Nowak Antoni

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 14:53, 10 sty 2022 autorstwa Mira (dyskusja | edycje) (dr)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Nowak Antoni OFM (1935-2013), imię zakonne Jozafat, profesor KUL, psycholog

Urodził się 8 marca 1935 w Katowicach w rodzinie Pawła i Łucji z d. Korzec. W czasie okupacji hitlerowskiej (1943-1944) był łącznikiem przenoszącym tajne dokumenty polityczne pomiędzy wujkiem Emilem Korzecem - dowódcą partyzantki w lasach panewnickich - a chrzestną matką Adelą Jackowicz-Korczyńską - komendantem harcerstwa śląskiego i dowódcą tajnej organizacji AK w Katowicach. W 1952 r. wstąpił do franciszkanów w Kobylinie. Studia filozoficzno-teologiczne odbywał w l. 1954-1961 w Wyższym Seminarium Duchownym Ojców Franciszkanów w Opolu i Panewnikach. 16 grudnia 1957 w Panewnikach złożył śluby wieczyste. Święcenia kapłańskie przyjął 25 kwietnia 1961 w panewnickiej parafii Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia NMP z rąk bp. H. Bednorza. W latach 1961-1964 studiował psychologię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i uzyskał magisterium na podstawie pracy: Różnica cech osobowości alumnów franciszkańskich i studentów świeckich na podstawie kwestionariusza R.B. Cattella. Dwa lata uczęszczał na wykłady z psychiatrii w Akademii Medycznej w Lublinie. W 1968 r. uzyskał tytuł doktora na podstawie rozprawy: Nerwica w świetle psychologii głębi Igora A. Caruso. Studium psychologiczne. W l. 1968-1973 pracował jako misjonarz i rekolekcjonista ludowy w Bytomiu. W l. 1973-1975 studiował psychologię pastoralną, psychologię głębi i psychoanalizę w Salzburgu. Tutaj przygotował rozprawę habilitacyjną: Von der Tiefenpsychologie des Gewissens zur Theologie des Gewissens pod kierunkiem G. Griesla i A.I. Caruso. Na jej podstawie w 1979 r. habilitował się na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1983 r. odbył staż naukowy w Pontificio Ateneo „Antonianum” w Rzymie. Od roku 1984 pracował jako adiunkt w Sekcji Teologii Duchowości KUL. Dwa lata później został kierownikiem Katedry Psychologii Życia Wewnętrznego. W latach 1987-1991 kierował Sekcją Teologii Duchowości. 15 stycznia 1991 uzyskał stanowisko profesora KUL, 24 lutego 1992 - tytuł profesora nadzwyczajnego KUL, natomiast 25 lutego 1995 - profesora zwyczajnego. W latach 1997-2000 ponownie wybrano go na kierownika Sekcji Teologii Duchowości KUL. W tym czasie przemianowano ją na Instytut Teologii Duchowości. Od 2005 roku był emerytowanym profesorem KUL, nadal jednak prowadził działalność dydaktyczną w Górnośląskiej Wyższej Szkole Handlowej im. Wojciecha Korfantego w Katowicach. W 2007 r. został wykładowcą w Wyższej Szkole Inżynieryjno-Ekonomicznej w Rzeszowie. Wykładał również w Wyższym Seminarium Duchownym OO. Franciszkanów w Panewnikach (1963-1973, 1980-1983, 1984-2013) i Opolu (1968-1970), Sozialakademie w Sankt Pölten (1975-1978), Instytucie Wyższej Kultury Religijnej (KUL, Zamość, Biłgoraj, Parczew, Puławy, Kazimierz n.Wisłą, Piła, Chełm Lubelski, Lwów; 1987-1995), Eksternistycznym Studium Teologii w KUL - Lublin oraz filia w Katowicach (1994-2005), Studium Teologii Rodziny w Przemyślu (1998-1999) oraz Spiskiej Kapitule na Słowacji (1998-1999). W kręgu jego zainteresowań badawczych pozostawała psychologia życia wewnętrznego, identyfikacja postaw, parapsychologia, postawa wiary, formacja sumienia, specyfika psychologii eklezjalnej. Wprowadził nowe terminy naukowe np.: chrystoformizacja, psychologia eklezjalna, osobowość sakramentalna, postawa wiary, Osobowość Mistyczna, realizm symboliczny, nerwice klerogenne, nerwice religiogenne, norma eklezjalna, teologia empiryczna. Przywołał patrystyczny termin „homo novus” z jego bogactwem treści na określenie osoby ochrzczonej. Wypromował blisko 300 magistrów i kilkunastu doktorów. Brał udział w kilkunastu sympozjach zagranicznych i prawie 170 krajowych (ogólnopolskich i uczelnianych). Wielokrotnie występował w audycjach radiowych. Był organizatorem szeregu Tygodni (Dni) Duchowości w KUL i zainicjował w ramach „Roczników Teologicznych” wydawanie odrębnego zeszytu (nr 5 w każdym roczniku) poświęconego teologii duchowości. Był członkiem wielu towarzystw naukowych, m.in.: Koła Psychologii Głębi w Salzburgu (od 1974), Międzynarodowego Towarzystwa Psychologii Religii w Regensburgu (w zarządzie od 1984), Towarzystwa Naukowego KUL (od 1985), Sekcji Duchowości Teologów Polskich (od 1990), Lubelskiego Towarzystwa Naukowego (od 2003). Wyróżniony został: nagrodą II stopnia Rektora KUL (2000) za 3-tomową monografię Osoba konsekrowana, medalem Komisji Edukacji Narodowej (2002), Złotym Krzyżem Zasługi w 20-lecie pracy dydaktyczno-naukowej na KUL (2004). Był ekspertem w sprawach rzekomych objawień (sprawy zlecone przez kard. Huzara ze Lwowa, archidiecezję warszawską i grant badawczy w sprawie objawień w Medjugorie). Prowadził badania zlecone do procesu beatyfikacyjnego: bp. Gorala, ks. Małysiaka, o. Anzelma Gądka OCD. Był cenionym rekolekcjonistą, misjonarzem ludowym i spowiednikiem. Był współzałożycielem w 1980 r. i aż do śmierci redaktorem naczelnym kwartalnika „Zwycięstwo Niepokalanej”. Zmarł 23 marca 2013 w Katowicach. Spoczął w kwaterze franciszkanów na cmentarzu panewnickim w Ligocie.

Bibliografia

J.A. Mazurek, Nowak Jozafat Antoni, [w:] Słownik polskich pisarzy franciszkańskich, red. H.E. Wyczawski, Warszawa 1981, s. 348-350; G. Polak, Kto jest kim w Kościele? Warszawa 1996, s. 261-262; Dictionary of International Biography. A Biographical Record of Contemporary Achievement. International Biographical Centre Cambridge, England 1998, s. 332; G. Polak, Kto jest kim w Kościele?, Warszawa 1999, s. 258; Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny, t. 3, red. J. Kapuścik, Warszawa 2000, s. 312; Życie i działalność prof. zw. dr. hab. Antoniego Jozafata Nowaka OFM, [w:] Lumen Christi tantum in Ecclesia: księga pamiątkowa w 70. rocznicę urodzin o. prof. dr. hab. Antoniego Jozafata Nowaka OFM, red. T. Paszkowska, Lublin 2005, s. 19-29; Lumen Christi tantum in Ecclesia. Księga pamiątkowa poświęcona Ojcu Profesorowi dr. hab. z okazji 70. rocznicy urodzin. Red. T. PASZKOWSKA. Lb 2005, ss. 777; Antoni Jozafat Nowak OFM. [w]: Teologu polski, co sądzisz o swojej twórczości?, red. S.C. Napiórkowski, Niepokalanów 2007, s. 238-243; "Śladami Patriarchy. Miłować Chrystusa w Kościele" – numer specjalny poświęcony o. J.A. Nowakowi OFM, R: 2013, nr 2, (dołączona bibliografia); A. Rusek, W pierwszą rocznicę śmierci o. prof. Jozafata Nowaka OFM, "Głos św. Ludwika. Miesięcznik Parafii Św. Ludwika w Katowicach-Panewnikach", R: 2014, nr 3 (132), s. 11, (dołączona płyta CD z konferencjami o. J.A. Nowaka).