Otręba Antoni: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 19:41, 29 cze 2018

Otręba Antoni (1913-1987)

Urodził się 10 stycznia 1913 w Rudziczce (powiat pszczyński) w rodzinie Ignacego i Wiktorii z d. Parchańska. Szkołę powszechną ukończył w swej rodzinnej miejscowości (1919-1922), a następnie został przyjęty do drugiej klasy Miejskiego Gimnazjum Koedukacyjnego w Żorach. 26 czerwca 1934 zdał maturę. Wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Diakonat przyjął 4 marca 1939 (za dyspensą od wieku), a święcenia kapłańskie w czerwcu 1939 roku.

Po święceniach pełnił zastępstwo wakacyjne w Orzegowie (od 10 lipca 1939). Na prośbę tutejszego proboszcza pozostał w parafii jako wikariusz (od 9 października 1939) pełniąc jednocześnie przez pewien czas zastępstwo w katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach (od 3 listopada 1939). 23 sierpnia 1941 został przeniesiony do parafii św. Jadwigi w Szopienicach. Następnie powołany został do wojska.

Po wojnie pełnił posługę w Katowicach-Zawodziu (od 10 grudnia 1945) oraz w parafii Wniebowzięcia NMP w Chorzowie Batorym (od 31 sierpnia 1949). 15 grudnia 1950 został magistrem teologii na podstawie pracy Patronat na Śląsku w latach 1740-1918) na podstawie prawodawstwa kościelnego i państwowego. W 1951 roku poprosił bpa o możliwość podjęcia studiów z prawa kanonicznego w Lublinie na KUL. 24 czerwca 1952 został kuratorem parafii Wniebowzięcia NMP w Katowicach i otrzymał prawo noszenia pelerynki proboszczowskiej (28 sierpnia 1952).

Był obrońcą węzła małżeńskiego (od 1955 roku) oraz sędzią posynodalnym (od 1959 roku). W 1965 roku otrzymał zgodę na podjęcie studiów w Warszawie na ATK. Podjął je nie rezygnując z pełnienia funkcji proboszcza. W 1969 roku obronił pracę doktorską. Od 1 września 1973 pełnił posługę jako kapelan w Szpitalu Sióstr Elżbietanek w Katowicach przy ul. Warszawskiej. W 1977 roku z powodu kłopotów zdrowotnych został zwolniony z tej funkcji i zamieszkał w Piotrowicach. Zmarł 16 czerwca 1987 w Piotrowicach. Jego pogrzeb odbył się 19 czerwca w Katowicach w kościele Wniebowzięcia NMP. Spoczął na cmentarzu przy ulicy Francuskiej w Katowicach.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Antoniego Otręby; Schematyzm (1955-1986).

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 == Otręba Antoni (1913-1987) ==
 [[Grafika:Otreba Antoni kat.jpg|left|thumb]]
-Urodził się 10 stycznia 1913 w Rudziczce (powiat pszczyński). Był synem Ignacego i Wiktorii z d. Parchańska. Szkołę powszechną ukończył w swej rodzinnej miejscowości (1919-1922), a następnie został przyjęty do drugiej klasy Miejskiego Gimnazjum Koedukacyjnego w Żorach. 26 czerwca 1934 zdał maturę. Wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]] i rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Diakonat przyjął 4 marca 1939 (za dyspensą od wieku), a prezbiterat w czerwcu 1939 roku.
+Urodził się 10 stycznia 1913 w Rudziczce (powiat pszczyński) w rodzinie Ignacego i Wiktorii z d. Parchańska. Szkołę powszechną ukończył w swej rodzinnej miejscowości (1919-1922), a następnie został przyjęty do drugiej klasy Miejskiego Gimnazjum Koedukacyjnego w Żorach. 26 czerwca 1934 zdał maturę. Wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]] i rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Diakonat przyjął 4 marca 1939 (za dyspensą od wieku), a święcenia kapłańskie w czerwcu 1939 roku.
-Po święceniach pełnił zastępstwo wakacyjne w Orzegowie (od 10 lipca 1939). Na prośbę tutejszego proboszcza pozostał w parafii jako wikariusz (od 9 października 1939) pełniąc jednocześnie przez pewien czas zastępstwo w [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|katedrze św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach]] (od 3 listopada 1939). 23 sierpnia 1941 został przeniesiony do [[Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Szopienicach|parafii św. Jadwigi w Szopienicach]]. Następnie powołany został do wojska.
+Po święceniach pełnił zastępstwo wakacyjne w Orzegowie (od 10 lipca 1939). Na prośbę tutejszego proboszcza pozostał w parafii jako wikariusz (od 9 października 1939) pełniąc jednocześnie przez pewien czas zastępstwo w [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach]] (od 3 listopada 1939). 23 sierpnia 1941 został przeniesiony do [[Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Szopienicach|parafii św. Jadwigi w Szopienicach]]. Następnie powołany został do wojska.
-Po wojnie pełnił posługę w [[Parafia Opatrzności Bożej w Zawodziu|Katowicach-Zawodziu]] (od 10 grudnia 1945) oraz w [[  Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Chorzowie Batorym | parafii Wniebowzięcia NMP w Chorzowie Batorym ]] (od 31 sierpnia 1949). 15 grudnia 1950 został magistrem teologii na podstawie pracy „Patronat na Śląsku w latach 1740-1918) na podstawie prawodawstwa kościelnego i państwowego”. W 1951 roku poprosił bpa  o możliwość podjęcia studiów z prawa kanonicznego w Lublinie na KUL. 24 czerwca 1952 został kuratorem [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|parafii Wniebowzięcia NMP w Katowicach]] i otrzymał prawo noszenia pelerynki proboszczowskiej (28 sierpień 1952).
+Po wojnie pełnił posługę w [[Parafia Opatrzności Bożej w Zawodziu|Katowicach-Zawodziu]] (od 10 grudnia 1945) oraz w [[  Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Chorzowie Batorym | parafii Wniebowzięcia NMP w Chorzowie Batorym ]] (od 31 sierpnia 1949). 15 grudnia 1950 został magistrem teologii na podstawie pracy '' Patronat na Śląsku w latach 1740-1918) na podstawie prawodawstwa kościelnego i państwowego''. W 1951 roku poprosił bpa  o możliwość podjęcia studiów z prawa kanonicznego w Lublinie na KUL. 24 czerwca 1952 został kuratorem [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|parafii Wniebowzięcia NMP w Katowicach]] i otrzymał prawo noszenia pelerynki proboszczowskiej (28 sierpnia 1952).
-Był obrońcą węzła małżeńskiego (od 1955 roku) oraz sędzią posynodalnym (od 1959 roku). W 1965 roku otrzymał zgodę na podjęcie studiów w Warszawie na ATK. Podjął je nie rezygnując z pełnienia funkcji proboszcza. W 1969 roku obronił pracę doktorską. Od 1 września 1973 pełnił posługę jako kapelan w [[Szpital Sióstr Elżbietanek w Katowicach|Szpitalu Sióstr Elżbietanek w Katowicach przy ul. Warszawskiej]]. W 1977 roku z powodu kłopotów zdrowotnych został zwolniony z tej funkcji i zamieszkał w Piotrowicach. Zmarł 16 czerwca 1987 w Piotrowicach. Jego pogrzeb odbył się 19 kwietnia w Katowicach w [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|parafii Wniebowzięcia NMP]]. Spoczął na [[Cmentarz - Katowice ul. Francuska|cmentarzu przy ulicy Francuskiej w Katowicach]].
+Był obrońcą węzła małżeńskiego (od 1955 roku) oraz sędzią posynodalnym (od 1959 roku). W 1965 roku otrzymał zgodę na podjęcie studiów w Warszawie na ATK. Podjął je nie rezygnując z pełnienia funkcji proboszcza. W 1969 roku obronił pracę doktorską. Od 1 września 1973 pełnił posługę jako kapelan w [[Szpital Sióstr Elżbietanek w Katowicach|Szpitalu Sióstr Elżbietanek w Katowicach przy ul. Warszawskiej]]. W 1977 roku z powodu kłopotów zdrowotnych został zwolniony z tej funkcji i zamieszkał w Piotrowicach. Zmarł 16 czerwca 1987 w Piotrowicach. Jego pogrzeb odbył się 19 czerwca w Katowicach w kościele Wniebowzięcia NMP. Spoczął na [[Cmentarz - Katowice ul. Francuska|cmentarzu przy ulicy Francuskiej w Katowicach]].
 == Bibliografia ==