Parafia św. Anny w Krzyżanowicach

probostwo

Początki wsi współcześnie wchodzących w skład gminy Krzyżanowice są datowane na XII-XIV wiek. Znajdowały się one wówczas w granicach piastowskiego księstwa raciborskiego. W połowie XVI wieku tereny te przeszły pod władanie margrabiego brandenburskiego Jerzego Hohenzollerna. W niedługim czasie panowanie nad ziemią raciborską uzyskali potomkowie Habsburgów. W ciągu wieków obszarem tym władały trzy wielkie dynastie. Stanowił on też, jako graniczny, przedmiot wielu sporów i ataków zbrojnych (np. w trakcie działań prowadzonych pod koniec wojny trzydziestoletniej). Po I wojnie światowej, w wyniku przeprowadzonego plebiscytu, gmina pozostała w granicach państwa niemieckiego. Zasadniczą zmianę sytuacji przyniosło zakończenie II wojny światowej. Zniszczone Krzyżanowice za sprawą reformy administracyjnej z 1950 roku przyłączono do nowo powstałego województwa opolskiego. W czasach Polski Ludowej gmina Krzyżanowice zniknęła na jakiś czas z mapy Polski (1955 rok), by powrócić na nią w 1972 roku. Trzy lata później, zgodnie z nową reformą administracyjną przeprowadzoną w kraju, gminę wcielono do województwa katowickiego, a później do śląskiego.

Kościół pw. Św. Anny

Historia parafii krzyżanowickiej sięga końca XIII wieku. Wtedy to została wspomniana w pismach arcybiskupa gnieźnieńskiego. Z XV wieku pochodzi inny dokument wzmiankujący wspólnotę - rejestr świętopietrza. Dawniej w miejscu dzisiejszego kościoła znajdował się drewniany pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Według akt parafialnych już w XV wieku posiadał on jeden z najstarszych dzwonów w okolicy.

Pod koniec XVIII wieku, w latach 1791-1793, na miejscu dawnego, drewnianego kościoła stanął nowy, murowany. Został zbudowany w stylu późnobarokowym, a jego zwieńczenie stanowiła wieża gotycko-renesansowa z XV lub XVI wieku. Konsekracji 22 października 1793 dokonał ówczesny dziekan. W 1795 roku władzę nad gminą objął ród von Lichnowskich, którego przedstawiciel - książę Karol von Lichnowski - ufundował ołtarz główny oraz wyposażenie wnętrza kościoła. W późniejszym czasie, w okresie Polski Ludowej do parafii należała duża połać ziemi, której uprawą mieli zajmować się rezydujący na plebanii księża. Charakterystycznymi elementami budynku kościoła są herby rodziny von Lichnowski - emblematy umieszczone zostały na zwieńczeniu wieży oraz nad portalem.

patrz także : Kapliczka św. Jana Nepomucena w Krzyżanowicach

Bibliografia

Audycja radiowa - opowieść proboszcza parafii krzyżanowickiej - ks. Jerzego Witeczka: [1], [2], [3].