Pałac w Rybnej

Z e-ncyklopedia
Rybna palac1.jpg

W źródłach historycznych miejscowość po raz pierwszy została wymieniona w 1415 roku. Stanowiła wówczas własność rodu Blachów, którzy to prawdopodobnie wznieśli drewniany dwór w miejscu obecnego pałacu. W kolejnych wiekach właściciele osady zmieniali się wielokrotnie. Dominium znajdowało się m.in. w rękach Kotulińskich, Bujakowskich, Chrząszczewskich, Koschutzkich. W XVIII stuleciu majątek stał się własnością rodziny Warkoczów. Jeden z jej przedstawicieli - Karol Antoni Warkocz - sprzedał część dóbr Fryderykowi Wilhelmowi von Reden, który uruchomił tutaj hutę Fryderyk. Wokół niej rozbudowała się osada nazywana Strzybnicą. Prawdopodobnie za pieniądze uzyskane ze sprzedaży ziemi wybudowano nowy pałac. Inicjatorką przedsięwzięcia być może była Antonina Bujakowska, żona Karola Antoniego Warkocza. Wokół późnobarokowej rezydencji powstało również założenie parkowe.

W XIX wieku panem na Rybnej został Alfred Koschutzki, który po raz kolejny przebudował pałac. Wnętrza urządzono w stylu modnego w tym czasie historyzmu, zaś do fasady dobudowano ganek z oknem. W 1922 roku Egon Koschutzki sprzedał majątek i przeniósł się do niemieckiej części Śląska.

W połowie lat 30. XX wieku w zabudowaniach pałacowych urządzono szkołę strzelecką użytkowaną przez Podokręg Śląski Związku Strzeleckiego. W czasie II wojny światowej m.in. znajdował się tutaj szpital polowy. Po zakończeniu działań wojennych dominium znacjonalizowano, w pałacu urządzając mieszkania komunalne. W połowie lat 70. XX wieku przeprowadzono gruntowny remont przystosowując zabudowania do celów kulturalnych.

Bibliografia

A. Kuzio-Podrucki, M. Ogiński, Rezydencje szlachty śląskiej, Tarnowskie Góry 2013, s. 63.