Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy i św. Rozalii w Maciejkowicach: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
(dr)
Znacznik: Ręczne wycofanie zmian
(Nie pokazano 23 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
Maciejkowice to najdalej na północ wysunięta część miasta. Administracyjnie należy do dzielnicy Chorzów III, czyli Chorzowa Starego. Pierwsza wzamianka o wsi pochodzi z 1421 roku równocześnie z kościołem michałkowickim. Dzieje osady są związane z historią parafii pw. św. Michała Archanioła w sąsiednich Michałkowicach. Maciejkowice były gminą rolniczą. Industrializacja sąsiednich gmin w XIX a potem  XX wieku wpłynęła na rozwój gminy. Po powstaniach śląskich i plebiscycie gmina Maciejkowice została przyłączona do Polski. W skutek zabiegań władz Królewskiej Huty została właczona wraz ze wsią Chorzów do Królewskiej Huty 1 lipca 1934 uchwałą Sejmu Śląskiego. Powstałe miasto uzyskało nazwę Chorzów.  
==Historia miejscowości==
Maciejkowice to najdalej na północ wysunięta część miasta. Administracyjnie należy do dzielnicy Chorzów III, czyli Chorzowa Starego. Dzieje osady są związane z historią [[Parafia św. Michała Archanioła w Michałkowicach|parafii św. Michała Archanioła]] w sąsiednich Michałkowicach. Stąd też pierwsza wzmianka o wsi oraz o kościele michałkowickim pochodzi z 1421 roku. Maciejkowice były gminą rolniczą. Industrializacja sąsiednich miejscowości w XIX i początkach XX wieku wpłynęła na ich rozwój. Po [[Powstania Śląskie|powstaniach śląskich]] i [[Plebiscyt i jego skutki|plebiscycie]] gmina Maciejkowice została przyłączona do Polski. 1 lipca 1934, uchwałą Sejmu Śląskiego wspólnie ze wsią Chorzów została włączona w skład Królewskiej Huty. Nowo powstałe miasto przyjęło nazwę Chorzów.  
 
==Kościół==
==Kościół==
[[Plik:Maciejkowice1.jpg|thumb|right|200px|kaplica tymczasowa]]
[[Plik:Maciejkowice1.jpg|thumb|right|kaplica tymczasowa]]
[[Plik:Maciejkowice2.jpg|thumb|right|200px|nowy kościół]]
[[Plik:Maciejkowice2.jpg|thumb|right|nowy kościół]]
W latach 30 XX wieku rozpoczęto strania o pozwolenie na budowę kościoła.  Przełomem w tej sprawie było wybudowanie w Maciejkowicach baraków dla bezrobotnej ludności z terenu Chorzowa w roku 1932. Wskutek tych działań ludność gminy wzrosła do 5 tys. W 1936 powołano Komitet Budowy Kościoła, a w roku 1938 zakupiono działkę pod budowę kościoła i probostwa oraz część materiałów budowlanych. Prace zostały wstrzymane ze względy na wybuch II wojny światowej, a później trwającą okupację.
W latach 30. XX wieku rozpoczęto starania o uzyskanie pozwolenia na budowę kościoła.  Przełomem w tej sprawie stało się w 1932 roku postawienie w Maciejkowicach baraków dla bezrobotnych z terenu Chorzowa. Z tego powodu liczba ludności gminy wzrosła do 5 tys. osób. W 1936 roku powołano Komitet Budowy Kościoła, a dwa lata później zakupiono działkę pod budowę kościoła i probostwa oraz nabyto część materiałów budowlanych. Prace zostały wstrzymane ze względu na wybuch II wojny światowej, a później trwającą okupację.
 
Po zakończeniu działań wojennych ludność Maciejkowic miała nadzieję na realizację planów budowy kościoła. Jednak dopiero po październikowej odwilży w 1956 roku plany te stały się możliwe do zrealizowania. 17 stycznia 1957 [[Adamski Stanisław|bp Stanisław Adamski]] mianował pierwszego administratora w Maciejkowicach, którym został [[Werner Ernest|ks. Ernest Werner]]. Władze państwowe nie zgodziły się na budowę nowego kościoła, tylko na '' adaptację budynku gospodarczego na cele kultu''. 3 lipca 1957 rozpoczęto więc adaptację do celów liturgicznych stodoły wcześniej należącej do majątku Antonów. Plan przebudowy opracowali architekci: [[Kapołka Jan (1891-1968)|Jan Kapołka]] i inż. Jan Kupny. 13 grudnia tegoż roku bp Stanisław Adamski ustanowił kaplicę publiczną. Artysta plastyk Józef Cieślik zaprojektował wystrój wnętrza. 1 lipca 1958 bp Adamski ustanowił w Maciejkowicach [[Kuracja|kurację]] należącą do dekanatu siemianowickiego. Została ona wyłączona z parafii Michałkowice oraz [[Parafia św. Marii Magdaleny w Chorzowie Starym|Chorzów Stary]]. 11 grudnia 1984 [[Bednorz Herbert|bp Herbert Bednorz]] wydał dekret potwierdzający istnienie [[Parafia|parafii]].
Obecnie parafia należy do dekanatu Chorzów.
Po wizytacji biskupiej, ze względu na zły stan techniczny zapadła decyzja o rozbiórce kościoła. Konstrukcja kościoła była drewniana, obmurowana przez parafian cegłami. Część belek była spróchniała i pojawiły się także pęknięcia na murach.  [[Zimoń Damian|Abp Damian Zimoń]] 16 marca 2003 wydał zgodę na budowę nowego kościoła. Budowniczym został obecny proboszcz ks. Paweł Bul.  Nowy kościół został zbudowany w ciągu 10 lat. Jest z cegły, otynkowany, o prostej konstrukcji. W ławkach nowego kościoła zmieści się 400 osób. 5 grudnia 2015 [[Skworc Wiktor|abp Wiktor Skworc]] uroczyście poświęcił nowy kościół. W czasie uroczystości złożono w mensie ołtarzowej relikwie św. Tymoteusza i Modestyny. 


Po zakończeniu wojny ludność Maciejkowic miała nadzieję na realizację planów budowy kościoła. Jednak dopiero po październikowej odwilży w 1956 roku plany te stały się możliwe. 17 stycznia 1957 bp  Stanisław Adamski mianował pierwszego administratora w Maciejkowicach, którym został ks. Ernest Werner. Władze państwowe nie zgodziły się na budowę nowego kościoła, tylko na „adaptację budynku gospodarczego na cele kultu”. 3 lipca 1957 przejęto stodołę. Należało ona przedtem do majątku Antonów. Rozpoczęto przebudowywać ją na kościół. Plan przebudowy opracowali architekci: Kapołka i inż. Jan Kupny. Jeszcze tego samego roku 13 grudnia bp Stanisław Adamski ustanowił kaplicę publiczną. Artysta plastyk Józef Cieślik zaprojektował malowanie i wystrój wnętrza kościoła. Za oficjalny początek parafii uznaje się datę 1 lipca 1958, kiedy to bp. Adamski ustanowił samodzielną stację duszpasterską (kurację). Została ona wyłączona z parafii Michałkowice i Chorzowa Starego. Należy ona do dekanatu siemianowickiego. 11 grudnia 1984 ks. bp Herbert Bednorz wydał dekret potwierdzający istnienie parafii.
Na terenie parafii działają: [[Dzieci Maryi]], ministranci, [[Ruch Światło-Życie]], [[Żywy Różaniec]].


Po wizytacji biskupiej w parafii zapadła decyzja o rozbiórce kościoła, ze względu na zły stan techniczny kościoła. Abp Damian Ziomoń 16 marca 2003 wydał dekret wyrażający zgodę na budowę nowego kościoła. Budowy podjął się obecny proboszcz ks. Paweł Bul. Do dnia dzisiejszego są proawdzone prace budowlane. Kościół jest zadaszony, otynkowany wewnątrz. Jest też wykonana zewnętrzna elewacja.
==Kapliczki i krzyże przydrożne==
Na terenie parafii działają grupy młodzieżowe: [[Dzieci Maryi]], ministranci, Ruch światło-życie, [[Żywy Różaniec]].
*[[Krzyże i kapliczki przydrożne w Maciejkowicach]]


== Proboszczowie ==
== Proboszczowie ==
*[[Werner Ernest|ks. Ernest Werner]] administrator (1957-1958), kuratus (1958-1979)
*[[Werner Ernest|ks. Ernest Werner]] administrator (1957-1958), kuratus (1958-1979)
*[[Kaszuba Paweł|ks. Paweł Kaszuba]] (1979-2003)
*[[Kaszuba Paweł|ks. Paweł Kaszuba]] (1979-2003)
*[[Bul Paweł|ks. Paweł Bul]] (2003-nadal)
*[[Bul Paweł|ks. Paweł Bul]] (2003-2021)
*[[Maciejewski Waldemar|ks. Waldemar Maciejewski]] administrator (12 grudnia 2021-nadal)


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
Dekret erekcyjny kuracji pod wezwaniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Maciejkowicach, WD 1958, nr 7, s. 137; G. Grzonka, Encyklopedia Chorzowa, Katowice 2009; J. Drabina, Historia Chorzowa od 1868 do 1945 roku, Chorzów 1999; Rys historyczny parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy i Świętej Rozalii w Maciejkowicach (z okazji 50-lecia parafii); Ludwik Musioł, Michałkowice gmina i parafia, Siemianowice Śląskie 2004; Będziemy burzyć, Gość Niedzielny, 2004, nr 37.
Dekret erekcyjny kuracji pod wezwaniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Maciejkowicach, WD 1958, nr 7, s. 137; G. Grzonka, Encyklopedia Chorzowa, Katowice 2009; J. Drabina, Historia Chorzowa od 1868 do 1945 roku, Chorzów 1999; Rys historyczny parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy i Świętej Rozalii w Maciejkowicach (z okazji 50-lecia parafii); L. Musioł, Michałkowice gmina i parafia, Siemianowice Śląskie 2004; Będziemy burzyć, GN 2004, nr 37; GN 5.12.2015.


{{Dekanaty}}
{{Dekanaty}}
[[Kategoria: Parafie - M|Maciejkowice]]
[[Kategoria: Parafie - M|Maciejkowice]]
[[Kategoria: Dekanat Siemianowice Śląskie|Maciejkowice]]
[[Kategoria: Dekanat Chorzów|Maciejkowice]]
[[Kategoria: Chorzów]]

Wersja z 20:13, 21 sty 2022

Historia miejscowości

Maciejkowice to najdalej na północ wysunięta część miasta. Administracyjnie należy do dzielnicy Chorzów III, czyli Chorzowa Starego. Dzieje osady są związane z historią parafii św. Michała Archanioła w sąsiednich Michałkowicach. Stąd też pierwsza wzmianka o wsi oraz o kościele michałkowickim pochodzi z 1421 roku. Maciejkowice były gminą rolniczą. Industrializacja sąsiednich miejscowości w XIX i początkach XX wieku wpłynęła na ich rozwój. Po powstaniach śląskich i plebiscycie gmina Maciejkowice została przyłączona do Polski. 1 lipca 1934, uchwałą Sejmu Śląskiego wspólnie ze wsią Chorzów została włączona w skład Królewskiej Huty. Nowo powstałe miasto przyjęło nazwę Chorzów.

Kościół

kaplica tymczasowa
nowy kościół

W latach 30. XX wieku rozpoczęto starania o uzyskanie pozwolenia na budowę kościoła. Przełomem w tej sprawie stało się w 1932 roku postawienie w Maciejkowicach baraków dla bezrobotnych z terenu Chorzowa. Z tego powodu liczba ludności gminy wzrosła do 5 tys. osób. W 1936 roku powołano Komitet Budowy Kościoła, a dwa lata później zakupiono działkę pod budowę kościoła i probostwa oraz nabyto część materiałów budowlanych. Prace zostały wstrzymane ze względu na wybuch II wojny światowej, a później trwającą okupację.

Po zakończeniu działań wojennych ludność Maciejkowic miała nadzieję na realizację planów budowy kościoła. Jednak dopiero po październikowej odwilży w 1956 roku plany te stały się możliwe do zrealizowania. 17 stycznia 1957 bp Stanisław Adamski mianował pierwszego administratora w Maciejkowicach, którym został ks. Ernest Werner. Władze państwowe nie zgodziły się na budowę nowego kościoła, tylko na adaptację budynku gospodarczego na cele kultu. 3 lipca 1957 rozpoczęto więc adaptację do celów liturgicznych stodoły wcześniej należącej do majątku Antonów. Plan przebudowy opracowali architekci: Jan Kapołka i inż. Jan Kupny. 13 grudnia tegoż roku bp Stanisław Adamski ustanowił kaplicę publiczną. Artysta plastyk Józef Cieślik zaprojektował wystrój wnętrza. 1 lipca 1958 bp Adamski ustanowił w Maciejkowicach kurację należącą do dekanatu siemianowickiego. Została ona wyłączona z parafii Michałkowice oraz Chorzów Stary. 11 grudnia 1984 bp Herbert Bednorz wydał dekret potwierdzający istnienie parafii. Obecnie parafia należy do dekanatu Chorzów. Po wizytacji biskupiej, ze względu na zły stan techniczny zapadła decyzja o rozbiórce kościoła. Konstrukcja kościoła była drewniana, obmurowana przez parafian cegłami. Część belek była spróchniała i pojawiły się także pęknięcia na murach. Abp Damian Zimoń 16 marca 2003 wydał zgodę na budowę nowego kościoła. Budowniczym został obecny proboszcz ks. Paweł Bul. Nowy kościół został zbudowany w ciągu 10 lat. Jest z cegły, otynkowany, o prostej konstrukcji. W ławkach nowego kościoła zmieści się 400 osób. 5 grudnia 2015 abp Wiktor Skworc uroczyście poświęcił nowy kościół. W czasie uroczystości złożono w mensie ołtarzowej relikwie św. Tymoteusza i Modestyny.

Na terenie parafii działają: Dzieci Maryi, ministranci, Ruch Światło-Życie, Żywy Różaniec.

Kapliczki i krzyże przydrożne

Proboszczowie

Bibliografia

Dekret erekcyjny kuracji pod wezwaniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Maciejkowicach, WD 1958, nr 7, s. 137; G. Grzonka, Encyklopedia Chorzowa, Katowice 2009; J. Drabina, Historia Chorzowa od 1868 do 1945 roku, Chorzów 1999; Rys historyczny parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy i Świętej Rozalii w Maciejkowicach (z okazji 50-lecia parafii); L. Musioł, Michałkowice gmina i parafia, Siemianowice Śląskie 2004; Będziemy burzyć, GN 2004, nr 37; GN 5.12.2015.