Parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Suszcu: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(nowe)
Linia 1: Linia 1:
Suszec jest to miejscowość w powiecie pszczyńskim, niedaleko Żor. Jej nazwa oznacza suche miejsce. Data początku miejscowości nie jest dokładnie znana. Natomiast pierwsza wzmianka o jej istnieniu została odnotowana w 1326 roku  przez ks. Andreasa de Verulis w dokumentach świętopietrza, które mówiły również o ofierze na Stolicę Apostolską, którą składali także ówcześni mieszkańcy Suszca.  W XVI wieku., po Reformacji, Suszec, jak i cała ziemia pszczyńska, do której należała ta miejscowość, znalazł się pod panowaniem protestanta, Karola Promnitza. Taka sytuacja trwała aż do 1654 roku, kiedy kościół w Suszcu został przejęty przez katolików.
Na terenie tej miejscowości jest od 1983 roku kopalnia KWK „Krupiński”, której budowę rozpoczęto w 1975roku. Wcześniej nosiła nazwę KWK „Suszec”. Jest to największy zakład pracy w tej miejscowości. Natomiast wcześniej ludność trudniła się rolnictwem.
==Historia parafii==
Pierwsza wzmianka o istnieniu parafii pochodzi z 1326 roku. Należała wtedy do diecezji krakowskiej, której granice kończyły się w Suszcu. Do parafii nalezały wsi Suszec i Kryry.
Wygląd pierwszego kościoła nie jest znany, ale najprawdopodobniej była to budowla drewniana. Dwieście lat później wybudowano nowy, obszerniejszy kościół, który również był z drewna. Najstarszy wizerunek świątyni w Suszcu pochodzi z 1636 roku, natomiast kolejny pojawił się w poł. XVIII wieku.
W 1577 roku kosciól został przejęty przez protestantów. Do Kościoła katolickiego w  1654 roku. Również w tym czasie pojawiła się sprawa nowopowstałej miejscowości o nazwie Mizerów. Przed reformacją Mizerów należał do parafii w Suszcu, natomiast w okresie jej trwania do parafii Brzeźce, do której było bliżej. Po przywróceniu katolicyzmu na te ziemie powstał spór między parafiami, suszecką i brzeską o to, gdzie ma przynależeć Mizerów. Ostatecznie, decyzją sądu kurii krakowskiej w 1688 roku, ta miejscowość została przyłączona do Suszca, aż do 1928, kiedy to biskup katowicki Arkadiusz Lisiecki przyłączył Mizerów do parafii Brzeźce.
22 maja 1770 roku kościół w Suszcu. doszczętnie spłonął. Po pożarze ówczesny proboszcz ks. Franciszek Osiecki wybudował drewniany barak, który przez 30 lat służył jako budynek sakralny. Również wtedy wybudowano nowy kościół, który miał tylko nawę główną, a który udostępniono wiernym w 1804 roku. Jednak w 1895 roku  kościól w Suszcu ponownie spłonął. Odbudowano ją w 1898 roku na planie krzyża, konsekrowany 1913 roku. Kościół ten znajduje się w Suszcu do dnia dzisiejszego. Ponadto do tego czasu przechodził on wiele remontów.
W parafii działa wiele grup min. [[Żywy Różaniec]], załozony w 1904 rokur. Odbywają się również różne nabożeństwa, w tym nabożeństwo fatimskie sprawowane każdego 13 dnia miesiąca na osiedlu, które znajduje się w tej miejscowości. Ponadto w okresie Adwentu i Wielkiego Postu, są nocne czuwania, co jest jedyną taką praktyką religijną w całym dekanacie żorskim. Przy parafii w Suszcu mają swoje zgromadzenia dwa zakony żeńskie: siostry boromeuszki oraz siostry fenicjanki, które przybyły do Suszca w 1945 roku., a którym zawdzięcza się wielkie zaangażowanie w życie kulturowe i religijne tej parafii.
==Bibliografia==
Dekret dot. zmiany granic parafii, WD 1928, nr 5, s. 33; Z. J. Orlik, Wierność korzeniom. Wczoraj i dziś Gminy Suszec, Suszec 2004, s. 22; 39-43; A. Kine, Życie religijno-kulturalne w parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Suszcu w latach 1920-1956, Suszec 2002, s. 14; 36; M. Cieśla Szkic historyczny szkół w Suszcu, Suszec 2002, s. 7-10;  Straty wojenne. Zabytkowe dzwony utracone w latach 1939-1945 w granicach Polski po 1945, t. 3: województwo śląskie, cz. 1: diecezja katowicka wraz z częścią diecezji częstochowskiej, opr. P. Nadolski, Katowice 2008, s. 279-280; A. Krętosz, Zniszczenia obiektów sakralnych dekanatu żorskiego w 1945 roku i ich odbudowa, Katowice 2009, praca mgr mps w Bibliotece WTL UŚ w Katowicach.
== Proboszczowie ==
== Proboszczowie ==
*[[Kulik Ryszard|ks. Ryszard Kulik]] (1920-1942)
*[[Kulik Ryszard|ks. Ryszard Kulik]] (1920-1942)
Linia 6: Linia 22:
*[[Kolon Jerzy|ks. Jerzy Kolon]] (1993-2006)
*[[Kolon Jerzy|ks. Jerzy Kolon]] (1993-2006)
*[[Winkler Krzysztof|ks. Krzysztof Winkler]] (2006-nadal)
*[[Winkler Krzysztof|ks. Krzysztof Winkler]] (2006-nadal)
==Bibliografia==
Dekret dot. zmiany granic parafii, WD 1928, nr 5, s. 33; Z. J. Orlik, Wierność korzeniom. Wczoraj i dziś Gminy Suszec, Suszec 2004; A. Kine, Życie religijno-kulturalne w parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Suszcu w latach 1920-1956, Suszec 2002; Straty wojenne. Zabytkowe dzwony utracone w latach 1939-1945 w granicach Polski po 1945, t. 3: województwo śląskie, cz. 1: diecezja katowicka wraz z częścią diecezji częstochowskiej, opr. P. Nadolski, Katowice 2008, s. 279-280; A. Krętosz, Zniszczenia obiektów sakralnych dekanatu żorskiego w 1945 roku i ich odbudowa, Katowice 2009, praca mgr mps w Bibliotece WTL UŚ w Katowicach.


{{Dekanaty}}
{{Dekanaty}}
[[Kategoria:Parafie - S|Suszec]]
[[Kategoria:Parafie - S|Suszec]]
[[Kategoria:Dekanat Żory|Suszec]]
[[Kategoria:Dekanat Żory|Suszec]]

Wersja z 19:20, 23 maj 2012

Suszec jest to miejscowość w powiecie pszczyńskim, niedaleko Żor. Jej nazwa oznacza suche miejsce. Data początku miejscowości nie jest dokładnie znana. Natomiast pierwsza wzmianka o jej istnieniu została odnotowana w 1326 roku przez ks. Andreasa de Verulis w dokumentach świętopietrza, które mówiły również o ofierze na Stolicę Apostolską, którą składali także ówcześni mieszkańcy Suszca. W XVI wieku., po Reformacji, Suszec, jak i cała ziemia pszczyńska, do której należała ta miejscowość, znalazł się pod panowaniem protestanta, Karola Promnitza. Taka sytuacja trwała aż do 1654 roku, kiedy kościół w Suszcu został przejęty przez katolików.

Na terenie tej miejscowości jest od 1983 roku kopalnia KWK „Krupiński”, której budowę rozpoczęto w 1975roku. Wcześniej nosiła nazwę KWK „Suszec”. Jest to największy zakład pracy w tej miejscowości. Natomiast wcześniej ludność trudniła się rolnictwem.

Historia parafii

Pierwsza wzmianka o istnieniu parafii pochodzi z 1326 roku. Należała wtedy do diecezji krakowskiej, której granice kończyły się w Suszcu. Do parafii nalezały wsi Suszec i Kryry. Wygląd pierwszego kościoła nie jest znany, ale najprawdopodobniej była to budowla drewniana. Dwieście lat później wybudowano nowy, obszerniejszy kościół, który również był z drewna. Najstarszy wizerunek świątyni w Suszcu pochodzi z 1636 roku, natomiast kolejny pojawił się w poł. XVIII wieku. W 1577 roku kosciól został przejęty przez protestantów. Do Kościoła katolickiego w 1654 roku. Również w tym czasie pojawiła się sprawa nowopowstałej miejscowości o nazwie Mizerów. Przed reformacją Mizerów należał do parafii w Suszcu, natomiast w okresie jej trwania do parafii Brzeźce, do której było bliżej. Po przywróceniu katolicyzmu na te ziemie powstał spór między parafiami, suszecką i brzeską o to, gdzie ma przynależeć Mizerów. Ostatecznie, decyzją sądu kurii krakowskiej w 1688 roku, ta miejscowość została przyłączona do Suszca, aż do 1928, kiedy to biskup katowicki Arkadiusz Lisiecki przyłączył Mizerów do parafii Brzeźce.

22 maja 1770 roku kościół w Suszcu. doszczętnie spłonął. Po pożarze ówczesny proboszcz ks. Franciszek Osiecki wybudował drewniany barak, który przez 30 lat służył jako budynek sakralny. Również wtedy wybudowano nowy kościół, który miał tylko nawę główną, a który udostępniono wiernym w 1804 roku. Jednak w 1895 roku kościól w Suszcu ponownie spłonął. Odbudowano ją w 1898 roku na planie krzyża, konsekrowany 1913 roku. Kościół ten znajduje się w Suszcu do dnia dzisiejszego. Ponadto do tego czasu przechodził on wiele remontów.

W parafii działa wiele grup min. Żywy Różaniec, załozony w 1904 rokur. Odbywają się również różne nabożeństwa, w tym nabożeństwo fatimskie sprawowane każdego 13 dnia miesiąca na osiedlu, które znajduje się w tej miejscowości. Ponadto w okresie Adwentu i Wielkiego Postu, są nocne czuwania, co jest jedyną taką praktyką religijną w całym dekanacie żorskim. Przy parafii w Suszcu mają swoje zgromadzenia dwa zakony żeńskie: siostry boromeuszki oraz siostry fenicjanki, które przybyły do Suszca w 1945 roku., a którym zawdzięcza się wielkie zaangażowanie w życie kulturowe i religijne tej parafii.

Bibliografia

Dekret dot. zmiany granic parafii, WD 1928, nr 5, s. 33; Z. J. Orlik, Wierność korzeniom. Wczoraj i dziś Gminy Suszec, Suszec 2004, s. 22; 39-43; A. Kine, Życie religijno-kulturalne w parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Suszcu w latach 1920-1956, Suszec 2002, s. 14; 36; M. Cieśla Szkic historyczny szkół w Suszcu, Suszec 2002, s. 7-10; Straty wojenne. Zabytkowe dzwony utracone w latach 1939-1945 w granicach Polski po 1945, t. 3: województwo śląskie, cz. 1: diecezja katowicka wraz z częścią diecezji częstochowskiej, opr. P. Nadolski, Katowice 2008, s. 279-280; A. Krętosz, Zniszczenia obiektów sakralnych dekanatu żorskiego w 1945 roku i ich odbudowa, Katowice 2009, praca mgr mps w Bibliotece WTL UŚ w Katowicach.

Proboszczowie