Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie Batorym: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
mNie podano opisu zmian
mNie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
[[Grafika:Chorzow NSPJ 1.jpg|350px|left]]
[[Grafika:Chorzow NSPJ 1.jpg|200px|thumb]]
[[Grafika:Chorzow Barbara.jpg|150px|right]]
[[Grafika:Chorzow Barbara.jpg|200px|thumb|św. Barbara, witraż]]


== Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie Batorym ==
== Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie Batorym ==

Wersja z 11:03, 16 gru 2009

Chorzow NSPJ 1.jpg
św. Barbara, witraż

Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie Batorym

1 kwietnia 1939 Hajduki zostały włączone do Chorzowa, co wiązało się ze zmianą nazwy dzielnicy na Chorzów Batory, w której to dynamiczny rozwój przemysłu i wzrost liczby ludności zrodził potrzebę stworzenia samodzielnej placówki duszpasterskiej. Na nowym terenie administracyjnym od 1901 roku istniał już kościół Wniebowzięcia NMP, z prawami kościoła parafialnego od 1908 roku. Inicjatywy podziału parafii i budowy kościoła, podjęte przez ks. Józefa Czempiela, przekonały kurię katowicką, która wydała decyzję o podziale parafii. 2 października 1937 wikariusz generalny bp Juliusz Bieniek powierzył organizowanie nowej placówki ks. Emanuelowi Bonkowi. 3 grudnia 1937 w ratuszu chorzowskim odbyło się pierwsze zebranie komitetu budowy. Wykonanie projektu zlecono Henrykowi Gambiec z Katowic.

Wybudowany obiekt jest przykładem architektury funkcjonalistycznej. Składa się z trzech prostopadłościennych brył: korpusu nawowego, nieco mniejszego i węższego prezbiterium oraz smukłej wieży przy nawie od strony północno-wschodniej. Kościół posiada jedną nawę z wyróżnionym prezbiterium o kolebkowym sklepieniu i oddzielonym od ołtarzy bocznymi kolumnami, po jednej z każdej strony. Ściany nawy głównej urozmaicają kwadratowe wnęki znajdujące się pod okrągłymi oknami. Długość kościoła wynosi 30 m, szerokość 17 m. Kościół może zmieścić w swoim wnętrzu ok. 2 tys osób. W świątyni zamontowano 24 witraże.

14 sierpnia 1938, z upoważnienia biskupa Stanisława Adamskiego, ks. Józef Czempiel poświęcił kamień węgielny. Poświęcenie wybudowanego kościoła miało się odbyć 17 września 1939, ale z powodu okupacji zostało przesunięte na grudzień 1939 roku. Poświęcenia kościoła dokonał ks. Czempiel. Parafia została erygowana 1 stycznia 1940. Obecnie parafia liczy 7754 wiernych i administracyjnie należy do dekanatu Świętochłowice. Od września 1993 roku parafia wydaje miesięcznik "Głos Serca Jezusowego".

Proboszczowie

Bibliografia

  • Katalog Archidiecezji Katowickiej 2005, cz. 2, s. 705.