Parafia św. Michała Archanioła w Żernicy

Z e-ncyklopedia

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1246 roku. Wtedy to książę Mieszko z Opola nadał dwa działy w Żernicy braciom hr. Zbrosławowi i Maciejowi i wolność dla kolonistów na tychże działach na okres 30 lat. W dokumencie z 1279 roku występuje Henryk, pleban żernicki, w dokumencie tym zaznaczono również, że kościół został uposażony w jeden łan ziemi.

Stan kościoła w XVII wieku

Kościół w Żernicy znajdował się we wsi należącej do klasztoru cysterskiego w Rudach, stąd służbę bożą sprawowali w nim cystersi, a prawo patronatu posiadał opat rudzki. Pierwszy drewniany kościół pw. św. Michała Archanioła został zniszczony podczas wojen husyckich. Drugi kościół powstał w latach 1648–1661 dzięki fundacji Andrzeja Emanuela, opata cysterskiego z Rud.

Drugi kościół zgodnie z opisem wizytacyjnym z końca XVII wieku zbudowany był z drewna, posiadał ceglaną posadzkę. Wewnątrz był pięknie ozdobiony obrazami i malowidłami. Ambona była rzeźbiona i pomalowana. Kościół posiadał trzy ołtarze. W głównym ołtarzu znajdował się obraz przedstawiający św. Michała Archanioła. Pozostałe ołtarze boczne, rzeźbione i pozłocone, wykonane były w stylu gotyckim. Znajdowały się w nich rzeźby świętych. Chrzcielnica wykonana była w drewnie na kształt muszli. Po stronie ewangelii znajdowała się drewniana zakrystia. Drewniana również była wieża dzwonnicza, w której znajdowały się trzy poświęcone dzwony. Czwarty dzwon znajdował się w wieżyczce nad kościołem. Cmentarz na którym znajdowała się kostnica położony był wokół kościoła.

Bibliografia

R. Cop, Stosunki wyznaniowe w archiprezbiteracie gliwickim w XVII wieku, Katowice 2008, Praca mgr mps w Bibliotece WTL UŚ w Katowicach.