Parafia św. Anny w Zabrzu: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(korekta)
Linia 1: Linia 1:
Zaistnienie Zabrza jest związane z powstawaniem osad na tych terenach w drugiej połowie XIII wieku. Pierwsza zmianka o Zabrzu znajduje się w Liber FundationisEpiscopatusVratislaviensis z 1305 r. tam w rozdziale „RegistrumUjazdense” wyliczone są osady wyliczone do „prokuracji ujazdowskiej”. Nazwa miasta wzięła się z dwóch wyrazów: „za” oraz „debrze” i oznaczała okolicę „za dołem”, „za doliną”.
==Parafia św. Anny w Zabrzu==
 
Zaistnienie Zabrza jest związane z powstawaniem osad na tych terenach w drugiej połowie XIII wieku. Pierwsza zmianka o Zabrzu znajduje się w ''Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis'' z 1305 roku, gdzie w rozdziale „RegistrumUjazdense” wyliczone są osady należące do „prokuracji ujazdowskiej”. Nazwa miasta wzięła się z dwóch wyrazów: „za” oraz „debrze” i oznaczała okolicę „za dołem”, „za doliną”.
Parafia swój początek wzięła wraz z rozrostem parafii św. Andrzeja. Gdy liczba parafian zaczęła rosnąć rada parafialna wykonała krok naprzód kierując prośbę do Kurii Wrocławskiej o wyrażenie opinii dotyczącej budowy nowego kościoła w Zabrzu. Ówczesny biskup wrocławski Kard. Georg von Kopp przychylnie odniósł się do prośby Rady Parafialnej. Na projektanta został wybrany Królewski Powiatowy Radca Budowlany ErvinBlau z Bytomia oraz Emil Stahl- architekt. W maju 1987 roku otrzymano zgodę na budowę.
Parafia swój początek wzięła wraz z rozrostem [[Parafia św. Andrzeja w Zabrzu|parafii św. Andrzeja]]. Gdy liczba parafian zaczęła rosnąć rada parafialna wykonała krok naprzód kierując prośbę do kurii wrocławskiej o wyrażenie opinii dotyczącej budowy nowego kościoła w Zabrzu. Ówczesny biskup wrocławski [[Kopp Georg|kard. Georg Kopp]] przychylnie odniósł się do prośby Rady Parafialnej. Na projektanta został wybrany Królewski Powiatowy Radca Budowlany Ervin Blau z Bytomia oraz Emil Stahl- architekt. W maju 1987 roku otrzymano zgodę na budowę.


Kamień węgielny pod budowę świątyni został poświęcony 6.09.1897 r.
Kamień węgielny pod budowę kościoła został poświęcony 6 września 1897. Fundusze na budowę były pozyskiwane ze zbiórek przeprowadzanych w dniu wypłaty w placówkach kopalnianych, a także z dużej hojności tamtejszej ludności. Otrzymano także dotacje od kurii wrocławskiej, funduszu kuksu.  
Fundusze na budowę były pozyskiwane ze zbiórek przeprowadzanych w dniu wypłaty w placówkach kopalnianych, a także z dużej hojności tamtejszej ludności. Pozyskano także dotacje od kurii wrocławskiej, funduszu kuksu.  
Jesienią 1899 roku kościół był gotowy w stanie surowym. W grudniu tego samego roku umocowano na wieży krzyż oraz w dzwonnicę wmontowano 4 dzwony o imionach Anna, Leon, Jerzy oraz Henryk, które w 1917 roku zostały przetopione na armaty. w 1900 roku ostatecznie wykończono wnętrze.
Jesienią 1899 roku kościół był gotowy w stanie surowym. W grudniu tego samego roku umocowano na wieży krzyż oraz w dzwonnicę wmontowano 4 dzwony o imionach: Anna, Leon, Jerzy oraz Henryk, które w 1917 roku zostały przetopione na armaty. Rok 1900 był czasem na ostateczne wykończenie wnętrza.


W kościele ustawiono 3 ołtarze: główny i dwa boczne, ławki, ambonę, chrzcielnicę i 4 konfesjonały. Kościół ma 58 metrów długości i 20 metrów szerokości przez środek bocznych ław, zaś wysokość od posadzki do szczytu kopuły wynosi 17 metrów. Kościół zbudowany jest na planie krzyża rzymskiego, ma 3 nawy pod jednym dachem, sklepienie zaś jest krzyżowo-żebrowe z emporami nad bocznymi nawami i poprzecznymi ramionami krzyża. Do jego wnętrza prowadzi 7 bram. Na chórze znajdują się 49-głosowe organy piszczałkowe opus 557 z 1900 roku, które zostały wykonane przez firmę „Schlag&Söhne” ze Świdnicy. Architektoniczna całość budowli wykazuje wpływy stylu romańskiego, połączonego z elementami stylu gotyckiego.
W kościele ustawiono 3 ołtarze: główny i dwa boczne, ławki, ambonę, chrzcielnicę i 4 konfesjonały. Kościół ma 58 metrów długości i 20 metrów szerokości przez środek bocznych ław, zaś wysokość od posadzki do szczytu kopuły wynosi 17 metrów. Kościół zbudowany jest na planie krzyża rzymskiego, ma 3 nawy pod jednym dachem, sklepienie zaś jest krzyżowo-żebrowe z emporami nad bocznymi nawami i poprzecznymi ramionami krzyża. Do jego wnętrza prowadzi 7 bram. Na chórze znajdują się 49-głosowe organy piszczałkowe opus 557 z 1900 roku, które zostały wykonane przez firmę „Schlag&Söhne” ze Świdnicy. Architektoniczna całość budowli wykazuje wpływy stylu romańskiego, połączonego z elementami stylu gotyckiego.


Konsekracja miała miejsce 9 października 1900 roku przez kardynała Grzegorza von Georg von Kopp.  
Konsekracja koscioła miała miejsce 9 października 1900 przez kard. Koppa.  1 sierpnia 1905 miało miejsce poświęcenie parafialnego cmentarza, zaś 11 grudnia, tego samego roku, erygowano parafię. Od początku parafia była dwujęzyczna. Msze św. i nabożeństwa odprawiano w języku polskim i niemieckim. Na pierwszego proboszcza nowo powstałej parafii ustanowiono [[Peschka Jan|ks. Jana Peschke]]. Jego pierwszą decyzją było wydzielenie terenu przyparafialnego pod budowę probostwa, domu parafialnego oraz klasztoru Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej. W tym klasztorze siostry prowadziły przychodnię oraz przedszkole dla dzieci.
1 Sierpnia 1905 miało miejsce poświęcenie parafialnego cmentarza, zaś 11 grudnia tego samego roku erygowano parafię.Od początku parafia była dwujęzyczna. Msze Święte i nabożeństwa odprawiano w języku polskim i niemieckim. Na pierwszego proboszcza nowo powstałej parafii ustanowiono ks. Jan Peschka. Jego pierwsza decyzją jako gospodarza było wydzielenie terenu przyparafialnego pod budowę probostwa, domu parafialnego oraz klasztoru Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej.W tym klasztorze siostry prowadziły przychodnię oraz przedszkole dla dzieci.
 
Podczas I i II wojny światowej kościół i probostwo nie doznały większych szkód. Po wojnie kościół parafialny był kilkakrotnie malowany. W 1985 roku administrację parafii przejął [[Kusche Józef|ks. Józef Kusche]]. Za jego proboszczowania wykonano wiele gruntownych remontów. Do najbardziej znaczących należą: wymiana znacznej części posadzki, nawy oraz prezbiterium z nowym marmurowym ołtarzem, którego konsekrował [[Weczorek Jan|bp Jan Wieczorek]] 6 grudnia 1998. Przeprowadzono także gruntowny remont dachu oraz zainstalowano oświecenie frontu kościoła. 17 listopada 2010 organy zostały wpisane do rejestru zabytków ruchomych województwa śląskiego. Remont organów został wykonany w 2010 roku przez mgr inż. Henryka Hobera z Olesna.


Podczas I i II wojny światowej kościół i probostwo nie doznały większych szkód.
Na terenie parafii znajdują się dwie kaplice: pw. Trójcy Świętej w domu parafialnym (ul. 3 Maja 18) oraz pw. Matki Bożej Bolesnej w Klinice Akademii Medycznej (ul. 3 Maja 13). Obecnym proboszczem parafii jest ks. Grzegorz Skop.  
Po wojnie świątynia parafialna była kilkakrotnie malowana. Z końcem października parafię przejął ks. Józef Kusche. Za jego proboszczowania wykonano wiele gruntownych remontów. Do najbardziej znaczących należą: wymiana znacznej części posadzki, nawy oraz prezbiterium z nowym marmurowym ołtarzem, którego konsekrował bp Jan Wieczorek
6 grudnia 1998r. Przeprowadzono także gruntowny remont dachu oraz zainstalowano oświecenie frontu kościoła. 17 listopada 2010 roku organy zostały wpisane do rejestru zabytków ruchomych województwa śląskiego. Remont organów został wykonany w 2010 roku przez pana mgr inż. Henryka Hobera z Olesna.
Na terenie parafii znajdują się dwie kaplice: pw. Trójcy Świętej w domu parafialnym
(ul. 3 Maja 18), oraz pw. Matki Bożej Bolesnej w Klinice Akademii Medycznej (ul. 3 Maja 13) Obecnym proboszczem parafii jest ks. Grzegorz Skop.  


==Bractwa i stowarzyszenia==
==Bractwa i stowarzyszenia==
Na terenie parafii działają takie grupy i stowarzyszenia:
Na terenie parafii działają takie grupy i stowarzyszenia:


Domowy Kościół Ruchu Światło – Życie
*Domowy Kościół Ruchu Światło – Życie
Odnowa w Duchu Świętym; grupa „Misericordia”
*Odnowa w Duchu Świętym; grupa „Misericordia”
Chór parafialny
*Chór parafialny
ScholaDziecięca
*ScholaDziecięca
Śląska Szkoła Ikonograficzna
*Śląska Szkoła Ikonograficzna
Szafarze Nadzwyczajni  Komunii Świętej
*Szafarze Nadzwyczajni  Komunii Świętej
Ministranci
*Ministranci
Grupa AA
*Grupa AA
Grupa Szensztat
*Grupa Szensztat
Parafialny Zespół Charytatywny Caritas
*Parafialny Zespół Charytatywny Caritas
Ochronka św. Marcina
*Ochronka św. Marcina
Klub Inteligencji Katolickiej
*Klub Inteligencji Katolickiej
Dzieci Maryi  
*Dzieci Maryi  
Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży  
*Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży  


==Proboszczowie==
==Proboszczowie==
• Ks. Jan Peschka (1904 – 1938)
*ks. Jan Peschka (1904 – 1938)
• Ks. Franciszek Pieruszka (1938 –1954) (1957 – 1986)
*ks. Franciszek Pieruszka (1938 –1954) (1957 – 1986)
• Ks. Józef Kusche ( administrator 1985, 1986-2012)
*ks. Józef Kusche ( administrator 1985, 1986-2012)
• Ks. Grzegorz Skop ( 2012 – nadal)   
*ks. Grzegorz Skop ( 2012 – nadal)   


==Bibliografia==
==Bibliografia==
J. Kusche „110 lat św.Anny w Zabrzu”, Zabrze 2010
J. Kusche „110 lat św.Anny w Zabrzu”, Zabrze 2010.

Wersja z 10:47, 22 maj 2013

Parafia św. Anny w Zabrzu

Zaistnienie Zabrza jest związane z powstawaniem osad na tych terenach w drugiej połowie XIII wieku. Pierwsza zmianka o Zabrzu znajduje się w Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis z 1305 roku, gdzie w rozdziale „RegistrumUjazdense” wyliczone są osady należące do „prokuracji ujazdowskiej”. Nazwa miasta wzięła się z dwóch wyrazów: „za” oraz „debrze” i oznaczała okolicę „za dołem”, „za doliną”.

Parafia swój początek wzięła wraz z rozrostem parafii św. Andrzeja. Gdy liczba parafian zaczęła rosnąć rada parafialna wykonała krok naprzód kierując prośbę do kurii wrocławskiej o wyrażenie opinii dotyczącej budowy nowego kościoła w Zabrzu. Ówczesny biskup wrocławski kard. Georg Kopp przychylnie odniósł się do prośby Rady Parafialnej. Na projektanta został wybrany Królewski Powiatowy Radca Budowlany Ervin Blau z Bytomia oraz Emil Stahl- architekt. W maju 1987 roku otrzymano zgodę na budowę.

Kamień węgielny pod budowę kościoła został poświęcony 6 września 1897. Fundusze na budowę były pozyskiwane ze zbiórek przeprowadzanych w dniu wypłaty w placówkach kopalnianych, a także z dużej hojności tamtejszej ludności. Otrzymano także dotacje od kurii wrocławskiej, funduszu kuksu. Jesienią 1899 roku kościół był gotowy w stanie surowym. W grudniu tego samego roku umocowano na wieży krzyż oraz w dzwonnicę wmontowano 4 dzwony o imionach Anna, Leon, Jerzy oraz Henryk, które w 1917 roku zostały przetopione na armaty. w 1900 roku ostatecznie wykończono wnętrze.

W kościele ustawiono 3 ołtarze: główny i dwa boczne, ławki, ambonę, chrzcielnicę i 4 konfesjonały. Kościół ma 58 metrów długości i 20 metrów szerokości przez środek bocznych ław, zaś wysokość od posadzki do szczytu kopuły wynosi 17 metrów. Kościół zbudowany jest na planie krzyża rzymskiego, ma 3 nawy pod jednym dachem, sklepienie zaś jest krzyżowo-żebrowe z emporami nad bocznymi nawami i poprzecznymi ramionami krzyża. Do jego wnętrza prowadzi 7 bram. Na chórze znajdują się 49-głosowe organy piszczałkowe opus 557 z 1900 roku, które zostały wykonane przez firmę „Schlag&Söhne” ze Świdnicy. Architektoniczna całość budowli wykazuje wpływy stylu romańskiego, połączonego z elementami stylu gotyckiego.

Konsekracja koscioła miała miejsce 9 października 1900 przez kard. Koppa. 1 sierpnia 1905 miało miejsce poświęcenie parafialnego cmentarza, zaś 11 grudnia, tego samego roku, erygowano parafię. Od początku parafia była dwujęzyczna. Msze św. i nabożeństwa odprawiano w języku polskim i niemieckim. Na pierwszego proboszcza nowo powstałej parafii ustanowiono ks. Jana Peschke. Jego pierwszą decyzją było wydzielenie terenu przyparafialnego pod budowę probostwa, domu parafialnego oraz klasztoru Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej. W tym klasztorze siostry prowadziły przychodnię oraz przedszkole dla dzieci.

Podczas I i II wojny światowej kościół i probostwo nie doznały większych szkód. Po wojnie kościół parafialny był kilkakrotnie malowany. W 1985 roku administrację parafii przejął ks. Józef Kusche. Za jego proboszczowania wykonano wiele gruntownych remontów. Do najbardziej znaczących należą: wymiana znacznej części posadzki, nawy oraz prezbiterium z nowym marmurowym ołtarzem, którego konsekrował bp Jan Wieczorek 6 grudnia 1998. Przeprowadzono także gruntowny remont dachu oraz zainstalowano oświecenie frontu kościoła. 17 listopada 2010 organy zostały wpisane do rejestru zabytków ruchomych województwa śląskiego. Remont organów został wykonany w 2010 roku przez mgr inż. Henryka Hobera z Olesna.

Na terenie parafii znajdują się dwie kaplice: pw. Trójcy Świętej w domu parafialnym (ul. 3 Maja 18) oraz pw. Matki Bożej Bolesnej w Klinice Akademii Medycznej (ul. 3 Maja 13). Obecnym proboszczem parafii jest ks. Grzegorz Skop.

Bractwa i stowarzyszenia

Na terenie parafii działają takie grupy i stowarzyszenia:

  • Domowy Kościół Ruchu Światło – Życie
  • Odnowa w Duchu Świętym; grupa „Misericordia”
  • Chór parafialny
  • ScholaDziecięca
  • Śląska Szkoła Ikonograficzna
  • Szafarze Nadzwyczajni Komunii Świętej
  • Ministranci
  • Grupa AA
  • Grupa Szensztat
  • Parafialny Zespół Charytatywny Caritas
  • Ochronka św. Marcina
  • Klub Inteligencji Katolickiej
  • Dzieci Maryi
  • Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży

Proboszczowie

  • ks. Jan Peschka (1904 – 1938)
  • ks. Franciszek Pieruszka (1938 –1954) (1957 – 1986)
  • ks. Józef Kusche ( administrator 1985, 1986-2012)
  • ks. Grzegorz Skop ( 2012 – nadal)

Bibliografia

J. Kusche „110 lat św.Anny w Zabrzu”, Zabrze 2010.