Tekst źródłowy strony Parafia Niepokalanego Serca Maryi w Kokoszycach

[[Plik:Kokoszyce zewnatrz.jpg|right|thumb]]
[[Plik:Kokoszyce 1.jpg|right|thumb]]
==Historia==
Swoją nazwę Kokoszyce przyjęły od mieszkańców określanych tym mianem (od kokosz, czyli kogut). Pierwsze bezpośrednie wzmianki o wsi wskazują na jej istnienie w początkach XV wieku, natomiast pośrednie – w XIII wieku. W momencie utworzenia w 1464 roku Państwa Stanowego Wodzisław, Kokoszyce wraz z innymi okolicznymi wioskami zostały do niego przyłączone. W ciągu stuleci, pomimo przynależności do państwa stanowego, już od XV wieku majątkiem kokoszyckim rozporządzali prywatni właściciele, którzy do 1808 roku pozostawali wasalami w stosunku do właściciela Wodzisławia. W XIX wieku gmina stała się własnością Rufferów. Po śmierci Gustava von Ruffera (+ 15 kwietnia 1913), w wyniku naruszenia przez rabusiów jego grobu, wdowa po zmarłym postanowiła przenieść zwłoki męża do Tyńca, a majątek sprzedać. W 1923 roku za sprawą proboszcza z Pszowa, [[Knosała Mikołaj|ks. Mikołaja Knosały]], Kokoszyce bez 330 morgów (już sprzedanych pod zabudowę domostw dla górników) zakupiła kuria [[Archidiecezja Katowicka|diecezji katowickiej]]. Przed wojną własnością z ramienia kurii dysponował Meller. Po wojnie dokonano konfiskaty majątku na rzecz państwa, pozostawiając diecezji 50 ha ziemi. Od 1946 roku samodzielna dotąd gmina Kokoszyce stała się częścią gminy Pszów, a wraz z nią, w 1975 roku, częścią Wodzisławia. 

==Budowa kościoła ==
1 sierpnia 1942 została utworzona w Kokoszycach zależna od Pszowa [[lokalia]], którą następnie 14 sierpnia 1947 ustanowiono samodzielną [[Parafia|parafią]]. W kwietniu 1946 kuria dała polecenie wybudowania na terenie placówki kościoła i cmentarza. Miesiąc później ówczesny lokalista, [[Kubica Jan|ks. Jan Kubica]], rozpoczął zbieranie funduszy na budowę. Ciężar budowy spoczął jednak na jego następcy, [[Bołda Józef|ks. Józefie Bołdzie]], późniejszym proboszczu. Na początku września 1948 roku poświęcono cmentarz, a w kwietniu następnego roku plac na którym miał stanąć kościół. Kościół zaprojektował Bazan z Tarnowskich Gór. 9 lipca 1950 kościół pw. Niepokalanego Serca Maryi, jeszcze bez pełnego wyposażenia, konsekrował [[Adamski Stanisław|bp Stanisław Adamski]]. Następnego dnia rozpoczęto prace nad ołtarzem głównym, który wykonał [[Potępa Józef|Józef Potępa]] razem z dwoma studentami ASP w Krakowie, Koniuszym i Józefowiczem. Figurę Serca Maryi podarował [[Bańka Józef|ks. Bańka]] z Chorzowa. 8 grudnia 1951 ołtarz został poświęcony. W latach 1951-1954 dokończono budowę probostwa i zakupiono ławki oraz wahadłowe drzwi do kościoła, a Józef i Anna Mucha podarowali chrzcielnicę i stacje [[Droga Krzyżowa|Drogi Krzyżowej]]. Z okazji 5. rocznicy poświęcenia kościoła, jego wnętrze wzbogacono dodatkowo o dwa boczne ołtarze: Serca Jezusowego, ze [[Św. Dominik Savio|św. Dominikiem Savio]] i Marią Goretti oraz drugi ze [[Św. Józef|św. Józefem]], [[Św. Barbara|św. Barbarą]] i [[Św. Izydor Oracz|św. Izydorem]]. 

==Duszpasterstwo==
Zanim utworzono w Kokoszycach samodzielną placówkę duszpasterską, mieszkańcy wsi należeli do [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie|parafii Narodzenia NMP w Pszowie]]. W okresie [[Skutki Reformacji na Śląsku|reformacji]], pomimo iż protestantyzm słabo zakorzenił się na terenie fary, zdołał wywrzeć wpływ na tutejszą ludność. Spowodował rozluźnienie moralne i spadek pobożności. Sytuacja zmieniła się dopiero w XVIII wieku, kiedy łaskami zasłynął obraz [[Dom Rekolekcyjny w Kokoszycach|Matki Boskiej Pszowskiej]]. Zakupiony w 1722 roku w Częstochowie, po odnowieniu i przemalowaniu z '' czarnej '' na '' białą Madonnę '' przez wodzisławskiego malarza Siedleckiego, w 1723 roku  został uroczyście przeniesiony do kościoła w Pszowie. W niedługim czasie zasłynął jako cudowny, co dało impuls do wzrostu pobożności w całej parafii, również wśród mieszkańców Kokoszyc, którzy w miejscu postoju procesji z obrazem wybudowali w 1726 roku kapliczkę Matki Bożej.

==Dom Rekolekcyjny==
W latach 1902-1922 przebywały w Kokoszycach [[Boromeuszki w Kokoszycach|SS. Boromeuszki]], zajmujące się m.in. chorymi oraz prowadzeniem ochronki. Po 1928 roku zostały sprowadzone [[Jadwiżanki|Siostry Zgromadzenia św. Jadwigi]], które do dziś pełnią posługę w [[Dom Rekolekcyjny w Kokoszycach|Domu Rekolekcyjnym]], opiekując się nim, jak również przybyłymi tu gośćmi.

==Kapliczki i krzyże przydrożne==
*[[Kapliczki i krzyże przydrożne w Kokoszycach]]

==Proboszczowie==
*[[Smandzich Józef|ks. Józef Smandzich]] lokalista (1942) 
*[[Owczarek Antoni|ks. Antoni Owczarek]] lokalista (1942-1946)
*[[Kubica Jan|ks. Jan Kubica]] lokalista (1946-1947), kuratus (1947)
*[[Bołda Józef|ks. Józef Bołda]] kuratus (1948-1957), administrator 1957, proboszcz (1957-1960)
*[[Brząkalik Bolesław|ks. Bolesław Brząkalik]] proboszcz (1960-1969)
*[[Klon Alojzy|ks. Alojzy Klon]] proboszcz (1969-1970)
*[[Wengierek Gerard|ks. Gerard Wengierek]] proboszcz (1970-1995)
*[[Grabowski Roman|ks. Roman Grabowski]] administrator (1995-1996), proboszcz (1996-2001)
*[[Brzyszkowski Grzegorz|ks. Grzegorz Brzyszkowski]] administrator (2001-2003), proboszcz (2003-2014)
*[[Zakrzewski Adam|ks. Adam Zakrzewski]] proboszcz (2014-2022)
*[[Wita Grzegorz|ks. Grzgorz Wita]] proboszcz (2022-nadal)

==Bibliografia==
Katalog Archidiecezji Katowickiej 2005, Katowice 2005, s. 616; Kronika Parafii Kokoszyce.

{{Dekanaty}}
[[Kategoria:Parafie - K|Kokoszyce]]
[[Kategoria:Dekanat Pszów|Kokoszyce]]