Parafia Matki Bożej Uzdrowienia Chorych w Tarnowskich Górach: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
|||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
*[[Kordek Józef|o. Józef Kordek]] (2004–2007) | *[[Kordek Józef|o. Józef Kordek]] (2004–2007) | ||
*[[Szkudlarek Leszek|o. Leszek Szkudlarek]] (2007–2013) | *[[Szkudlarek Leszek|o. Leszek Szkudlarek]] (2007–2013) | ||
*[[Zając Roman|o. Roman Zając]] ( | *[[Zając Roman|o. Roman Zając]] (2013–2017) | ||
*[[Mańka Marek|o. Marek Mańka]] (2017- nadal) | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 14:34, 11 lip 2017
Przybycie kamilianów na Śląsk i rozwój ich działalności spowodowały konieczność budowy klasztoru, kościoła i szpitala w Tarnowskich Górach. Pomocą i życzliwością służyli proboszcz piekarski Karol Nerlich oraz proboszcz tarnogórski ks. Franciszek Kokot, a także hrabia nakielski Łazarz IV Henckel von Donnersmark, który podarował teren pod budowę.
Kościół
3 czerwca 1906 odbyło się liturgiczne poświęcenie kamienia węgielnego przez księdza Józefa Koniecko proboszcza radzionkowskiego. Budowniczym był mistrz Dziuba. Już 19 października 1906 kościół był wybudowany w stanie surowym. 11 czerwca 1907, w uroczystość Zielonych Świąt generał zakonu ojciec Franciszek Vido dokonał poświęcenia kompleksu budynków do publicznego użytku. Od 1941 roku kamilianie zajmowali się również pracą duszpasterską gdyż w tym czasie ich kościół stał się kościołem parafialnym. Obszar nowej jednostki kościelnej został wydzielony z parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Należy wspomnieć, że już w latach 1924 – 1926 kościół służył wiernym z Lasowic, Czarnej Huty i Sowic.
Po II wojnie światowej, na terenie parafii, powstało nowe osiedle mieszkaniowe „Osada Jana”. Tym samym wyłoniła się potrzeba wybudowania nowego, większego kościoła. Jego budowę wraz z domem katechetycznym i klasztorem rozpoczęto 24 listopada 1984 . Projektantami kompleksu sakralnego byli inżynierowie architekci z Katowic: Karol Gierlotka i Kazimierz Poniatowski.
Ojcowie kamilianie pragnęli, aby nowy kościół stał się Sanktuarium Matki Bożej Uzdrowienia Chorych, w którym chorzy i cierpiący znajdą ukojenie i pocieszenie w doświadczeniach życia, a wszyscy wierzący radość i pokój. Poświęcenia placu budowy dokonał 24 listopada 1984 ówczesny bp sufragan katowicki Janusz Zimniak. 15 listopada 1998 ks. biskup ordynariusz gliwicki Jan Wieczorek uroczyście wmurował kamień węgielny poświęcony przez Ojca Świętego Jana Pawła II 21 czerwca 1983 na Górze Świętej Anny oraz akt erekcyjny i tablicę pamiątkową z tej uroczystości. 16 października 2004 konsekrowano nowy kościół. Całość nowo zbudowanych obiektów nosi nazwę „Centrum Kamiliańskie pw. Matki Boskiej Uzdrowienia Chorych i świętego Kamila w Tarnowskich Górach”. Stary kościół przyszpitalny stał się kościołem filialnym.
Proboszczowie
- o. Ludger Bremer (1942–1945)
- o. Jan Tarnowski (1945–1947, 1957–1958, 1977–1980)
- o. Antoni Sołtysiak (1947–1952)
- o. Józef Boratyn (1952–1955)
- o. Eryk Kołodziej (1955–1957)
- o. Alojzy Kurtz (1958–1962)
- o. Romuald Liszczyk (1962–1963)
- o. Jan Ciszewski (1963–1964)
- o. Paweł Bendkowski (1964–1969, 1970–1977)
- o. Bogdan Boksa (1969–1970)
- o. Mieczysław Tymkowski (1980–1983)
- o. Jan Piontek (1983–1986, 1992–1998)
- o. Szymon Skawiński (1986–1989)
- o. Antoni Bednarczyk (1989–1992)
- o. Wojciech Węglicki (1998–2004)
- o. Józef Kordek (2004–2007)
- o. Leszek Szkudlarek (2007–2013)
- o. Roman Zając (2013–2017)
- o. Marek Mańka (2017- nadal)
Bibliografia
H. Jeziorski, Kościoły i parafie rzymskokatolickie na ziemi tarnogórskiej, Tarnowskie Góry 2006, s. 84–88; Chrześcijaństwo w Tarnowskich Górach. Wystawa w Roku Jubileuszowym. Muzeum w Tarnowskich Górach 2000; [1] [31.08.2011]; [2] [31.08.2011].
| |||||