Piechura Augustyn: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
(dr)
Linia 1: Linia 1:
==Piechura Augustyn SDB (1888-1975), dyrektor NSD w Pogrzebieniu, kompozytor==
==Piechura Augustyn SDB (1888-1975), dyrektor NSD w Pogrzebieniu, kompozytor==


Urodził się 14 sierpnia 1888 w Chorzowie. W 1908 roku wstąpił do nowicjatu w Radnej w Słowenii. Podczas I wojny światowej został wcielony do wojska niemieckiego, z którego uciekł do Przemyśla. Święcenia kapłańskie przyjął 11 sierpnia 1918 we Wrocławiu. Przez krótki okres 1938 roku, był dyrektorem [[Niższe Seminarium Duchowne Księży Salezjanów w Pogrzebieniu|Niższego Seminarium Duchownego Księży Salezjanów w Pogrzebieniu]]. W latach II wojny światowej, od 1 września 1940, pracował w nowo erygowanej parafii w Kuńkowcach koło Przemyśla. Był bardzo uzdolniony muzycznie, będąc zarówno pedagogiem jak i kompozytorem. Napisał m.in. msze na cztery głosy mieszane a cappella pod następującymi tytułami: „Przyjmij Boże” oraz „Nieogarniony”. Zmarł 14 listopada 1975 w Przemyślu.
Urodził się 14 sierpnia 1888 w Chorzowie. W 1908 roku wstąpił do nowicjatu w Radnej w Słowenii. Podczas I wojny światowej został wcielony do wojska niemieckiego, z którego uciekł do Przemyśla. Święcenia kapłańskie przyjął 11 sierpnia 1918 we Wrocławiu. Przez krótki okres 1938 roku, był dyrektorem [[Niższe Seminarium Duchowne Księży Salezjanów w Pogrzebieniu|Niższego Seminarium Duchownego Księży Salezjanów w Pogrzebieniu]]. W latach II wojny światowej, od 1 września 1940, pracował w nowo erygowanej parafii w Kuńkowcach koło Przemyśla. Był bardzo uzdolniony muzycznie, będąc zarówno pedagogiem jak i kompozytorem. Napisał m.in. msze na cztery głosy mieszane a cappella pod następującymi tytułami: ''Przyjmij Boże'' oraz ''Nieogarniony''. Zmarł 14 listopada 1975 w Przemyślu.


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Wersja z 22:32, 10 lip 2017

Piechura Augustyn SDB (1888-1975), dyrektor NSD w Pogrzebieniu, kompozytor

Urodził się 14 sierpnia 1888 w Chorzowie. W 1908 roku wstąpił do nowicjatu w Radnej w Słowenii. Podczas I wojny światowej został wcielony do wojska niemieckiego, z którego uciekł do Przemyśla. Święcenia kapłańskie przyjął 11 sierpnia 1918 we Wrocławiu. Przez krótki okres 1938 roku, był dyrektorem Niższego Seminarium Duchownego Księży Salezjanów w Pogrzebieniu. W latach II wojny światowej, od 1 września 1940, pracował w nowo erygowanej parafii w Kuńkowcach koło Przemyśla. Był bardzo uzdolniony muzycznie, będąc zarówno pedagogiem jak i kompozytorem. Napisał m.in. msze na cztery głosy mieszane a cappella pod następującymi tytułami: Przyjmij Boże oraz Nieogarniony. Zmarł 14 listopada 1975 w Przemyślu.

Bibliografia

„Pokłosie Salezjańskie” 1933, nr 10.