Piechura Augustyn: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(dr) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Piechura Augustyn SDB (1888-1975), dyrektor NSD w Pogrzebieniu, kompozytor== | ==Piechura Augustyn SDB (1888-1975), dyrektor NSD w Pogrzebieniu, kompozytor== | ||
Urodził się 14 sierpnia 1888 w Chorzowie. W 1908 roku wstąpił do nowicjatu w Radnej w Słowenii. Podczas I wojny światowej został wcielony do wojska niemieckiego, z którego uciekł do Przemyśla. Święcenia kapłańskie przyjął 11 sierpnia 1918 we Wrocławiu. Przez krótki okres 1938 roku, był dyrektorem [[Niższe Seminarium Duchowne Księży Salezjanów w Pogrzebieniu|Niższego Seminarium Duchownego Księży Salezjanów w Pogrzebieniu]]. W latach II wojny światowej, od 1 września 1940, pracował w nowo erygowanej parafii w Kuńkowcach koło Przemyśla. Był bardzo uzdolniony muzycznie, będąc zarówno pedagogiem jak i kompozytorem. Napisał m.in. msze na cztery głosy mieszane a cappella pod następującymi tytułami: | Urodził się 14 sierpnia 1888 w Chorzowie. W 1908 roku wstąpił do nowicjatu w Radnej w Słowenii. Podczas I wojny światowej został wcielony do wojska niemieckiego, z którego uciekł do Przemyśla. Święcenia kapłańskie przyjął 11 sierpnia 1918 we Wrocławiu. Przez krótki okres 1938 roku, był dyrektorem [[Niższe Seminarium Duchowne Księży Salezjanów w Pogrzebieniu|Niższego Seminarium Duchownego Księży Salezjanów w Pogrzebieniu]]. W latach II wojny światowej, od 1 września 1940, pracował w nowo erygowanej parafii w Kuńkowcach koło Przemyśla. Był bardzo uzdolniony muzycznie, będąc zarówno pedagogiem jak i kompozytorem. Napisał m.in. msze na cztery głosy mieszane a cappella pod następującymi tytułami: ''Przyjmij Boże'' oraz ''Nieogarniony''. Zmarł 14 listopada 1975 w Przemyślu. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== |
Wersja z 23:32, 10 lip 2017
Piechura Augustyn SDB (1888-1975), dyrektor NSD w Pogrzebieniu, kompozytor
Urodził się 14 sierpnia 1888 w Chorzowie. W 1908 roku wstąpił do nowicjatu w Radnej w Słowenii. Podczas I wojny światowej został wcielony do wojska niemieckiego, z którego uciekł do Przemyśla. Święcenia kapłańskie przyjął 11 sierpnia 1918 we Wrocławiu. Przez krótki okres 1938 roku, był dyrektorem Niższego Seminarium Duchownego Księży Salezjanów w Pogrzebieniu. W latach II wojny światowej, od 1 września 1940, pracował w nowo erygowanej parafii w Kuńkowcach koło Przemyśla. Był bardzo uzdolniony muzycznie, będąc zarówno pedagogiem jak i kompozytorem. Napisał m.in. msze na cztery głosy mieszane a cappella pod następującymi tytułami: Przyjmij Boże oraz Nieogarniony. Zmarł 14 listopada 1975 w Przemyślu.
Bibliografia
„Pokłosie Salezjańskie” 1933, nr 10.
|