Parafia Przemienienia Pańskiego w Bobrownikach Śląskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
Linia 6: Linia 6:
W 1902 roku sołtys Józef Kuhna zwrócił się do [[Wikariat generalny we Wrocławiu|wikariatu generalnego we Wrocławiu]] z prośbą o zezwolenie na budowę kościoła.  We wniosku wskazano też teren pod budowę kościoła, który znajdował się na granicy Bobrownik Śląskich z Piekarami Rudnymi. [[Kopp Georg|Kard. Georg Kopp ]] zgodził się na wybudowanie nowego kościoła. Pismem z dnia 26 maja 1910 wyraził zgodę na postawienie kaplicy. W niedzielę 10 lipca 1910 dokonano poświęcenia kamienia węgielnego. Kościół i plebanię zaprojektował architekt Karol Korbsch z Tarnowskich Gór. Uroczystego poświęcenia kościoła dokonał w niedzielę 19 listopada 1911  proboszcz i dziekan z Radzionkowa [[Koniecko Józef|ks. Józef Konietzko]]. Po kilku tygodniach nowa parafia otrzymała swojego pierwszego duszpasterza w osobie [[Dwucet Józef|ks. Józefa Dwuceta]], który dotąd był  wikarym w parafii tarnogórskiej. Kościół został zbudowany w stylu eklektycznym, z przewagą cech romańskich.  
W 1902 roku sołtys Józef Kuhna zwrócił się do [[Wikariat generalny we Wrocławiu|wikariatu generalnego we Wrocławiu]] z prośbą o zezwolenie na budowę kościoła.  We wniosku wskazano też teren pod budowę kościoła, który znajdował się na granicy Bobrownik Śląskich z Piekarami Rudnymi. [[Kopp Georg|Kard. Georg Kopp ]] zgodził się na wybudowanie nowego kościoła. Pismem z dnia 26 maja 1910 wyraził zgodę na postawienie kaplicy. W niedzielę 10 lipca 1910 dokonano poświęcenia kamienia węgielnego. Kościół i plebanię zaprojektował architekt Karol Korbsch z Tarnowskich Gór. Uroczystego poświęcenia kościoła dokonał w niedzielę 19 listopada 1911  proboszcz i dziekan z Radzionkowa [[Koniecko Józef|ks. Józef Konietzko]]. Po kilku tygodniach nowa parafia otrzymała swojego pierwszego duszpasterza w osobie [[Dwucet Józef|ks. Józefa Dwuceta]], który dotąd był  wikarym w parafii tarnogórskiej. Kościół został zbudowany w stylu eklektycznym, z przewagą cech romańskich.  


W 1911 roku do [[prezbiterium]] wstawiono ołtarz główny wykonany w całości z drewna, na którym zawieszono obraz Chrystusa Przemienionego na Górze Tabor w obecności trzech apostołów Piotra, Jakuba i Jana.  W 1911 roku na specjalnym nabożeństwie poświęcono drewniane płaskorzeźby przedstawiające 14 stacji [[Droga Krzyżowa|Drogi Krzyżowej]]. Po [[Sobór Watykański II |Soborze Watykańskim II]], w latach 1971–1974 [[Sojka Wiktor|ks. Wiktor Sojka]] dokonał zmiany wystroju kościoła.  W sierpniu 1911 w wieży kościoła zawieszono cztery dzwony. W 1942 roku okupant niemiecki skonfiskował trzy spośród nich. 31 lipca 1970 parafia zakupiła cztery nowe dzwony.  
W 1911 roku do [[prezbiterium]] wstawiono ołtarz główny wykonany w całości z drewna, na którym zawieszono obraz Chrystusa Przemienionego na Górze Tabor w obecności trzech apostołów: Piotra, Jakuba i Jana.  W 1911 roku na specjalnym nabożeństwie poświęcono drewniane płaskorzeźby przedstawiające 14 stacji [[Droga Krzyżowa|Drogi Krzyżowej]]. Po [[Sobór Watykański II |Soborze Watykańskim II]], w latach 1971–1974 [[Sojka Wiktor|ks. Wiktor Sojka]] dokonał zmiany wystroju kościoła.  W sierpniu 1911 roku w wieży kościoła zawieszono cztery dzwony. W 1942 roku okupant niemiecki skonfiskował trzy spośród nich. 31 lipca 1970 parafia zakupiła cztery nowe dzwony.  


W dniach 5–13 marca 2000 parafianie bobrowniccy w związku z Jubileuszem Roku 2000 pielgrzymowali do Ziemi Świętej. Organizatorem tej pielgrzymki był proboszcz [[Ciba Piotr|ks. Piotr Ciba]]. Z góry Tabor, na której nastąpiło Przemienienie Pańskie, pielgrzymi zabrali odłamki skały tworzącej tę górę. Jeden z kamieni o średnicy 10 cm został oprawiony w metalowy krzyż. Tak przygotowany kamień wapienny osadzono w ścianie czołowej prezbiterium pod koniec 2000 roku.   
W dniach 5–13 marca 2000 parafianie bobrowniccy w związku z Jubileuszem Roku 2000 pielgrzymowali do Ziemi Świętej. Organizatorem tej pielgrzymki był proboszcz [[Ciba Piotr|ks. Piotr Ciba]]. Z góry Tabor, na której nastąpiło Przemienienie Pańskie, pielgrzymi zabrali odłamki skały tworzącej tę górę. Jeden z kamieni o średnicy 10 cm został oprawiony w metalowy krzyż. Tak przygotowany kamień wapienny osadzono w ścianie czołowej prezbiterium pod koniec 2000 roku.   


==Powstanie parafii==
==Powstanie parafii==
26 maja 1910 kard. G. Kopp utworzył w Bobrownikach samodzielną, kościelną gminę tzw. Kappellengemeinde, czyli gminę kapliczną z wszelkimi prawami przysługującymi [[Parafia|parafii]]. W skład nowej placówki duszpasterskiej wchodziły początkowo tylko dwie gminy: Piekary Rudne i Bobrowniki. Po powstaniu [[Administracja Apostolska dla Śląska Górnego|Administracji Apostolskiej]], 1 sierpnia 1925 [[Hlond August|ks. August Hlond]] erygował parafię w Bobrownikach. Utworzona ona została z gmin: Bobrowniki, Piekary Rudne oraz osad Blachówka, Lazarówka, Segiet i Szyb Staszica, które dotąd należały do parafii Repty i Radzionków.  
26 maja 1910 kard. G. Kopp utworzył w Bobrownikach samodzielną, kościelną gminę tzw. Kappellengemeinde, czyli gminę kapliczną z wszelkimi prawami przysługującymi [[Parafia|parafii]]. W skład nowej placówki duszpasterskiej wchodziły początkowo tylko dwie gminy: Piekary Rudne i Bobrowniki. Po powstaniu [[Administracja Apostolska dla Śląska Górnego|Administracji Apostolskiej]], 1 sierpnia 1925 [[Hlond August|ks. August Hlond]] erygował parafię w Bobrownikach. Utworzona ona została z gmin: Bobrowniki, Piekary Rudne oraz osad: Blachówka, Lazarówka, Segiet i Szyb Staszica, które dotąd należały do parafii Repty i Radzionków.  


==Czasopismo parafialne==
==Czasopismo parafialne==

Wersja z 21:20, 12 sty 2020

Bobrowniki 4.jpg

Historia

Bobrowniki Śląskie od początku swojego istnienia należały do parafii św. Mikołaja w Reptach Śląskich. Pięciokilometrowa odległość od kościoła była przyczyną podjętych w 1894 roku energicznych starań o postawienie własnego kościoła. Jednak wówczas nie zostały one uwiecznione powodzeniem, gdyż łączna liczba mieszkańców Bobrownik Śląskich, Piekar Rudnych i położonych w pobliżu osad górniczych była niewystarczająca.

Kościół i jego wyposażenie

W 1902 roku sołtys Józef Kuhna zwrócił się do wikariatu generalnego we Wrocławiu z prośbą o zezwolenie na budowę kościoła. We wniosku wskazano też teren pod budowę kościoła, który znajdował się na granicy Bobrownik Śląskich z Piekarami Rudnymi. Kard. Georg Kopp zgodził się na wybudowanie nowego kościoła. Pismem z dnia 26 maja 1910 wyraził zgodę na postawienie kaplicy. W niedzielę 10 lipca 1910 dokonano poświęcenia kamienia węgielnego. Kościół i plebanię zaprojektował architekt Karol Korbsch z Tarnowskich Gór. Uroczystego poświęcenia kościoła dokonał w niedzielę 19 listopada 1911 proboszcz i dziekan z Radzionkowa ks. Józef Konietzko. Po kilku tygodniach nowa parafia otrzymała swojego pierwszego duszpasterza w osobie ks. Józefa Dwuceta, który dotąd był wikarym w parafii tarnogórskiej. Kościół został zbudowany w stylu eklektycznym, z przewagą cech romańskich.

W 1911 roku do prezbiterium wstawiono ołtarz główny wykonany w całości z drewna, na którym zawieszono obraz Chrystusa Przemienionego na Górze Tabor w obecności trzech apostołów: Piotra, Jakuba i Jana. W 1911 roku na specjalnym nabożeństwie poświęcono drewniane płaskorzeźby przedstawiające 14 stacji Drogi Krzyżowej. Po Soborze Watykańskim II, w latach 1971–1974 ks. Wiktor Sojka dokonał zmiany wystroju kościoła. W sierpniu 1911 roku w wieży kościoła zawieszono cztery dzwony. W 1942 roku okupant niemiecki skonfiskował trzy spośród nich. 31 lipca 1970 parafia zakupiła cztery nowe dzwony.

W dniach 5–13 marca 2000 parafianie bobrowniccy w związku z Jubileuszem Roku 2000 pielgrzymowali do Ziemi Świętej. Organizatorem tej pielgrzymki był proboszcz ks. Piotr Ciba. Z góry Tabor, na której nastąpiło Przemienienie Pańskie, pielgrzymi zabrali odłamki skały tworzącej tę górę. Jeden z kamieni o średnicy 10 cm został oprawiony w metalowy krzyż. Tak przygotowany kamień wapienny osadzono w ścianie czołowej prezbiterium pod koniec 2000 roku.

Powstanie parafii

26 maja 1910 kard. G. Kopp utworzył w Bobrownikach samodzielną, kościelną gminę tzw. Kappellengemeinde, czyli gminę kapliczną z wszelkimi prawami przysługującymi parafii. W skład nowej placówki duszpasterskiej wchodziły początkowo tylko dwie gminy: Piekary Rudne i Bobrowniki. Po powstaniu Administracji Apostolskiej, 1 sierpnia 1925 ks. August Hlond erygował parafię w Bobrownikach. Utworzona ona została z gmin: Bobrowniki, Piekary Rudne oraz osad: Blachówka, Lazarówka, Segiet i Szyb Staszica, które dotąd należały do parafii Repty i Radzionków.

Czasopismo parafialne

Proboszczowie

Bibliografia

A. Kłosek, Powołania kapłańskie w parafii Przemienienia Pańskiego w Bobrownikach Śląskich w latach 1909-1998, Katowice 2003, pr. mgr. Biblioteka WTL; Ks. H. Jeziorski, Kościoły i parafie rzymskokatolickie na ziemi tarnogórskiej, Tarnowskie Góry 2006, s. 32-38; F. Żurek, Historia Bobrownik Śląskich, Tarnowskie Góry 2003, s. 125-132; [1] [31.08.2011]; [2] [31.08.2011].