Parafia świętych Piotra i Pawła w Tworkowie

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 21:40, 17 cze 2012 autorstwa Jemy (dyskusja | edycje) (nowe)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Będący jednym z najcenniejszych dzieł architektury barokowej ziemi raciborskiej Kościół parafialny pw. św. Piotra i Pawła w Tworkowie został wybudowany w latach 1691 -1694 przez Jana Zellera z Opawy. Przed głównym wejściem do świątyni znajdują się groby proboszczów, wśród nich Augusta Weltzla (1817 – 1897), wybitnego historyka Górnego Śląska. W jednonawowym wnętrzu kościoła znajduje się późnobarokowa, iluzjonistyczna polichromia, pochodząca z połowy XVIII wieku. Uwagę zwracają m.in. wykonane w stylu barokowym i pokryte bogatą dekoracją snycerską ołtarze, ambona a także loża kolatorska, w której przed trzema wiekami zasiadała rodzina Reiswitzów – ówczesnych właścicieli Tworkowa. Większość elementów wystroju kościoła pochodzi z XVII i XVIII wieku. Znajdziemy tu także kamienną płytę nagrobną Filipiny Cappy ur. Hoverdeen (zm. 1839), umieszczoną w zdobionym obramowaniu z kartuszami herbowymi. Podczas prac konserwatorskich w podziemiach kościoła odkryto rodową kryptę Reiswitzów z trumnami pochodzącymi z 1650 roku. Znaleziono 11 trumien pochodzących z najciekawszego okresu baroku, dzięki czemu są one prawdziwymi dziełami sztuki. Na miedzianych i pokrytych bogatą polichromią sarkofagach umieszczono niemieckojęzyczne inskrypcje zawierające cytaty z Pisma Świętego oraz daty i nazwiska pochowanych. Generalny remont, któremu poddany był kościół rozpoczęt od osuszania murów i rekonstrukcji barokowego hełmu wieży, zniszczonego kulą armatnią wystrzeloną przez Niemców w 1945 roku. Potem odrestaurowano zabytkowy ołtarz główny, gdzie konserwatorzy odkryli pod warstwą farb XVII-wieczne malowidła. Za wzorowe wykonanie prac remontowo-konserwatorskich, w 2002 roku kościół otrzymał wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie „Zabytek Zadbany” ogłaszanym corocznie przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Bibliografia