Pająk Sylwester Szczepan

Z e-ncyklopedia

Pająk Sylwester Szczepan SVD (1935-2022)

Pajaksvd.jpg

Urodził się 10 grudnia 1935 w Moszczenicy w rodzinie Franciszka i Konstancji z d. Sobocik. W 1949 roku rozpoczął naukę w Niższym Seminarium Misjonarzy Werbistów w Nysie. Święcenia kapłańskie z rąk ordynariusza diecezji warmińskiej przyjął 29 stycznia 1961. W latach 1962-1963 był kapelanem sióstr wizytek w parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich. W 1963 roku rozpoczął studia na Wydziale Filozofii Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W 1965 roku podjął pracę misyjną w Indonezji. Po kursie języka indonezyjskiego wraz z o. Pikorem został skierowany do pracy w Wyższym Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Ledalero na Flores. Pracował tam jako wykładowca filozofii w Wyższej Szkole Filozofii i Teologii Katolickiej. Pomagał w duszpasterstwie w pobliskiej parafii w Nelle. W 1969 roku został mianowany rektorem tamtejszego werbistowskiego seminarium duchownego oraz wiceregionałem dużej regii w Ende na Flores. Od 1973 roku kontynuował studia na Papieskim Uniwersytecie Urbaniana w Rzymie, uzyskując stopień doktora filozofii. Powrócił do Indonezji w 1976 roku i zatrzymał się na wyspie Flores. W 1979 z katolickiej wyspy Flores został posłany na Jawę, zamieszkaną w większości przez muzułmanów. Zorganizował tam wyższe seminarium, kształcące werbistów z tego rejonu Azji. Wykładał na tej uczelni filozofię. W międzyczasie uzyskał obywatelstwo indonezyjskie. W 1988 roku ks. Sylwester Pająk został wybrany na radcę generalnego Zgromadzenia Werbistów i osiadł w Rzymie. Po zakończeniu 6-letniej kadencji przyjął obowiązki ojca duchownego w Papieskim Kolegium Misyjnym św. Piotra Apostoła w Rzymie. Od 2001 roku był też radcą kościelnym w Ambasadzie Republiki Indonezji przy Stolicy Apostolskiej. Został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Zmarł 15 sierpnia 2022. Jego pogrzeb odbył się 18 sierpnia w Górnej Grupie, gdzie jego doczesne szczątki spoczęły na cmentarzu zakonnym.

Bibliografia

Dzieje Parafii Świętego Mikołaja oraz Matki Boskiej Różańcowej w Moszczenicy, red. M. Lis, E. Dawidejt-Jastrzębska, Opole 2007, s. 206; W.M. Zarębczan, Polacy w Watykanie. Instytucje i urzędy oraz Polacy w nich pracujący. Historia i współczesność, Pelplin 2004, s. 496; S. Pająk, Poszedłem za Jezusem i zobaczyłem, Misjonarz nr 12/2011, s. 6-8. Foto ze strony: [1]