Pielorz Józef

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 05:14, 28 lis 2022 autorstwa Jemy (dyskusja | edycje) (nowe)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Pielorz Józef OMI (1921-2016)

Urodził się 22 stycznia 1921 w Imielinie. Był trzecim z ośmiorga dzieci. Był sportowcem, chciał startować w planowanej olimpiadzie w Tokio w 1940 r. Jednak po maturze, zdanej w 1939 roku w Małym Seminarium Duchownym w Lublińcu, wstąpił do nowicjatu oblatów do Markowic k. Inowrocławia. Po wybuchu wojny wraz z innymi kandydatami do nowicjatu uciekał w stronę Warszawy. Pod Sochaczewem, 10 września 1939 znaleźli się dokładnie na linii frontu bitwy nad Bzurą, pomiędzy ostro się ostrzeliwującymi wojskami polskim i niemieckim.

Wrócili wówczas z innymi nowicjuszami do Markowic. 4 maja 1940 gestapowcy zabrali nowicjuszy i kleryków na roboty przymusowe. 2 sierpnia 1940 został wtrącony do obozu koncentracyjnego obozie Mauthausen-Gusen, następnie przeniesiono go do Dachau. Po wyzwoleniu dostał się z kilkoma klerykami do domu generalnego w Rzymie. 25 stycznia 1949 w Rzymie złożył śluby wieczyste, a święcenia kapłańskie przyjął 2 lipca 1950 w kaplicy domu generalnego z rak bpa Francesco Beretti’ego. Obronił doktorat z historii zgromadzenia na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Pracował wśród Polonii w Kanadzie, w Rzymie, w Belgii. Posługiwał się językami: polskim, angielskim, niemieckim i francuskim.

Był dyrektorem biblioteki papieskiego uniwersytetu Urbanianum. Regularnie pisał do: „Vie Oblate Life” (Ottawa), „Duszpasterza Polskiego Zagranicą” (Rzym), „Niepokalanej” (Francja), „Mozaiki Obrzańskiej” (Polska) i do wielu czasopism polskich, francuskich i włoskich. W latach 1954–2016 opublikowano jego 900 różnych artykułów. Część prac naukowych została wydana. Szczególnie znane są: „La vie spirituelle de mgr de Mazenod fondateur de la Congrégation des Missionnaires Oblats de Marie” (Rzym 1955), „Mgr. Eugène de Mazenod et les polonais: étude historique” (Rzym 1970), „Oblaci polscy: zarys dziejów Prowincji polskiej Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej z okazji 50-lecia istnienia : 1920–1970” (Rzym 1970), „Les Oblats polonais dans le monde : esquisse historique des Missionnaires Oblats de Marie Immaculée” (Rzym 1971), „Męczennik za wiarę : Bł. Józef Cebula (1902–1941)” (Poznań 1999), „Martyrologium polskich oblatów 1939–1945: historia polskich Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej którzy w czasie II wojny światowej byli deportowani do obozów koncentracyjnych, zabici, aresztowani lub umarli z powodu wojny” (Poznań 2005), „Polscy oblaci na zachodzie Europy 1905–2010 : historia pracy duszpasterskiej Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w Niemczech, Francji, Belgii, Holandii, Luksemburgu i Wielkiej Brytanii” (Poznań 2012). Zmarł 1 września 2016. Pogrzeb odbył się 3 września 2016 w Imielinie

Bibliografia

Za: [1]