Parafia św. Józefa Robotnika w Godowie: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
Linia 3: Linia 3:
Pierwsza wzmianka o kościele św. Jakuba Starszego w Godowie została zamieszczona w "Registrum Wyasdense". W 1315 roku w źródłach został odnotowany ks. Mikołaj, miejscowy proboszcz. Następnie nazwa osady pojawiła się w sporządzonym w latach 1335-1342 spisie dłużników dziesięciny papieskiej. Stąd wniosek, że w pierwszej połowie XIV wieku - o ile nie wcześniej - znajdował się tutaj kościół parafialny.
Pierwsza wzmianka o kościele św. Jakuba Starszego w Godowie została zamieszczona w "Registrum Wyasdense". W 1315 roku w źródłach został odnotowany ks. Mikołaj, miejscowy proboszcz. Następnie nazwa osady pojawiła się w sporządzonym w latach 1335-1342 spisie dłużników dziesięciny papieskiej. Stąd wniosek, że w pierwszej połowie XIV wieku - o ile nie wcześniej - znajdował się tutaj kościół parafialny.


Osada stanowiła własność prywatną, początkowo znajdując się w rękach rodziny, która swe nazwisko rodowe wywodziła od nazwy miejscowości.  Następnie Godów przeszedł na własność Foglarów, należąc kolejno do trzech braci - Jana, Mikołaja, Krzysztofa. W tym czasie - w 1514 roku w Opawie - został wystawiony dokument, potwierdzający nadanie czynszu w Godowie kościołowi św. Piotra w Nysie. W 1632 roku wieś stała się własnością Jerzego Fragsteina. W kolejnych latach miejscowość znajdowała się m.in w rękach rodów Skrbenski,  Blacha, Lhotzki. Jeden z kolejnych właścicieli, Andrzej Ferdynadd  Haraschowski w 1748 roku przekazując na rzecz parafii ogród, zobowiązał kolejnych proboszczów do odprawiania rocznie 12 mszy za duszę fundatora. Samo beneficjum proboszczowskie obejmowało 75 mórg gruntu oraz po 50 korcy pszenicy i owsa.
Osada stanowiła własność prywatną, początkowo znajdując się w rękach rodziny, która swe nazwisko rodowe wywodziła od nazwy miejscowości.  Następnie Godów przeszedł na własność Foglarów, należąc kolejno do trzech braci - Jana, Mikołaja, Krzysztofa. W tym czasie - w 1514 roku w Opawie - został wystawiony dokument, potwierdzający nadanie czynszu w Godowie [[Kościół św. Piotra i Pawła w Nysie|kościołowi św. Piotra w Nysie]]. W 1632 roku wieś stała się własnością Jerzego Fragsteina. W kolejnych latach miejscowość znajdowała się m.in. w rękach rodów Skrbenski,  Blacha, Lhotzki. Jeden z kolejnych właścicieli, Andrzej Ferdynadd  Haraschowski w 1748 roku przekazując na rzecz parafii ogród, zobowiązał kolejnych proboszczów do odprawiania rocznie 12 mszy za duszę fundatora. Samo beneficjum proboszczowskie obejmowało 75 mórg gruntu oraz po 50 korcy pszenicy i owsa.


W czasie reformacji kościół został przejęty przez protestantów. Parafia utraciła samodzielność, którą odzyskała dopiero ok. 1650 roku.
W czasie reformacji kościół został przejęty przez protestantów. Parafia utraciła samodzielność, którą odzyskała dopiero ok. 1650 roku.
2 kwietnia 1741 pożar z zabudowań dominalnych przeniósł się na kościół, probostwo i budynki gospodarcze. Staraniem proboszcza ks. Józefa Morkisa nowy kosciół postawiono w ciagu dwóch lat. Jego konsekracji 2 sierpnia 1744 dokonał ks. Jan Józef Goczałkowski w Cieszyna, komisarz biskupi. Zmieniono wówczas wezwanie kościoła, przyjmując  patrocinum Św. Rodziny. W połowie XIX wieku pojawiło się kolejne - św. Józefa. Nowe probostwo zaś wybudowano w 1851 roku.
2 kwietnia 1741 pożar z zabudowań dominalnych przeniósł się na kościół, probostwo i budynki gospodarcze. Staraniem proboszcza ks. Józefa Morkisa nowy kościół postawiono w ciągu dwóch lat. Jego konsekracji 2 sierpnia 1744 dokonał ks. Jan Józef Goczałkowski w Cieszyna, komisarz biskupi. Zmieniono wówczas wezwanie kościoła, przyjmując  patrocinum Św. Rodziny. W połowie XIX wieku pojawiło się kolejne - św. Józefa. Nowe probostwo zaś wybudowano w 1851 roku.
Kolejny pożar strawił kościół w nocy z 26 na 27 marca 1921. Stąd też w ciągu następnych siedmiu lat wybudowano trzeci już kościół, który poświęcono 15 października 1930. W czasie działań II wojny światowej - 1 maja 1945 - ucierpiała wieża kościelna. Odbudowano ją w 1984 roku. Na przełomie lat 80. i 90. ubiegłego wieku zbudowano nowe probostwo oraz dom katechetyczny. Obiekty 10 czerwca 1990 poświęcił abp [[Zimoń Damian| Damian Zimoń]]. W 2005 roku z kościoła św. Marii Magdaleny w Altotting w Bawarii sprowadzono 20-głosowe organy. Stąd też od 2006 roku parafia pozostaje organizatorem Festiwalu Kolęd i Pastorałek "Adeste Fidelis".
Kolejny pożar strawił kościół w nocy z 26 na 27 marca 1921. Stąd też w ciągu następnych siedmiu lat wybudowano trzeci już kościół, który poświęcono 15 października 1930. W czasie działań II wojny światowej - 1 maja 1945 - ucierpiała wieża kościelna. Odbudowano ją w 1984 roku. Na przełomie lat 80. i 90. ubiegłego wieku zbudowano nowe probostwo oraz dom katechetyczny. Obiekty 10 czerwca 1990 poświęcił [[Zimoń Damian|bp Damian Zimoń]]. W 2005 roku z kościoła św. Marii Magdaleny w Altotting w Bawarii sprowadzono 20-głosowe organy. Stąd też od 2006 roku parafia pozostaje organizatorem Festiwalu Kolęd i Pastorałek ''Adeste Fidelis''.
== Proboszczowie ==
== Proboszczowie ==
* ks. Andrzej Bogotka (ok. 1650)
* ks. Andrzej Bogotka (ok. 1650)
Linia 32: Linia 32:


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
R. Borek, Godów 1294-1994, (bmw) 1994, [Godowska parafia katolicka, s. 17-21]; Straty wojenne. Zabytkowe dzwony utracone w latach 1939-1945 w granicach Polski po 1945, t. 3 Województwo Śląskie, cz. 1 diecezja katowicka wraz z częścią diecezji częstochowskiej, opr. P. Nadolski, Katowice 2008, s. 128; J. Jaksik, Dziesięcioletni plan pracy duszpasterskiej w Parafii św. Józefa w Godowie, mps w Bibliotece WTL UŚ w Katowicach; Codex Diplomaticus Silesiae, Bd.2, nr XVI, s.124; I.Panic, Żory we wczesnym średniowieczu. Z badań nad historią miasta, Żory 2000, s.123-128; B.Kloch, Najstarsze parafie Górnego Śląska. Średniowieczna organizacja parafialna Górnego śląska w diecezji wrocławskiej, Racibórz 2009, s.88; Tenże, Początki i rozwój sieci parafialnej archiprezbiteratu żorskiego do końca średniowiecza, [w:] Studia i materiały z dziejów Śląska, t.26, Katowice 2005,  s. 52; ABS, Murowany jubilat. 80 lat kościoła w Godowie, WA 2010, nr 40, s. 3 (dodatek katowicki).  
R. Borek, Godów 1294-1994, (bmw) 1994, [Godowska parafia katolicka, s. 17-21]; Straty wojenne. Zabytkowe dzwony utracone w latach 1939-1945 w granicach Polski po 1945, t. 3 Województwo Śląskie, cz. 1 diecezja katowicka wraz z częścią diecezji częstochowskiej, opr. P. Nadolski, Katowice 2008, s. 128; J. Jaksik, Dziesięcioletni plan pracy duszpasterskiej w Parafii św. Józefa w Godowie, mps w Bibliotece WTL UŚ w Katowicach; Codex Diplomaticus Silesiae, Bd.2, nr XVI, s.124; I.Panic, Żory we wczesnym średniowieczu. Z badań nad historią miasta, Żory 2000, s.123-128; B.Kloch, Najstarsze parafie Górnego Śląska. Średniowieczna organizacja parafialna Górnego Śląska w diecezji wrocławskiej, Racibórz 2009, s.88; Tenże, Początki i rozwój sieci parafialnej archiprezbiteratu żorskiego do końca średniowiecza, [w:] Studia i materiały z dziejów Śląska, t.26, Katowice 2005,  s. 52; ABS, Murowany jubilat. 80 lat kościoła w Godowie, WA 2010, nr 40, s. 3 (dodatek katowicki).  


{{Dekanaty}}
{{Dekanaty}}
[[Kategoria:Parafie - G|Godów]]
[[Kategoria:Parafie - G|Godów]]
[[Kategoria:Dekanat Gorzyce Śląskie|Godów]]
[[Kategoria:Dekanat Gorzyce Śląskie|Godów]]

Wersja z 23:12, 7 gru 2017

Godow1.jpg
Godow2.jpg

Pierwsza wzmianka o kościele św. Jakuba Starszego w Godowie została zamieszczona w "Registrum Wyasdense". W 1315 roku w źródłach został odnotowany ks. Mikołaj, miejscowy proboszcz. Następnie nazwa osady pojawiła się w sporządzonym w latach 1335-1342 spisie dłużników dziesięciny papieskiej. Stąd wniosek, że w pierwszej połowie XIV wieku - o ile nie wcześniej - znajdował się tutaj kościół parafialny.

Osada stanowiła własność prywatną, początkowo znajdując się w rękach rodziny, która swe nazwisko rodowe wywodziła od nazwy miejscowości. Następnie Godów przeszedł na własność Foglarów, należąc kolejno do trzech braci - Jana, Mikołaja, Krzysztofa. W tym czasie - w 1514 roku w Opawie - został wystawiony dokument, potwierdzający nadanie czynszu w Godowie kościołowi św. Piotra w Nysie. W 1632 roku wieś stała się własnością Jerzego Fragsteina. W kolejnych latach miejscowość znajdowała się m.in. w rękach rodów Skrbenski, Blacha, Lhotzki. Jeden z kolejnych właścicieli, Andrzej Ferdynadd Haraschowski w 1748 roku przekazując na rzecz parafii ogród, zobowiązał kolejnych proboszczów do odprawiania rocznie 12 mszy za duszę fundatora. Samo beneficjum proboszczowskie obejmowało 75 mórg gruntu oraz po 50 korcy pszenicy i owsa.

W czasie reformacji kościół został przejęty przez protestantów. Parafia utraciła samodzielność, którą odzyskała dopiero ok. 1650 roku. 2 kwietnia 1741 pożar z zabudowań dominalnych przeniósł się na kościół, probostwo i budynki gospodarcze. Staraniem proboszcza ks. Józefa Morkisa nowy kościół postawiono w ciągu dwóch lat. Jego konsekracji 2 sierpnia 1744 dokonał ks. Jan Józef Goczałkowski w Cieszyna, komisarz biskupi. Zmieniono wówczas wezwanie kościoła, przyjmując patrocinum Św. Rodziny. W połowie XIX wieku pojawiło się kolejne - św. Józefa. Nowe probostwo zaś wybudowano w 1851 roku. Kolejny pożar strawił kościół w nocy z 26 na 27 marca 1921. Stąd też w ciągu następnych siedmiu lat wybudowano trzeci już kościół, który poświęcono 15 października 1930. W czasie działań II wojny światowej - 1 maja 1945 - ucierpiała wieża kościelna. Odbudowano ją w 1984 roku. Na przełomie lat 80. i 90. ubiegłego wieku zbudowano nowe probostwo oraz dom katechetyczny. Obiekty 10 czerwca 1990 poświęcił bp Damian Zimoń. W 2005 roku z kościoła św. Marii Magdaleny w Altotting w Bawarii sprowadzono 20-głosowe organy. Stąd też od 2006 roku parafia pozostaje organizatorem Festiwalu Kolęd i Pastorałek Adeste Fidelis.

Proboszczowie

Bibliografia

R. Borek, Godów 1294-1994, (bmw) 1994, [Godowska parafia katolicka, s. 17-21]; Straty wojenne. Zabytkowe dzwony utracone w latach 1939-1945 w granicach Polski po 1945, t. 3 Województwo Śląskie, cz. 1 diecezja katowicka wraz z częścią diecezji częstochowskiej, opr. P. Nadolski, Katowice 2008, s. 128; J. Jaksik, Dziesięcioletni plan pracy duszpasterskiej w Parafii św. Józefa w Godowie, mps w Bibliotece WTL UŚ w Katowicach; Codex Diplomaticus Silesiae, Bd.2, nr XVI, s.124; I.Panic, Żory we wczesnym średniowieczu. Z badań nad historią miasta, Żory 2000, s.123-128; B.Kloch, Najstarsze parafie Górnego Śląska. Średniowieczna organizacja parafialna Górnego Śląska w diecezji wrocławskiej, Racibórz 2009, s.88; Tenże, Początki i rozwój sieci parafialnej archiprezbiteratu żorskiego do końca średniowiecza, [w:] Studia i materiały z dziejów Śląska, t.26, Katowice 2005, s. 52; ABS, Murowany jubilat. 80 lat kościoła w Godowie, WA 2010, nr 40, s. 3 (dodatek katowicki).