Piotrowski Stanisław Karol: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
 
Linia 5: Linia 5:
1 stycznia 1935 został mianowany na stopień podporucznika. W latach 1937 – 1939 był nauczycielem w Publicznej Szkole Powszechnej w Paniowach. 2 kwietnia 1939 w [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Paniowach|kościele pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Paniowach]] zawarł związek małżeński z Jadwigą Mielczarówną, nauczycielką paniowskiej szkoły w latach 1934 – 1939 oraz 1945 – 1946.  
1 stycznia 1935 został mianowany na stopień podporucznika. W latach 1937 – 1939 był nauczycielem w Publicznej Szkole Powszechnej w Paniowach. 2 kwietnia 1939 w [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Paniowach|kościele pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Paniowach]] zawarł związek małżeński z Jadwigą Mielczarówną, nauczycielką paniowskiej szkoły w latach 1934 – 1939 oraz 1945 – 1946.  


Po wybuchu II wojny światowej, 1 września 1939 roku, w czasie ogólnej mobilizacji został powołany do Wojska Polskiego i przydzielony do 3. pułku Strzelców Podhalańskich w Bielsku. W mundurze tej formacji wojskowej, otrzymanym w Krakowie, został skierowany na front. Po zajęciu wschodnich terytoriów Państwa Polskiego przez wojska sowieckie w dniu 17 września 1939 roku został internowany i osadzony w obozie jenieckim w Kozielsku. Jeńcy obozu w Kozielsku w okresie od 3 kwietnia do połowy 1940 roku byli systematycznie wywożeni do Katynia i tam rozstrzeliwani przez NKWD z rozkazu Ławrientija Pawłowicza Berii. Stanisław Piotrowski znajdował się na liście NKWD jeńców obozu w Kozielsku Nr 035/1 z dnia 16 kwietnia 1940 roku. Został ekshumowany w Katyniu w 1943 roku. Zidentyfikowany na podstawie legitymacji urzędniczej znalezionej przy zwłokach w mundurze. Prawdopodobna data śmierci to 15 maja 1940 roku. Pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.
Po wybuchu II wojny światowej, 1 września 1939, w czasie ogólnej mobilizacji został powołany do Wojska Polskiego i przydzielony do 3. pułku Strzelców Podhalańskich w Bielsku. W mundurze tej formacji wojskowej, otrzymanym w Krakowie, został skierowany na front. Po zajęciu wschodnich terytoriów Państwa Polskiego przez wojska sowieckie 17 września 1939 został internowany i osadzony w obozie jenieckim w Kozielsku. Jeńcy obozu w Kozielsku w okresie od 3 kwietnia do połowy 1940 roku byli systematycznie wywożeni do Katynia i tam rozstrzeliwani przez NKWD z rozkazu Ławrientija Pawłowicza Berii. Stanisław Piotrowski znajdował się na liście NKWD jeńców obozu w Kozielsku Nr 035/1 z dnia 16 kwietnia 1940. Został ekshumowany w Katyniu w 1943 roku i zidentyfikowany na podstawie legitymacji urzędniczej znalezionej przy zwłokach w mundurze. Prawdopodobna data śmierci to 15 maja 1940. Pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.
==Bibliografia==
==Bibliografia==
Zbiory prywatne Józef Żur; [https://timenote.info/en/person/view?id=3068132&l=pl]; [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ofiary_zbrodni_katy%C5%84skiej_%E2%80%93_zamordowani_w_Katyniu]; [https://pl.wikipedia.org/wiki/3_Pu%C5%82k_Strzelc%C3%B3w_Podhala%C5%84skich]
Zbiory prywatne Józef Żur; [https://timenote.info/en/person/view?id=3068132&l=pl]; [https://pl.wikipedia.org/wiki/Ofiary_zbrodni_katy%C5%84skiej_%E2%80%93_zamordowani_w_Katyniu]; [https://pl.wikipedia.org/wiki/3_Pu%C5%82k_Strzelc%C3%B3w_Podhala%C5%84skich]

Aktualna wersja na dzień 14:29, 2 cze 2020

Piotrowski Stanisław Karol (1912-1940)

Piotrowski Stanislaw.jpg

Urodził się 1 września 1912 w Białce Krakowskiej w rodzinie Jana i Rozalii z domu Głuszek. Był absolwentem gimnazjum oraz seminarium nauczycielskiego w Białej (1932 rok). Ukończył dywizyjny kurs podchorążych rezerwy przy 4. pułku Strzelców Podhalańskich.

1 stycznia 1935 został mianowany na stopień podporucznika. W latach 1937 – 1939 był nauczycielem w Publicznej Szkole Powszechnej w Paniowach. 2 kwietnia 1939 w kościele pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Paniowach zawarł związek małżeński z Jadwigą Mielczarówną, nauczycielką paniowskiej szkoły w latach 1934 – 1939 oraz 1945 – 1946.

Po wybuchu II wojny światowej, 1 września 1939, w czasie ogólnej mobilizacji został powołany do Wojska Polskiego i przydzielony do 3. pułku Strzelców Podhalańskich w Bielsku. W mundurze tej formacji wojskowej, otrzymanym w Krakowie, został skierowany na front. Po zajęciu wschodnich terytoriów Państwa Polskiego przez wojska sowieckie 17 września 1939 został internowany i osadzony w obozie jenieckim w Kozielsku. Jeńcy obozu w Kozielsku w okresie od 3 kwietnia do połowy 1940 roku byli systematycznie wywożeni do Katynia i tam rozstrzeliwani przez NKWD z rozkazu Ławrientija Pawłowicza Berii. Stanisław Piotrowski znajdował się na liście NKWD jeńców obozu w Kozielsku Nr 035/1 z dnia 16 kwietnia 1940. Został ekshumowany w Katyniu w 1943 roku i zidentyfikowany na podstawie legitymacji urzędniczej znalezionej przy zwłokach w mundurze. Prawdopodobna data śmierci to 15 maja 1940. Pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

Bibliografia

Zbiory prywatne Józef Żur; [1]; [2]; [3]