Patykiewicz Jadwiga: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 1: | Linia 1: | ||
== Jadwiga Patykiewicz (z domu Konarzewska - ur. w 1926 r.) == | == Jadwiga Patykiewicz (z domu Konarzewska - ur. w 1926 r.) == | ||
Uprawia tkactwo artystyczne | Uprawia tkactwo artystyczne; córka malarza i rzeźbiarza [[Konarzewski Ludwik|Ludwika Konarzewskiego – seniora]] oraz siostra – również malarza i rzeźbiarza – [[Konarzewski Ludwik (1918-1989)|Ludwika Konarzewskiego – juniora]], [[Konarzewski Stanisław|Stanisława Konarzewskiego]] – architekta oraz artystki-ceramika – [[Konarzewska-Wszołek Maria|Marii Konarzewskiej-Wszołek]]. Pierwsze zainteresowania sztuką plastyczną zawdzięcza w dużej mierze swemu ojcu. Następnie podjęła, ukończone w 1948 r., studia w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Krakowie u Stefana Gałkowskiego – w zakresie sztuki tkactwa, Antoniego Waśkowskiego – zagadnień malarskich i Tadeusza Kantora – kompozycji plastycznej. Jako pedagog, swoje umiejętności techniczno-artystyczne przekazywała następnie w śląskich i krakowskich szkołach, nauczając plastyki i zajęć praktycznych. | ||
Jest autorką gobelinów i kilimów, często realistycznych w formie, którą we wcześniejszych latach poddawała także dość ograniczonej syntezie rysunkowej, stosując jednak w większości przypadków bogatą – dynamiczną kolorystykę. Częstym tematem gobelinów są wizerunki Matki Boskiej, przedstawienia religijne, sceny z bajek i legend regionalnych oraz narodowych, a także rośliny (zwłaszcza kwiaty). Jest też autorką gobelinów przedstawiających herb Polski w różnych wersjach historycznych. Osobną grupę stanowią gobeliny portretowe, powstające zazwyczaj z wiernego przeniesienia na tkaninę malarskich kompozycji zwłaszcza ojca – Ludwika Konarzewskiego – seniora, a czasem stanowiące także ich plastyczne przetworzenie. Natomiast w zakresie techniki kilimów tworzy przede wszystkim pasowe kompozycje o charakterze geometrycznym, czasami również z zastosowaniem uproszczonych motywów roślinnych. | Jest autorką gobelinów i kilimów, często realistycznych w formie, którą we wcześniejszych latach poddawała także dość ograniczonej syntezie rysunkowej, stosując jednak w większości przypadków bogatą – dynamiczną kolorystykę. Częstym tematem gobelinów są wizerunki Matki Boskiej, przedstawienia religijne, sceny z bajek i legend regionalnych oraz narodowych, a także rośliny (zwłaszcza kwiaty). Jest też autorką gobelinów przedstawiających herb Polski w różnych wersjach historycznych. Osobną grupę stanowią gobeliny portretowe, powstające zazwyczaj z wiernego przeniesienia na tkaninę malarskich kompozycji zwłaszcza ojca – Ludwika Konarzewskiego – seniora, a czasem stanowiące także ich plastyczne przetworzenie. Natomiast w zakresie techniki kilimów tworzy przede wszystkim pasowe kompozycje o charakterze geometrycznym, czasami również z zastosowaniem uproszczonych motywów roślinnych. | ||
Prace J. Patykiewicz, zdobiące zazwyczaj wnętrza mieszkalne w Polsce, były też eksponowane podczas wystaw indywidualnych, które odbyły się m.in. w krakowskiej Galerii „Stańczyk”, Gminnym Ośrodku Kultury w Istebnej – na rodzimym Śląsku Cieszyńskim, oraz w małopolskich Niepołomicach i Trzcianie. | Prace J. Patykiewicz, zdobiące zazwyczaj wnętrza mieszkalne w Polsce, były też eksponowane podczas wystaw indywidualnych, które odbyły się m.in. w krakowskiej Galerii „Stańczyk”, Gminnym Ośrodku Kultury w Istebnej – na rodzimym Śląsku Cieszyńskim, oraz w małopolskich Niepołomicach i Trzcianie. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == |
Wersja z 10:26, 20 lis 2014
Jadwiga Patykiewicz (z domu Konarzewska - ur. w 1926 r.)
Uprawia tkactwo artystyczne; córka malarza i rzeźbiarza Ludwika Konarzewskiego – seniora oraz siostra – również malarza i rzeźbiarza – Ludwika Konarzewskiego – juniora, Stanisława Konarzewskiego – architekta oraz artystki-ceramika – Marii Konarzewskiej-Wszołek. Pierwsze zainteresowania sztuką plastyczną zawdzięcza w dużej mierze swemu ojcu. Następnie podjęła, ukończone w 1948 r., studia w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Krakowie u Stefana Gałkowskiego – w zakresie sztuki tkactwa, Antoniego Waśkowskiego – zagadnień malarskich i Tadeusza Kantora – kompozycji plastycznej. Jako pedagog, swoje umiejętności techniczno-artystyczne przekazywała następnie w śląskich i krakowskich szkołach, nauczając plastyki i zajęć praktycznych. Jest autorką gobelinów i kilimów, często realistycznych w formie, którą we wcześniejszych latach poddawała także dość ograniczonej syntezie rysunkowej, stosując jednak w większości przypadków bogatą – dynamiczną kolorystykę. Częstym tematem gobelinów są wizerunki Matki Boskiej, przedstawienia religijne, sceny z bajek i legend regionalnych oraz narodowych, a także rośliny (zwłaszcza kwiaty). Jest też autorką gobelinów przedstawiających herb Polski w różnych wersjach historycznych. Osobną grupę stanowią gobeliny portretowe, powstające zazwyczaj z wiernego przeniesienia na tkaninę malarskich kompozycji zwłaszcza ojca – Ludwika Konarzewskiego – seniora, a czasem stanowiące także ich plastyczne przetworzenie. Natomiast w zakresie techniki kilimów tworzy przede wszystkim pasowe kompozycje o charakterze geometrycznym, czasami również z zastosowaniem uproszczonych motywów roślinnych. Prace J. Patykiewicz, zdobiące zazwyczaj wnętrza mieszkalne w Polsce, były też eksponowane podczas wystaw indywidualnych, które odbyły się m.in. w krakowskiej Galerii „Stańczyk”, Gminnym Ośrodku Kultury w Istebnej – na rodzimym Śląsku Cieszyńskim, oraz w małopolskich Niepołomicach i Trzcianie.
Bibliografia
http://www.archiwum.trzciana.pl/aktualnosci2002/2002.11/wystawa.htm
|