Pius XI

Pius XI (1857-1939), papież

herb

Ambrogio Damiano Achille Ratti (Pius XI) - urodził się w Sesio (Mediolan) 31 maja 1857, jako czwarte dziecko Franciszka i Teresy Galli. W czasach młodości był kształcony przez ks. Giuseppe Volentieri i swego wuja ks. Damiano Ratti. Po uzyskaniu matury wstąpił do seminarium w Mediolanie. W październiku 1979 roku został przeniesiony do Rzymu w celu kontynuowania studiów. Po trzech miesiącach (20 grudnia 1879) przyjął w Bazylice Laterańskiej święcenia kapłańskie. Jego rzymskie studia zaowocowały w 1882 roku trzema doktoratami (13 marca: na Uniwersytecie Sapienza uzyskał tytuł doktora teologii, 9 czerwca na Uniwersytecie Gregoriańskim tytuł doktora prawa kanonicznego, a 23 czerwca, na Papieskiej Akademii św. Tomasza, doktorat z filozofii). Po powrocie do Mediolanu był wykładowcą w tamtejszym seminarium oraz pracował w Bibliotece Ambrozjańskiej, a w latach 1907-1912 był jej prefektem.

W maju 1918 roku pap. Benedykt XV mianował go wizytatorem apostolskim w Polsce. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został 3 lipca 1919 mianowany nuncjuszem apostolskim. Ogłoszony przez papieża biskupem tytularnym Naupactus 28 października otrzymał w warszawskiej katedrze św. Jana konsekrację biskupią z rąk abpa metropolity warszawskiego. W 1920 roku, podczas wojny polsko-radzieckiej, a dokładniej podczas bitwy warszawskiej, był jednym z dwóch dyplomatów, którzy nie opuścili polskiej stolicy. W 1921 roku Benedykt XV mianował go arcybiskupem Mediolanu i nominował kardynałem, z tytułem prezbitera kościoła San Martino ai Monti. Stało się to na kilka miesięcy przed śmiercią papieża, Benedykt XV zmarł bowiem 22 stycznia 1922. Podczas konklawe Achille Ratti został wybrany następcą św. Piotra. Stało się to 6 lutego 1922. Przyjął on imię Piusa XI.

Najważniejsze dokumenty jego pontyfikatu

to m.in.: encykliki:

• Ubi arcano Dei Consilio (23 XII 1922) - o pokoju;
• Quas primas (11 XII 1925) - o ustanowieniu święta Chrystusa Króla Wszechświata;
• Miserentissimus Redemptor (8 V 1928) - o powszechnym obowiązku wynagrodzenia Najświętszemu Sercu Jezusa;
• Quadragesimo anno (15 V 1931) - w czterdziestą rocznicę encykliki Rerum novarum);
• Non abbiamo bisogno (29 VI 1931) - o prześladowaniu Akcji Katolickiej we Włoszech;
• Dilectissima nobis (3 VI 1933) - o ucisku Kościoła w Hiszpanii;
• Vigilanti cura (29 VI 1936) - o widowiskach kinematograficznych;
• Mit brennender Sorge (14 III 1937) - o położeniu Kościoła katolickiego w Rzeszy Niemieckiej;
• Divini Redemptoris (19 III 1937) - o bezbożnym komunizmie.

Podpisał w 1929 roku tzw. traktaty laterańskie (porozumienie z rządem włoskim w sprawie utworzenia Państwa Watykańskiego i konkordat między Watykanem, a Włochami), zawarł konkordaty z wieloma państwami m.in. z Polską (1925).

Zmarł 10 lutego 1939.

Bibliografia

H. Adamczyk-Szczecińska, A. Mańkowska, K. Zalewska, Słownik postacie historyczne, Warszawa 1994; Z. Zieliński, Papiestwo i papieże dwóch ostatnich wieków, Poznań 1986, s. 84-135.