenia kapłańskie przyjął 14 lipca 1918 we Lwowie.

Jako wikariusz i katecheta w archidiecezji lwowskiej pracował w: Tłumaczu, Śniatyni i Słobódce Diuryńskiej. Z chwilą utworzenia w 1925 roku nowej diecezji katowickiej, rozpoczął starania o pracę na jej terenie. W tej sprawie zwrócił się do swego biskupa - abpa Bolesława Twardowskiego, bpa Arkadiusza Lisieckiego, a nawet do Nuncjatury Apostolskiej w Warszawie. W staraniach o ekskardynację poparł ks. Polaczka konsul z morawskiej Ostrawy dr Karol Ripa, który wystosował na ręce abpa Twardowskiego specjalne pismo. Prosił w nim o zwolnienie ks. Polaczka z archidiecezji lwowskiej oraz informował o złożonej mu ofercie objęcia wakującego stanowiska duszpasterza w morawskiej Ostrawie i katechety w tamtejszych polskich szkołach. Konsul pisał m.in.: ...brak opieki duchowej odczuwany jest bardzo dotkliwie przez wychodźstwo polskie w Czechosłowacji. Ks. Polaczek jest jedynym kandydatem na to stanowisko, a ponadto jako pochodzący ze Śląska Cieszyńskiego ma doskonałą znajomość stosunków na tutejszym terenie i będzie mógł najlepiej spełnić opiekę duchowną nad wychodźstwem polskim na Śląsku i Morawach. Dotkliwy brak duchowieństwa w diecezjach polskich po I wojnie światowej sprawił, że abp Twardowski, który borykał się także z tym problemem w archidiecezji lwowskiej, odkładał podjęcie ostatecznej decyzji w tej sprawie. Rozwiązanie problemu przedstawił ostatecznie bp A. Lisiecki, który w grudniu 1928 roku zaproponował Metropolicie Lwowskiemu: wymianę ks. Polaczka na krakowskiego alumna Piotra Sokołowskiego, pochodzącego z archidiecezji lwowskiej. Po krótkim namyśle abp B. Twardowski przystał na tę propozycję. W czerwcu 1929 roku ks. Józef Polaczek został ekskardynowany z archidiecezji lwowskiej, a w następnym miesiącu - inkardynowany do diecezji katowickiej.

Od września 1929 roku pełnił funkcję katechety w Państwowej Szkole Przemysłowej oraz w Polskiej Szkole Kupieckiej w Bielsku. W marcu 1933 roku został mianowany katechetą w Państwowym Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym w Cieszynie. W lipcu 1934 roku powrócił do Bielska, gdzie pełnił odtąd obowiązki wikariusza w parafii św. Mikołaja oraz katechety w Prywatnym Seminarium Ochroniarskim Sióstr Szkolnych de Notre Dame. Podczas II wojny światowej w latach 1940-1942 był substytutem przy kościele pw. Trójcy Przenajświętszej w Popielowie k. Rybnika. Następnie, już jako emeryt, zamieszkał ponownie w parafii św. Mikołaja w Bielsku, gdzie do końca życia w miarę możliwości pomagał w pracy duszpasterskiej. Krótko po zakończeniu II wojny światowej był katechetą w Państwowej Szkole Zawodowej Żeńskiej i Szkole Przysposobienia Kupieckiego. Zmarł 17 listopada 1969 w Bielsku i tam został pochowany.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Józefa Polaczka; WD 1929, nr 6, s. 51; Nekrolog, GN 1970, nr 4, s. 23.