Pietrulla Reinhard Jan: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(uzupełnienie - kategoria)
(dr)
 
Linia 1: Linia 1:
==Pietrulla Reinhard Jan OFM (1906-1992), imię zakonne Anzelm, biskup Tubarao w Brazylii==
==Pietrulla Reinhard Jan OFM (1906-1992), imię zakonne Anzelm, biskup Tubarao w Brazylii==
Urodził się  12 września 1906  w Knurowie (imię na chrzcie Reinhard Jan) w rodzinie inżyniera górniczego Roberta i Anny z d. Mańka. Ukończył gimnazjum i podjął pracę w kopalni. Po dwuletniej pracy w kopalni, w wieku dwudziestu lat, w 1926 roku, wstąpił do [[Franciszkanie|franciszkanów]] i otrzymał imię Anzelm. W 1927 roku po złożeniu profesji czasowej, za zgodą przełożonych zakonnych wyjechał do Brazylii. Z krajem tym pozostał związany do końca życia, jako członek tamtejszej prowincji franciszkańskiej św. Antoniego z Padwy w miejscowości Recife.  W Brazylii ukończył studia filozoficzno-teologiczne w seminarium Sao Salwador. 21 maja 1932 przyjął święcenia kapłańskie z rąk prymasa Brazylii abp. Augusto Alvaro da Silva.  
Urodził się  12 września 1906  w Knurowie (imię na chrzcie Reinhard Jan) w rodzinie inżyniera górniczego Roberta i Anny z d. Mańka. Pochodził z [[Parafia św. Cyryla i Metodego w Knurowie|parafii św. Cyryla i Metodego]]. Ukończył gimnazjum i podjął pracę w kopalni. Po dwuletniej pracy w kopalni, w wieku dwudziestu lat, w 1926 roku, wstąpił do [[Franciszkanie|franciszkanów]] i otrzymał imię Anzelm. W 1927 roku po złożeniu profesji czasowej, za zgodą przełożonych zakonnych wyjechał do Brazylii. Z krajem tym pozostał związany do końca życia, jako członek tamtejszej prowincji franciszkańskiej św. Antoniego z Padwy w miejscowości Recife.  W Brazylii ukończył studia filozoficzno-teologiczne w seminarium Sao Salwador. 21 maja 1932 przyjął święcenia kapłańskie z rąk prymasa Brazylii abp. Augusto Alvaro da Silva.  


Od 1941 roku stanął na czele powierzonej trosce franciszkanów prałatury Santarem w Brazylii. Po sześciu latach, 13 grudnia 1947, został mianowany przez [[Pius XII|Piusa XII]] biskupem tytularnym Conany, pozostając nadal przełożonym prałatury Santarem. 8 lutego 1948 przyjął święcenia biskupie z rąk nuncjusza apostolskiego w Brazylii kard. Carlo Chiarlo. Kilka miesięcy wcześniej, po dwudziestu latach pobytu otrzymał obywatelstwo brazylijskie. Po odejściu na emeryturę w 1949 roku biskupa Conany, zajął jego miejsce jako ordynariusz diecezji Camping Grande. W 1955 roku został przeniesiony do nowo utworzonego biskupstwa Tubarao, w stanie Santa Catarina.  
Od 1941 roku stanął na czele powierzonej trosce franciszkanów prałatury Santarem w Brazylii. Po sześciu latach, 13 grudnia 1947, został mianowany przez [[Pius XII|papieża Piusa XII]] biskupem tytularnym Conany, pozostając nadal przełożonym prałatury Santarem. 8 lutego 1948 przyjął święcenia biskupie z rąk nuncjusza apostolskiego w Brazylii kard. Carlo Chiarlo. Kilka miesięcy wcześniej, po dwudziestu latach pobytu otrzymał obywatelstwo brazylijskie. Po odejściu na emeryturę w 1949 roku biskupa Conany, zajął jego miejsce jako ordynariusz diecezji Camping Grande. W 1955 roku został przeniesiony do nowo utworzonego biskupstwa Tubarao, w stanie Santa Catarina.  


W nowo utworzonej diecezji założył seminarium duchowne, zakupił na potrzeby swojej diecezji rozgłośnię radiową, która działała odtąd jako radio diecezjalne ''Tuba''. Utworzył 24 nowe parafie, sprowadził do Santa Catarina kilka zakonów i zgromadzeń zakonnych. W 1971 roku biskup Pietrulla poświęcił nową katedrę w Tubarao. Uczestniczył we wszystkich czterech sesjach [[Sobór Watykański II|Soboru Watykańskiego II]]. W 1981 roku przeszedł na emeryturę. Zamieszkał przy  sanktuarium św. Franciszka z Asyżu w Caninde, a ostatni okres życia spędził w Tubarao. Zmarł 25 maja 1992.
W nowo utworzonej diecezji założył seminarium duchowne, zakupił na potrzeby swojej diecezji rozgłośnię radiową, która działała odtąd jako radio diecezjalne '' Tuba''. Utworzył 24 nowe parafie, sprowadził do Santa Catarina kilka zakonów i zgromadzeń zakonnych. W 1971 roku biskup Pietrulla poświęcił nową katedrę w Tubarao. Uczestniczył we wszystkich czterech sesjach [[Sobór Watykański II|Soboru Watykańskiego II]]. W 1981 roku przeszedł na emeryturę. Zamieszkał przy  sanktuarium św. Franciszka z Asyżu w Caninde, a ostatni okres życia spędził w Tubarao. Zmarł 25 maja 1992.


==Bibliografia==
==Bibliografia==
Polscy biskupi franciszkańscy,  Kraków 2003, s. 120- 122.  
Polscy biskupi franciszkańscy,  Kraków 2003, s. 120-122.  
{{Biskup}}
{{Biskup}}
{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
Linia 14: Linia 14:
[[Kategoria:Zakonnicy]]
[[Kategoria:Zakonnicy]]
[[Kategoria:Franciszkanie]]
[[Kategoria:Franciszkanie]]
[[Kategoria: Misjonarze]]
[[Kategoria:Misjonarze]]

Aktualna wersja na dzień 16:34, 15 wrz 2019

Pietrulla Reinhard Jan OFM (1906-1992), imię zakonne Anzelm, biskup Tubarao w Brazylii

Urodził się 12 września 1906 w Knurowie (imię na chrzcie Reinhard Jan) w rodzinie inżyniera górniczego Roberta i Anny z d. Mańka. Pochodził z parafii św. Cyryla i Metodego. Ukończył gimnazjum i podjął pracę w kopalni. Po dwuletniej pracy w kopalni, w wieku dwudziestu lat, w 1926 roku, wstąpił do franciszkanów i otrzymał imię Anzelm. W 1927 roku po złożeniu profesji czasowej, za zgodą przełożonych zakonnych wyjechał do Brazylii. Z krajem tym pozostał związany do końca życia, jako członek tamtejszej prowincji franciszkańskiej św. Antoniego z Padwy w miejscowości Recife. W Brazylii ukończył studia filozoficzno-teologiczne w seminarium Sao Salwador. 21 maja 1932 przyjął święcenia kapłańskie z rąk prymasa Brazylii abp. Augusto Alvaro da Silva.

Od 1941 roku stanął na czele powierzonej trosce franciszkanów prałatury Santarem w Brazylii. Po sześciu latach, 13 grudnia 1947, został mianowany przez papieża Piusa XII biskupem tytularnym Conany, pozostając nadal przełożonym prałatury Santarem. 8 lutego 1948 przyjął święcenia biskupie z rąk nuncjusza apostolskiego w Brazylii kard. Carlo Chiarlo. Kilka miesięcy wcześniej, po dwudziestu latach pobytu otrzymał obywatelstwo brazylijskie. Po odejściu na emeryturę w 1949 roku biskupa Conany, zajął jego miejsce jako ordynariusz diecezji Camping Grande. W 1955 roku został przeniesiony do nowo utworzonego biskupstwa Tubarao, w stanie Santa Catarina.

W nowo utworzonej diecezji założył seminarium duchowne, zakupił na potrzeby swojej diecezji rozgłośnię radiową, która działała odtąd jako radio diecezjalne Tuba. Utworzył 24 nowe parafie, sprowadził do Santa Catarina kilka zakonów i zgromadzeń zakonnych. W 1971 roku biskup Pietrulla poświęcił nową katedrę w Tubarao. Uczestniczył we wszystkich czterech sesjach Soboru Watykańskiego II. W 1981 roku przeszedł na emeryturę. Zamieszkał przy sanktuarium św. Franciszka z Asyżu w Caninde, a ostatni okres życia spędził w Tubarao. Zmarł 25 maja 1992.

Bibliografia

Polscy biskupi franciszkańscy, Kraków 2003, s. 120-122.