Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Starej Wsi

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 14:27, 7 cze 2019 autorstwa Mira (dyskusja | edycje) (uzupełnienie)

Stara Wieś jest dzielnicą Pszczyny i pierwotnie należała do parafii Wszystkich Świętych w Pszczynie. Ta część miasta była jednak dość odległa od kościoła parafialnego, dlatego w 1970 roku mieszkańcy przystosowali do kultu budynek gospodarczy, co spotkało się z negatywną reakcją Wydziału Spraw Wewnętrznych Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Pszczynie. W listopadzie 1971 roku Prezydium PRN w Pszczynie nie zezwoliło na odbywanie zgromadzeń i odprawianie Mszy św. w punkcie katechetycznym w Starej Wsi. Pomimo to w następnych latach dokonano dalszej modernizacji wnętrza, przekształcając budynek na obiekt sakralny. Już od 1973 roku na miejscu duszpasterstwo prowadził osobny rektor, a 15 marca 1981 erygowana została parafia.

Budowa kościoła

Zezwolenie na budowę kościoła uzyskano 8 listopada 1983. Projektantem kościoła był inż. Antoni Czernow. Użył on prostych rozwiązań, w których sakralność budowli podkreślają wertykalne akcenty fasady oraz wieża, do których zostały dodane elementy mające podkreślić związek budowli kościelnej z tradycją – są to ostre „gotyckie” łuki kościoła. Konstruktorem był inż. Joachim Krupa, a budowę prowadził ks. Antoni Mazur. Kościół został poświęcony 16 października 1989 przez bpa Damiana Zimonia, a 28 kwietnia 1991 bp Gerard Bernacki poświęcił nowe dzwony.

Od 1972 roku w parafii prowadzona jest kronika parafialna.

Przy parafii prowadzone są Warsztaty Terapii Zajęciowej, a także działa w niej Małopolski Komitet Pomocy Dzieciom Archidiecezji Lwowskiej. Wydawana jest też gazeta parafialna Wieści ze Starej Wsi.

Proboszczowie

Bibliografia

Dekret erekcji parafii św. Jadwigi Śląskiej w Starej Wsi, WD 1981, nr 6, s. 146-147; W. Skworc, Budownictwo kościołów w diecezji katowickiej w latach 1945-1989, Katowice 1996, s. 92; Katalog Archidiecezji Katowickiej 2005, cz. 2, Katowice 2005, s. 603-604; J. Sowińska, Forma i sacrum, współczesne kościoły Górnego Śląska, Warszawa 2006, s. 40.