Tekst źródłowy strony Obóz internowania w Bytomiu-Miechowicach

==Obóz internowania w Bytomiu-Miechowicach==
Po ogłoszeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku kobiety internowane przebywały 
na komendach miejskich do momentu utworzenia obozu w Bytomiu – Miechowicach. Obóz  ten został założony 8 kwietnia 1982 roku. W tym celu zaadaptowano budynek ośrodka szkoleniowego Urzędu Wojewódzkiego, który mieścił się w lasku koło Rokitnicy. Przez obóz przeszło 55 kobiet. Głównie były to mieszkanki województwa katowickiego. 

W skład komendy obozu wchodzili: Józef Nawój- komendant; Anna Krosta - zastępca komendanta; Jolanta Pieprzycka, Helena Goła, Kowarz, Matys - służba więzienna; kpt. Marian Cesarczyk, por. Halina Wojciechowska, Beata Sadowska - służba więzienna.

W obozie panowały trudne warunki: służba więzienna dyskryminowała internowane kobiety, liczba kobiet na jedna celę była dwukrotnie większa niż liczba miejsc, panował  brak bielizny pościelowej, niska temperatura pomieszczeń wymagająca spanie w całej posiadanej odzieży, wyżywienie nie nadające się do spożycia (zupy z robakami, chleb spleśniały), dziesięciominutowe spacery, pozbawienie posług religijnych, trudności w uzyskania wizyty 
u lekarza, niedostarczanie zalecanych przez lekarza środków leczniczych, dziesięciominutowe widzenie z bliskimi raz w miesiącu pod nadzorem SB, przemieszczane z celi do celi, umyślne dezynfekcje rodzin poszukujących internowanych, nękanie internowanych kobiet transmitowaniem 4-godzinnych audycji szkalujących przywódców i działaczy związkowych. 

Kobiety internowane dotkliwie odczuwały przerzucanie ich z więzienia do obozu, z obozu do obozu, z których najdotkliwiej dał się odczuć dwudziestojedno godzinny transport z Darłówka do Gołdapi. Podczas tego przejazdu nie było ani jednego posiłku ciepłego i postoju. Konwój straszył internowane kobiety (mówiono im o uruchomieniu dla nich specjalnego obozu koncentracyjnego, zatrudnieniu w ciężkich robotach w kamieniołomach). Komendant Józef Nawój nawet w sprawach typowo regulaminowych nie mógł podjąć decyzji bez zgody władz SB. Zawsze przyjmowano decyzje niekorzystne dla internowanych. 
SB stwierdziło podczas przesłuchań, że jedynym warunkiem zwolnienia z internowania jest podpisanie oświadczenia o lojalności. SB tą decyzję wykorzystywało również względem osób które ubiegały się o urlopowanie z powodu nagłych wypadków losowych jakimi były np. śmierć osoby bliskiej. Zawsze uzyskano negatywne odpowiedzi. Notatki służbowe sporządzane przez SB podczas rozmów często zniekształcały sens wypowiedzi osób internowanych. Kobiety internowane stosowały bierny opór i protest mimo szykan i represji. Demonstrowały one zwartość i solidarność nawet gdy przebywały za murami obozu (odmawiały modlitwy za poległych, naklejały napisy „Solidarność”, „Zwyciężymy”, paliły świece każdego miesiąca 13 dnia, śpiewały pieśni patriotyczne oraz pieśni ośmieszające reżim junty Jaruzelskiego). Duża ilość wolnego czasu zezwoliła im na fakt że kobiety internowane mogły rozwinąć twórczość pamiątek m. in. haft, produkcja znaczków. Kobiety posiadały także własną pieczątkę obozową.

Atmosfera panująca wśród kobiet internowanych była bardzo serdeczna. Wielu kobietom pogarszał się stan zdrowia. Czternaście kobiet hospitalizowanych świadczy o fakcie tego 
że w obozie narastały objawy przede wszystkim schorzeń układu nerwowego oraz chorób kobiecych. Kobietom internowanym nie utrudniano leczenia szpitalnego, zezwalając 
na zabiegi lecznicze. Choroby nie miały jednak wpływu na zwolnienie osób chorych 
z internowania. Przetrzymywano w obozie nawet kobietę z ciążą ryzyka, matki samotnie wychowujące dzieci oraz kobiety będące jedynymi opiekunkami chorych bądź osób 
w podeszłym wieku.  

23 lipca 1982 roku nastąpiły masowe zwolnienia kobiet internowanych na interwencję Zarządu Ligii Kobiet.

==Wizyty złożone w obozie internowania w Bytomiu Miechowicach==
*MCK i ZG PCK dnia 9 IV 1982
*Biskup opolski Alfons Nossol dnia 28 IV 1982.
*Biskup katowicki Czesław Domin dnia 20 V 1982
*Maja Komorowska i inne aktorki z Komitetu Prymasowskiego dnia 1 VI 1982.
*MCK dnia 3 VI 1982
*Maja Komorowska i inne aktorki z Komitetu Prymasowskiego dnia 25 VI 1982.
*Przedstawiciele Komitetu Pomocy Internowanym Kurii Krakowskiej dnia 29 VI 1982.
*Przedstawiciele wojewódzkiego PCK w Katowicach dnia 7 VII 1982. 
*Przedstawiciele Komitetu Obrony Internowanym Kurii Katowickiej dnia 7 VII 1982.
==Bibliografia==
Zdzisław Zwoźniak, Zeszyty Historyczne Solidarności Śląsko – Dąbrowskiej. Zeszyt nr 3, Katowice 1997, s. 80 – 84; Internowania w regionie w świetle raportów SB, w: Tygodnik Śląsko – Dąbrowski, 2004, nr 2, s. 2; Wywiad z p. Zofią Brodzką; Wywiad z p. Moniką Byciną. 
[[Kategoria:Polityka]]