Parafia św. Jerzego w Rydułtowach: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 2: Linia 2:
[[Grafika:Rydultowy Jerzy3 1.jpg|right|thumb|200px]]
[[Grafika:Rydultowy Jerzy3 1.jpg|right|thumb|200px]]


Klasztor rudzki, którego opatem był Jan z Hebronu, 13 lipca 1501 roku kupiło od księcia Jana za 230 guldenów węgierskich sołectwo szywałdzkie. Świadkiem zakupu był Zachariasz Cebulka. Uważa się, że inicjatorem budowy kościoła w Rydułtowach był właśnie ów Zachariasz Cebulka. W 1628 roku wybudowano w Rydułtowach nowy, mały kościółek. Za przyjęciem tej daty przemawia znajdujący się przy kościele krzyż pokutny pochodzący z tego roku oraz namalowany na płótnie obraz z wizerunkiem [[Św. Jerzy|św. Jerzego]], który na ramieniu  posiada wyrytą datę – 1628. Ten jak i poprzedni kościół zostały prawdopodobnie rozebrane. Trzeci kościół pod wezwaniem św. Jerzego powstał w 1703 roku, poświęcony 29 września 1703 roku. Koszt budowy został pokryty z funduszu kościelnego oraz przez fundatora – ówczesnego właściciela folwarku w Rydułtowach – Ferdynanda de Niewiadomskiego. Ten drewniany, zbudowany z modrzewia kościół istniał i służył mieszkańcom Rydułtów do 1897 roku.
Klasztor rudzki, którego opatem był Jan z Hebronu, 13 lipca 1501 roku kupiło od księcia Jana za 230 guldenów węgierskich sołectwo szywałdzkie. Świadkiem zakupu był Zachariasz Cebulka. Uważa się, że inicjatorem budowy kościoła w Rydułtowach był właśnie ów Zachariasz Cebulka. W 1628 roku wybudowano w Rydułtowach nowy, mały kościółek. Za przyjęciem tej daty przemawia znajdujący się przy kościele krzyż pokutny pochodzący z tego roku oraz namalowany na płótnie obraz z wizerunkiem [[Św. Jerzy|św. Jerzego]], który na ramieniu  posiada wyrytą datę – 1628. Ten jak i poprzedni kościół zostały prawdopodobnie rozebrane. Trzeci kościół pod wezwaniem św. Jerzego powstał w 1703 roku, poświęcony 29 września 1703. Koszt budowy został pokryty z funduszu kościelnego oraz przez fundatora – ówczesnego właściciela folwarku w Rydułtowach – Ferdynanda de Niewiadomskiego. Ten drewniany, zbudowany z modrzewia kościół istniał i służył mieszkańcom Rydułtów do 1897 roku.


Katolicy z Rydułtów w latach 1778–1886 należeli do [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie|parafii pszowskiej]]. W 1873 roku zaczęto zbierać fundusze na nowy kościół. W 1895 roku, za czasów ks. proboszcza [[Bernert Paweł|Pawła Bennerta]], rozpoczęto budowę czwartego kościoła wraz z probostwem i budynkami gospodarczymi. Ta jedna z największych na tamte czasy budowla, służy mieszkańcom Rydułtów do dziś. Nowy kościół został poświęcony 8 grudnia 1896 roku.  
Katolicy z Rydułtów w latach 1778–1886 należeli do [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie|parafii pszowskiej]]. W 1873 roku zaczęto zbierać fundusze na nowy kościół. W 1895 roku, za czasów ks. proboszcza [[Bernert Paweł|Pawła Bennerta]], rozpoczęto budowę czwartego kościoła wraz z probostwem i budynkami gospodarczymi. Ta jedna z największych na tamte czasy budowla, służy mieszkańcom Rydułtów do dziś. Nowy kościół został poświęcony 8 grudnia 1896.  


Budowniczym kościoła i probostwa był [[Schneider Ludwig|Ludwig Schneider]] z Raciborza. Obecnie istniejący kościół to murowana, neogotycka budowla, zbudowana na 8 filarach. Przed reformą soborową kościół posiadał 5 ołtarzy: główny - św. Jerzego, po lewej stronie - Najświętszej Maryi Panny i [[Św. Barbara|św. Barbary]], a po prawej stronie - [[Św. Jan Nepomucen|Jana Nepomucena]] i św. Józefa. 1 czerwca 1896 roku dokończono budowę wieży, 6 października zamontowano na niej dwa dzwony, jeden ze starego kościoła i drugi - nowy odlany przez C. Loescha w Opolu. Zegar znajdujący się na wieży był darem górników z kopalni „Charlotte”. Reforma soborowa zmieniła wystrój kościoła. Autorem projektu wystroju wnętrza był [[Kołodziejczyk Józef|Józef Kołodziejczyk]]. W 1980 roku zawieszono w nawach bocznych dwa obrazy: Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i św. Barbary autorstwa prof. [[Bieniasz Maciej|Macieja Bieniasza]] z Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. W 1981 roku dokonano kolejnych zmian. W prezbiterium umieszczono figurę św. Jerzego, w kaplicach bocznych dwa obrazy: Matki Bożej Nieustającej Pomocy i św. Barbary. 17 września 1993 w miejscu tymczasowej figury św. Jerzego umieszczono w prezbiterium płaskorzeźbę polichromowaną miedzią. Projektantem i wykonawcą wystroju prezbiterium jest Krystian Burda.
Budowniczym kościoła i probostwa był [[Schneider Ludwig|Ludwig Schneider]] z Raciborza. Obecnie istniejący kościół to murowana, neogotycka budowla, zbudowana na 8 filarach. Przed reformą soborową kościół posiadał 5 ołtarzy: główny - św. Jerzego, po lewej stronie - Najświętszej Maryi Panny i [[Św. Barbara|św. Barbary]], a po prawej stronie - [[Św. Jan Nepomucen|Jana Nepomucena]] i św. Józefa. 1 czerwca 1896 roku dokończono budowę wieży, 6 października zamontowano na niej dwa dzwony, jeden ze starego kościoła i drugi - nowy odlany przez C. Loescha w Opolu. Zegar znajdujący się na wieży był darem górników z kopalni „Charlotte”. Reforma soborowa zmieniła wystrój kościoła. Autorem projektu wystroju wnętrza był [[Kołodziejczyk Józef|Józef Kołodziejczyk]]. W 1980 roku zawieszono w nawach bocznych dwa obrazy: Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i św. Barbary autorstwa prof. [[Bieniasz Maciej|Macieja Bieniasza]] z Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. W 1981 roku dokonano kolejnych zmian. W prezbiterium umieszczono figurę św. Jerzego, w kaplicach bocznych dwa obrazy: Matki Bożej Nieustającej Pomocy i św. Barbary. 17 września 1993 w miejscu tymczasowej figury św. Jerzego umieszczono w prezbiterium płaskorzeźbę polichromowaną miedzią. Projektantem i wykonawcą wystroju prezbiterium jest Krystian Burda.

Wersja z 04:52, 26 sty 2010

Rydultowy Jerzy1.jpg
Rydultowy Jerzy3 1.jpg

Klasztor rudzki, którego opatem był Jan z Hebronu, 13 lipca 1501 roku kupiło od księcia Jana za 230 guldenów węgierskich sołectwo szywałdzkie. Świadkiem zakupu był Zachariasz Cebulka. Uważa się, że inicjatorem budowy kościoła w Rydułtowach był właśnie ów Zachariasz Cebulka. W 1628 roku wybudowano w Rydułtowach nowy, mały kościółek. Za przyjęciem tej daty przemawia znajdujący się przy kościele krzyż pokutny pochodzący z tego roku oraz namalowany na płótnie obraz z wizerunkiem św. Jerzego, który na ramieniu posiada wyrytą datę – 1628. Ten jak i poprzedni kościół zostały prawdopodobnie rozebrane. Trzeci kościół pod wezwaniem św. Jerzego powstał w 1703 roku, poświęcony 29 września 1703. Koszt budowy został pokryty z funduszu kościelnego oraz przez fundatora – ówczesnego właściciela folwarku w Rydułtowach – Ferdynanda de Niewiadomskiego. Ten drewniany, zbudowany z modrzewia kościół istniał i służył mieszkańcom Rydułtów do 1897 roku.

Katolicy z Rydułtów w latach 1778–1886 należeli do parafii pszowskiej. W 1873 roku zaczęto zbierać fundusze na nowy kościół. W 1895 roku, za czasów ks. proboszcza Pawła Bennerta, rozpoczęto budowę czwartego kościoła wraz z probostwem i budynkami gospodarczymi. Ta jedna z największych na tamte czasy budowla, służy mieszkańcom Rydułtów do dziś. Nowy kościół został poświęcony 8 grudnia 1896.

Budowniczym kościoła i probostwa był Ludwig Schneider z Raciborza. Obecnie istniejący kościół to murowana, neogotycka budowla, zbudowana na 8 filarach. Przed reformą soborową kościół posiadał 5 ołtarzy: główny - św. Jerzego, po lewej stronie - Najświętszej Maryi Panny i św. Barbary, a po prawej stronie - Jana Nepomucena i św. Józefa. 1 czerwca 1896 roku dokończono budowę wieży, 6 października zamontowano na niej dwa dzwony, jeden ze starego kościoła i drugi - nowy odlany przez C. Loescha w Opolu. Zegar znajdujący się na wieży był darem górników z kopalni „Charlotte”. Reforma soborowa zmieniła wystrój kościoła. Autorem projektu wystroju wnętrza był Józef Kołodziejczyk. W 1980 roku zawieszono w nawach bocznych dwa obrazy: Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i św. Barbary autorstwa prof. Macieja Bieniasza z Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. W 1981 roku dokonano kolejnych zmian. W prezbiterium umieszczono figurę św. Jerzego, w kaplicach bocznych dwa obrazy: Matki Bożej Nieustającej Pomocy i św. Barbary. 17 września 1993 w miejscu tymczasowej figury św. Jerzego umieszczono w prezbiterium płaskorzeźbę polichromowaną miedzią. Projektantem i wykonawcą wystroju prezbiterium jest Krystian Burda.

Na szczególną uwagę zasługuje znajdujący się na placu kościelnym, jedyny w Polsce krzyż pokutny o podwójnych ramionach. Znaczenie tej formy nie jest w tym przypadku znane. Forma taka bywa określona jako krzyż bożogrobców (miechowiatów) lub litewski (jagielloński). Wykonany z piaskowca o wymiarach: 157 x 70 x 30 cm. W miejscu przecięcia się ramion znajdują się dwie płaskorzeźby małych krzyży łacińskich. Krzyż ten pierwotnie położony był na starym cmentarzu po zachodniej stronie kościoła. Przypuszcza się, że krzyż ten jest starszy, a w 1628 roku został wtórnie użyty jako kamień węgielny pod budowę drugiego kościoła parafialnego. Krzyż ten został ujęty w katalogu zabytków sztuki w Polsce w 1964 roku - tom VI zeszyt XI str. 29.

W 1910 roku proboszcz Bernart zbudował Zakład św. Antoniego. Do dnia dzisiejszego przebywają w nim siostry ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP. Działalność sióstr do 1990 roku obejmowała posługę w szpitalu. Dziś siostry prowadzą przedszkole i katechizują dzieci.

Kapliczki i krzyże przydrożne

Proboszczowie

Bibliografia

A. Matuszczyk-Kotulska, Rydułtowy. Zarys dziejów, Rydułtowy 1997; Straty wojenne. Zabytkowe dzwony utracone w latach 1939-1945 w granicach Polski po 1945, t. 3 Województwo Śląskie, cz. 1 diecezja katowicka wraz z częścią diecezji częstochowskiej, opr. P. Nadolski, Katowice 2008, s. 258.