Panic Idzi: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
Linia 5: Linia 5:


[[Panic Idzi - bibliografia]]
[[Panic Idzi - bibliografia]]
==Bibliografia==
Strona Zakładu Historii Średniowiecznej UŚ,  W bazie „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI),  Spis nauczycieli. W: Księga pamiątkowa Państwowego Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego, obecnie Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Cieszynie. [Praca zbiorowa], tom II. Cieszyn: Cieszyńska Drukarnia Wydawnicza, s. 76–82.


{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}

Wersja z 16:40, 22 sty 2014

Idzi Panic (1952-), historyk

Urodził się w 1952 roku w w Wodzisławiu Śląskim), absolwent LO w Kietrzu (1971). Studia historyczne odbył na Uniwersytecie Śląskim w latach 1971–1976, równolegle studiował prawo i filologię klasyczną. Doktor nauk historycznych od 1980 temat: „Polityka Macieja Korwina wobec Polski”, 01/01/1980, Uniwersytet Śląski w Katowicach; Wydział Nauk Społecznych, doktor habilitowany od 1992 Historia osadnictwa w księstwie opolskim we wczesnym średniowieczu, 26/04/1993, Uniwersytet Wrocławski; Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, tytuł profesora otrzymał w 1999. Był dyrektorem Instytutu Historii UŚ (1988–2002) i wicedyrektorem ds. naukowych (2002–2008). W latach 1979–1990 nauczał języka łacińskiego i historii w Liceum Ogólnokształcącym im. M. Kopernika w Cieszynie.

Zajmuje się głównie historią średniowiecza oraz dziejami Górnego Śląska i Śląska Cieszyńskiego. Od połowy lat 80. XX wieku prowadzi badania nad Całunem Turyńskim, zwieńczone publikacją monografii Tajemnica Całunu (2010). Działa również w radzie społecznej muzeum w Wodzisławiu Śląskim. Członek Collegium Invisibile.

Panic Idzi - bibliografia

Bibliografia

Strona Zakładu Historii Średniowiecznej UŚ, W bazie „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI), Spis nauczycieli. W: Księga pamiątkowa Państwowego Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego, obecnie Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Cieszynie. [Praca zbiorowa], tom II. Cieszyn: Cieszyńska Drukarnia Wydawnicza, s. 76–82.