Tekst źródłowy strony Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego i św. Herberta w Katowicach

Początkiem osiedla Witosa były tzw. „Finy” – czyli os. domków fińskich, które podlegały [[Parafia św. Cyryla i Metodego w Załęskiej Hałdzie|parafii świętych Cyryla i Metodego na Załęskiej Hałdzie]]. Później połączone z os. „Obroki–Rewolucjonistów” przy KWK „Kleofas”, które podlegało [[Parafia św. Józefa w Załężu|parafii św. Józefa w Załężu]]. I to właśnie ta parafia jest parafią-matką kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego i świętego Herberta. Z inicjatywy proboszcza tejże parafii [[Nyga Jerzy|ks. Jerzego Nygi]] powstał w 1972 roku punkt katechetyczny na os. „Obroki – Rewolucjonistów”. 

W 1976 roku rozpoczęto likwidację domków fińskich i w ich miejsce powstało nowe osiedle na terenach Załęskiej Hałdy. W 1977 roku został otwarty punkt katechetyczny tym razem w piwnicach bloku przy ówczesnej ul. Rewolucjonistów, gdzie katechizowali księża z parafii w Załężu, a w 1980 roku w piwnicach przy ul. Krasickiego 9 otwarto punkt katechetyczny na powstającym os. Witosa. Ksiądz [[Połednik Leon|Leon Połednik]] - wikary w parafii w Załężu otrzymał zlecenie przygotowania budowy kościoła na os. Witosa. We wrześniu 1981 roku wydano wstępną zgodę na budowę kościoła na os. Witosa w Katowicach. W 1982 roku w związku z odwołaniem ks. Leona Połednika z parafii w Załężu, został tam ustanowiony pierwszy proboszcz [[Bogacki Leonard|ks. Leonard Bogacki]], który rozpoczął budowę domu katechetycznego. 

14 września 1982 dekretem [[Bednorz Herbert|bpa Herberta Bednorza]] erygowano parafię  Podwyższenia Krzyża Świętego i św. Herberta. W kwietniu 1984 roku ukończono budowę domu katechetycznego. We wrześniu 1984 roku w miejsce [[Gołek Henryk|ks. Henryka Gołka]] posługę rozpoczął [[Grygier Józef|ks. Józef Grygier]].

Architektem kościoła był mgr Janusz Grzegorzak. W 1992 roku udało się zakończyć budowę. Wystrój wnętrza zaprojektował mgr [[Kłosek Piotr|Piotr Kłosek]]. Do nowego kościoła dzieci pierwszokomunijne ufundowały chrzcielnicę jako wotum i dziękczynienie za dar sakramentu chrztu świętego. Władze miasta przekazały fundusze na materiały potrzebne do wykonania obejścia kościoła. 

16 maja 1993 [[Zimoń Damian|abp Damian Zimoń]] poświęcił kościół. W ołtarzu zostały złożone relikwie św. męczenników Tymoteusza i Wiktoryny. 17 grudnia 1993 [[Bernacki Gerard|bp Gerard Bernacki]] poświęcił dolny kościół, w którym krzyż ołtarzowy został na pamiątkę przeniesiony z tymczasowej kaplicy. 

W pierwszą rocznicę poświęcenia kościoła zostały umieszczone, i podczas uroczystej mszy świętej poświęcone przez bp Gerarda Bernackiego, figury [[Św. Barbara|św. Barbary]] – patronki górników szczególnie czczonej w KWK „Kleofas”. Figura jest wyrazem wdzięczności, ponieważ jednym z postulatów protestujących górników było ustanowienie parafii na osiedlu, a druga figura przedstawia [[Św. Maksymilian Maria Kolbe|św. Maksymiliana Kolbego]], gdyż kamień węgielny kościoła został poświęcony w Rzymie podczas jego kanonizacji. 
==Proboszczowie==
*[[Bogacki Leonard|ks. Leonard Bogacki]] (1981–1987)
*[[Nieszporek Władysław|ks. Władysław Nieszporek]] (1988–1998) 
*[[Grygier Józef|ks. Józef Grygier]] administrator (1998-1999), proboszcz (1999-nadal)
==Bibliografia==
Dekret erekcji parafii pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego i św. Herberta w Katowicach-Załęskiej Hałdzie,WD 1982, nr 9, s. 312-313; W. Nieszporek, Relacja o budowie i poświęceniu kościoła pw. Podwyższenia Krzyża Świętego i św. Herberta w Katowicach na Osiedlu Witosa, WA  1993, nr 7, s. 349-351. 
{{Dekanaty}}
[[Kategoria:Parafie - K|Katowice Załęska]]
[[Kategoria:Dekanat Katowice-Załęże|Katowice]]