Parafia św. Jana Chrzciciela w Pilchowicach: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
Linia 10: | Linia 10: | ||
A. Żukowski, A. Gudzik, Szlakami Zielonego Śląska 1, Czerwionka-Leszczyny 2010, s. 250-251; www.zabytkitechniki.pl. | A. Żukowski, A. Gudzik, Szlakami Zielonego Śląska 1, Czerwionka-Leszczyny 2010, s. 250-251; www.zabytkitechniki.pl. | ||
{{Kościoły i parafie diecezji gliwickiej}} | {{Kościoły i parafie diecezji gliwickiej}} | ||
[[Kategoria: Kościoły i parafie diecezji gliwickiej - P]] | [[Kategoria: Kościoły i parafie diecezji gliwickiej - P|Pilchowice]] |
Wersja z 01:01, 20 sty 2020
Nazwa Pilchowice po raz pierwszy pojawiła się w Liber Fundationis Episcopatus Wratislaviensis. Wieś wyjątkowo korzystnie została ulokowana. Posiadała bowiem 80 łanów i 120 mórg gruntu zalesionego. Równocześnie miejscowość była siedzibą parafii. Prawdopodobnie już pod koniec XIII wieku wybudowano tutaj drewniany kościół pw. św. Jana Chrzciciela. Jak zaś w 1335 roku podawał kolektor papieski Pilchowice należały do archiprezbiteratu gliwickiego. Według protokołu wizytacyjnego z 1667 roku do parafii przydzielono dwa kościoły - filialny w Smolnicy i parafialny w Wilczy. Było to skutkiem wojny trzydziestoletniej (1618-1648). W 1738 roku Pilchowice znalazły się w granicach archiprezbiteratu w siedzibą w Dębieńsku Wielkim.
W 1727 roku Pilchowice stały się własnością rodu Węgierskich. Osada wiele im zawdzięczała. Właśnie dzięki Węgierskim w latach 1778-1780 w stylu późnobarokowym wzniesiono kościół noszący również patrocinium św. Jana Chrzciciela. Jego budowniczym był Krzysztof Worbs. Kościół konsekrowano w 1781 roku. Do jednonawowego kościoła od zachodu przylega wieża przykryta hełmem w kształcie dzwonu. Od wschodu zostało dobudowane nieco węższe, półkoliście zamknięte prezbiterium. Wnętrze kościoła zostało utrzymane w stylu późnobarokowo-rokokowym i klasycystycznym. W ołtarzu głównym znajduje się XVIII-wieczny obraz przedstawiający Ścięcie św. Jana Chrzciciela, będący kopią dzieła Michaela Willmanna z kościoła pw. św. Wincentego we Wrocławiu. Do cenniejszych elementów wyposażenia należą też: klasycystyczna chrzcielnica oraz późnobarokowa ambona z ok. 1780 roku. W pobliżu kościoła znajduje się też XVIII-wieczna plebania wzniesiona również przez Węgierskich.
Kapliczki i krzyże przydrożne
Bibliografia
A. Żukowski, A. Gudzik, Szlakami Zielonego Śląska 1, Czerwionka-Leszczyny 2010, s. 250-251; www.zabytkitechniki.pl.
|