Parafia Przemienienia Pańskiego w Bobrownikach Śląskich

Bobrowniki Śląskie od początku swojego istnienia należały do parafii św. Mikołaja w Reptach Śląskich. 5 km odległość od kościoła była przyczyną podjętych w 1894 roku energicznych starań o postawienie własnego kościoła. Nie zostały one jednak uwiecznione wówczas powodzeniem, gdyż łączna liczba mieszkańców Bobrownik Śląskich, Piekar Rudnych i położonych w pobliżu osad górniczych była niewystarczająca.

Kościół i jego wyposażenie

W 1902 roku sołtys Józef Kuhna zwrócił się do wikariatu generalnego we Wrocławiu z prośbą o zezwolenie na budowę kościoła. We wniosku wskazano też teren pod budowę kościoła, który znajdował się na granicy Bobrownik Śląskich z Piekarami Rudnymi. Kard. Georg Kopp zgodził się na wybudowanie nowego kościoła. Pismem z dnia 26 maja 1910 wyraził zgodę na postawienie kaplicy. W niedzielę 10 lipca 1910 dokonano poświęcenia kamienia węgielnego. Kościół i plebanię zaprojektował architekt Karol Korbsch z Tarnowskich Gór. Uroczystego poświęcenia kościoła dokonał w niedzielę 19 listopada 1911 proboszcz i dziekan z Radzionkowa ks. Józef Konietzko. Po kilku tygodniach nowa parafia otrzymała swojego pierwszego duszpasterza w osobie ks. Józefa Dwuceta, który dotąd był wikarym w parafii tarnogórskiej. Kościół został zbudowany w stylu eklektycznym, z przewagą cech romańskich.

W 1911 roku do prezbiterium wstawiono ołtarz główny wykonany w całości z drewna, na którym zawieszono obraz Chrystusa Przemienionego na Górze Tabor w obecności trzech apostołów Piotra, Jakuba i Jana. W 1911 roku na specjalnym nabożeństwie poświęcono drewniane płaskorzeźby przedstawiające 14 stacji Drogi Krzyżowej. Po Soborze Watykańskim II, w latach 1971–1974 ks. Wiktor Sojka dokonał zmiany wystroju kościoła. W sierpniu 1911 w wieży kościoła zawieszono 4 dzwony. W 1942 roku okupant niemiecki skonfiskował trzy spośród nich. 31 lipca 1970 parafia zakupiła cztery nowe dzwony.

W dniach 5–13 marca 2000 parafianie bobrowniccy w związku z Jubileuszem Roku 2000 pielgrzymowali do Ziemi Świętej. Organizatorem tej pielgrzymki był proboszcz ks. Piotr Ciba. Z góry Tabor, na której nastąpiło Przemienienie Pańskie, pielgrzymi zabrali odłamki skały tworzącej tą górę. Jeden z kamieni o średnicy 10 cm został oprawiony w metalowy krzyż. Tak przygotowany kamień wapienny osadzono w ścianie czołowej prezbiterium pod koniec 2000 roku.

Powstanie parafii

26 maja 1910 kard. G. Kopp utworzył w Bobrownikach samodzielną, kościelną gminę tzw. Kappellengemeinde, czyli gminę kapliczną z wszelkimi prawami przysługującymi parafii. W skład nowej placówki duszpasterskiej wchodziły początkowo tylko dwie gminy: Piekary Rudne i Bobrowniki. Po powstaniu Administracji Apostolskiej, 1 sierpnia 1925 ks. August Hlond erygował parafię w Bobrownikach. Utworzona ona została z gmin: Bobrowniki, Piekary Rudne oraz osad Blachówka, Lazarówka, Segiet i Szyb Staszica, które dotąd należały do parafii Repty i Radzionków.

• kwartalnik parafii w Bobrownikach Śląskich

Posłuchaj ks. Proboszcza:

<flashmp3>Parafia_Bobrowniki_Śląskie_Przemienienia_Pańskiego.mp3‎</flashmp3>

Proboszczowie

• ks. Józef Dwucet administrator (1911–1917)
• ks. Franciszek Haase administrator (1917–1921)
• ks. Józef Kulig administrator (1921–1922)
• ks. Antoni Danecki pierwszy proboszcz (1922–1933)
• ks. Jan Odróbka administrator (1933–1933)
• ks. Michał Lewek administrator (1933–1933)
• ks. Leon Chudy substytut (1933–1933)
• ks. Franciszek Pawleta (1933–1939)
• ks. Emil Chmiel administrator (1939–1940)
• ks. Maksymilian Siwoń administrator (1940–1945)
• ks. Edmund Łukaszek administrator (1945–1947)
• ks. Maksymilian Kret administrator (1947–1957), proboszcz (1957–1969)
• ks. Wiktor Sojka (1969–1998)
• ks. Piotr Ciba administrator (1998–2000), proboszcz (2000–nadal)

Bibliografia

A. Kłosek, Powołania kapłańskie w parafii Przemienienia Pańskiego w Bobrownikach Śląskich w latach 1909-1998, Katowice 2003, pr. mgr. Biblioteka WTL; Ks. H. Jeziorski, Kościoły i parafie rzymskokatolickie na ziemi tarnogórskiej, Tarnowskie Góry 2006, s. 32 – 38; F. Żurek, Historia Bobrownik Śląskich, Tarnowskie Góry 2003, s.125 – 132; [1] [31.08.2011]; [2] [31.08.2011].