Pawleta Franciszek

Z e-ncyklopedia

Pawleta Franciszek CSsR (1880-1959), proboszcz w Kobiórze, Bobrownikach Śląskich i Bujakowie

Pawleta Franciszek.jpg

Urodził się 25 listopada 1880 w Dębie w rodzinie Leopolda i Wiktorii z d. Sznor. Uczęszczał do gimnazjum w Opolu i Królewskiej Hucie. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości został przyjęty do Zgromadzenia Ojców Redemptorystów w Eggenburgu k. Wiednia oraz w Mautern w Styrii. 26 października 1909 przyjął święcenia kapłańskie w Grazu (Austria). Do końca I wojny światowej pracował na terenie Austrii i Niemiec. Następnie przybył na Śląsk i zatrzymał się przejściowo u redemptorystów w Dąbiu (Gruneiche) pod Wrocławiem. Po plebiscycie i III powstaniu śląskim przebywał czasowo w Ząbkowicach Śląskich, po czym zgłosił się do pracy w archidiecezji gnieźnieńskiej i poznańskiej. Pracował jako wikariusz w parafii NSPJ w Bydgoszczy, Trójcy Świętej w Gnieźnie, w Zbarzewie i w Niechłodzie.

3 października 1923 został mianowany wikariuszem w parafii MB Bolesnej i w parafii św. Antoniego w Rybniku, a następnie w parafii św. Józefa w Rudzie Śląskiej. 18 stycznia 1924 został katechetą w Państwowym Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym w Królewskiej Hucie (Chorzów). Wkrótce przeniesiono go do Miejskiego Gimnazjum Mniejszości Niemieckiej w Katowicach. Od 1925 roku katechizował w Polskim Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym oraz w Szkole Dokształcającej w Katowicach.

W czerwcu 1926 roku został inkardynowany do diecezji katowickiej. 3 lipca 1927 został mianowany administratorem, a następnie proboszczem (15 lipca 1927) w Kobiórze. 1 listopada 1933 otrzymał nominację na proboszcza w Bobrownikach Śląskich. 20 października 1939 aresztowany przez gestapo i więziony w Tarnowskich Górach oraz w Katowicach. 20 marca 1940 zwolniony, ale zakazano mu powrotu do Bobrownik Śląskich. Okres okupacji hitlerowskiej spędził w Goczałkowicach. 28 marca 1945 mianowany administratorem, a w 1955 roku proboszczem w Bujakowie z zachowaniem tytułu proboszcza bobrownickiego. W uznaniu zasług na polu duszpasterskim otrzymał tytuł dziekana honorowego. Zmarł 14 maja 1959 w Bujakowie. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Kobiórze.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Franciszka Pawlety; Schematyzm 1923-1932; Gwóźdź, Udział duchowieństwa, s. 192; Martyrologium, s. 199; L. Musioł, Kobiór – gmina i parafia (monografia historyczna), Kobiór 2001, s. 67-68; Represje wobec duchowieństwa, s. 58, 261; L. Smołka, Pawleta Franciszek Ksawery (hasło), [w:] Słownik biograficzny, s. 315; WD 1927, nr 6, s. 41; Krzyżanowski, Kościół katolicki wobec mniejszości niemieckiej, s. 110; Macała, Duszpasterstwo a narodowość wiernych, s. 89.