Parafia Trójcy Przenajświętszej w Chełmie Śląskim: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:


==Bractwa i stowarzyszenia==
==Bractwa i stowarzyszenia==
W parafii są obecne i aktywne różne grupy: [[Dzieci Maryi]], Ministranci, [[Chór parafialny im ks. Antoniego Chlondowskiego]], Oaza
W parafii są obecne i aktywne różne grupy: [[Dzieci Maryi]], Ministranci, [[Chór parafialny im ks. Antoniego Chlondowskiego w Chełmie Śląskim]], Oaza


==Kapliczki i krzyże przydrożne==
==Kapliczki i krzyże przydrożne==

Wersja z 07:54, 21 cze 2012

Chelm widok kosciol.jpg
Chelm5.jpg
Chelm1.jpg

Według zapisów źródłowych pierwsza kaplica, jaka istniała w Chełmie była drewniana i powstała zapewne w połowie XVI stulecia. Wybudowana przez mieszkańców Chełmu kaplica została poświęcona za czasów biskupa krakowskiego Andrzeja Zebrzydowskiego (1551 – 1560). Pierwszym proboszczem przy kościele chełmskim był Wojciech Synowiec (1660-1665). 16 października 1689 roku biskup krakowski Jan Małachowski konsekrował kościół w Chełmie. 23 kwietnia 1687 roku kolejny proboszcz chełmski, ks. Marcin Stanisław Szafrankiewicz (1668-1707) położył podwaliny pod nowy, murowany kościół.

Pierwotny kościół w Chełmie w XVI wieku był drewniany i posiadał trzy ołtarze. W środku znajdował się obraz Ukrzyżowanego. Kościół miał jedną wieżę z dzwonem, a w 1619 roku miał dzwonnicę, w której znajdowały się dwa dzwony i sygnaturka. Obok barokowego kościoła, po jego południowej stronie, stała drewniana dzwonnica, istniejąca aż do lat 70. XIX wieku.

W 1716 roku przyłączono do parafii chełmskiej Kopciowice, następnie w 1761 roku Czarnuchowice i Zabrzeg, a w 1801 roku Imielin i Kosztowy. Ks. Franciszek Gach w latach 1883-1887 rozbudował kościół. W zachodniej części kościoła do nawy dobudowano murowany transept, a do niego kruchtę, nad którą umieszczono chór muzyczny i postawiono nowe organy. Prace przy pierwszej rozbudowie kościoła trwały aż do 1887 roku. Prowadzono je na podstawie projektu budowniczego Lukasa. Rozbudowa z lat osiemdziesiątych XIX wieku zmieniła kościół chełmski z budowli na rzucie prostokąta, w budowlę mającą rzut krzyża podłużnego, łacińskiego. Na początku XX wieku kościół został ponownie rozbudowany; powstała wieża o wysokości i w tym kształcie kościół zachował się do czasów nam współczesnych. Ostatnia przebudowa, a właściwie gruntowny remont, został przeprowadzony w latach 70. ubiegłego wieku. Autorami obecnego kształtu kościoła byli architekci Koziczynski i Kotz z Pszczyny. Koziczynski prowadził nadzór budowlany z ramienia Rejencji w Opolu, a Kotz był jednym z wykonawców robót budowlanych.

Patrz: Parafia wydaje cyklicznie pismo pt. Światło

Bractwa i stowarzyszenia

W parafii są obecne i aktywne różne grupy: Dzieci Maryi, Ministranci, Chór parafialny im ks. Antoniego Chlondowskiego w Chełmie Śląskim, Oaza

Kapliczki i krzyże przydrożne

Cmentarze

Proboszczowie

0d 1619 roku komendariuszem dla parafii chełmskiej był ks. Blasius Wolbramowicz (Błażej z Wolbromia), a pierwszym proboszczem Wojciech Synowiec mianowany w 1660 roku przez bpa Andrzeja Trzebnickiego.

Bibliografia

Dekret dot. zmiany granicy parafii, RAA 1924, nr 19, s. 90; Dekret dot. zmiany granicy parafii, WD 1925, nr 1, s. 8; Dekret dot. zmiany granicy parafii, WD 1931, nr 4, s. 39; Monografia gminy i parafii Chełm Śląski, red. J. Myszor, Chełm Śląski 2004; D. Bednarski, Sieć parafialna Kościoła katolickiego na obszarze powiatu bieruńsko-lędzińskiego, [w:] Powiat bieruńsko-lędziński. Wspólnota samorządowa, środowisko przyrodnicze, dziedzictwo językowo-kulturowe, życie religijne, red. D. Walencik, Bieruń 2008, s. 211-230; F. Radwański, Parafia Chełm Śląski w latach 1919-1939, Kraków, 1977 praca mgr mps w Bibliotece WTL UŚ w Katowicach; R. Woźniak, Dzieje parafii Trójcy świętej w Chełmie w latach 1922-1990, Katowice 1992, praca mgr mps w Bibliotece WTL UŚ Katowicach; F. Ryszka, Stan religijny i moralny parafii Chełm-Wielki za lata 1930-49, praca mgr mps w Bibliotece WTL UŚ w Katowicach; D. Głazek, Domus Celeberrima, architektura sakralna (katolicka) w przemysowej części Górnego Śląska 1870-1914, Katowice 2003, s. 126.