Parafia Zmartwychwstania Pańskiego w Piekarach Śląskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
mNie podano opisu zmian
Linia 5: Linia 5:


==Od parafii Zmartwychwstania Pańskiego do św. Rodziny==
==Od parafii Zmartwychwstania Pańskiego do św. Rodziny==
Pod koniec lat 80. pojawił się pomysł wybudowania nowego kościoła dla mieszkańców należących do parafii Zmartwychwstania Pańskiego. Miał znajdować się on w bezpośredniej bliskości osiedla Buczka. Lata 90. XX wieku to czas intensywnej budowy nowego kościoła i związanej z nim infrastruktury(probostwo, kaplica), za którą odpowiedzialny był ówczesny proboszcz- [[Kostoń Michał|ks. Michał Kostoń]]. Wkrótce zmieniono wezwanie parafii ze Zmartwychwstania Pańskiego na św. Rodziny. Kościół kalwaryjski uzyskał status zabytkowego i od tego czasu poddawany jest regularnym remontom.
Pod koniec lat 80. pojawił się pomysł wybudowania nowego kościoła dla mieszkańców należących do parafii Zmartwychwstania Pańskiego. Miał znajdować się on w bezpośredniej bliskości osiedla Buczka. Lata 90. XX wieku to czas intensywnej budowy nowego kościoła i związanej z nim infrastruktury(probostwo, kaplica), za którą odpowiedzialny był ówczesny proboszcz- [[Kostoń Michał|ks. Michał Kostoń]]. Wkrótce zmieniono nazwę parafii ze Zmartwychwstania Pańskiego na św. Rodziny. Kościół kalwaryjski uzyskał status zabytkowego i od tego czasu poddawany jest regularnym remontom.


'''Patrz również:'''
'''Patrz również:'''

Wersja z 10:13, 23 cze 2010

Kościół Zmartwychwstania

Kościół Kalwaryjski usytuowany jest na wzgórzu, w centralnym miejscu Kalwarii Piekarskiej. Został konsekrowany 21 czerwca 1896 przez kardynała Koppa. Przez lata kościół raczej dopełniał swym istnieniem działalność Sanktuarium Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej. Odbywały się w nim msze odpustowe, a także te, odprawiane podczas licznych pielgrzymek do Piekarskiej Pani. Status kościoła zmienił się w latach 60. dwudziestego wieku, kiedy to rozpoczęto w nim regularne sprawowanie Mszy świętych każdej niedzieli i w święta. Stało się to możliwe za sprawą wikarego Sanktuarium, ks. Józefa Foltynowicza.

Zmianę tę potraktowano jako ustalenie odrębnego duszpasterstwa, które stało się zaczynem powstania parafii pw. Zmartwychwstania Pańskiego w Piekarach Śląskich. Sposób duszpasterzowania w nowej placówce stanowił ciekawą alternatywę dla metod stosowanych w "tradycyjnych" parafiach. 17 kwietnia 1971 rektorem kościoła kalwaryjskiego został mianowany ks. Rajmund Machulec, przyszły pierwszy proboszcz nowopowstałej jednostki. 19 lipca 1971 przy kościele Zmartwychwstania Pańskiego w Piekarach powstała pełnoprawna parafia. Przez lata księża przebywający w parafii dbali o rozwój i organizację duszpasterstw tzw. zwyczajnego, stanowego i młodzieżowego. Wspierali pomocą, autorytetem i posługą lokalne społeczności, szczególnie górniczą, w trudnym okresie strajków robotniczych (wrzesień 1980, sierpień 1988). Często także podejmowali się przeprowadzenia remontów i prac konserwacyjnych w kościele kalwaryjskim i jego okolicach. W maju 1992 roku rozpoczęto wydawanie gazetki parafialnej, bezpłatnego dwutygodnika "Czas Piekar Śląskich".

Od parafii Zmartwychwstania Pańskiego do św. Rodziny

Pod koniec lat 80. pojawił się pomysł wybudowania nowego kościoła dla mieszkańców należących do parafii Zmartwychwstania Pańskiego. Miał znajdować się on w bezpośredniej bliskości osiedla Buczka. Lata 90. XX wieku to czas intensywnej budowy nowego kościoła i związanej z nim infrastruktury(probostwo, kaplica), za którą odpowiedzialny był ówczesny proboszcz- ks. Michał Kostoń. Wkrótce zmieniono nazwę parafii ze Zmartwychwstania Pańskiego na św. Rodziny. Kościół kalwaryjski uzyskał status zabytkowego i od tego czasu poddawany jest regularnym remontom.

Patrz również:

Proboszczowie

Bibliografia

Dekret erekcji parafii pod wezwaniem Zmartwychwstania Pańskiego w Piekarach Śląskich, WD 1981, nr 6, s. 143-144; M. Kostoń, Krótkie dzieje jednej z piekarskich parafii czyli przejście od Zmartwychwstałego do Świętej Rodziny, Piekary Śląskie 2002; D. Głazek, Domus Celeberrima. Architektura sakralna (katolicka) w przemysłowej części Górnego Śląska 1870-1914, Katowice 2003, s. 198.