Niemiec Robert: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
Linia 1: Linia 1:
==Niemiec Robert OFM (1926-1996), imię zakonne Benedykt==
==Niemiec Robert OFM (1926-1996), imię zakonne Benedykt==


Urodził się 1 października 1926 w Katowicach-Ligocie w rodzinie Pawła i Małgorzaty z d. Bonk. W 1944 roku został zaciągnięty do wojska niemieckiego. Dostał się do niewoli rosyjskiej. W 1946 roku wstąpił do [[Franciszkanie|franciszkanów]]. Nowicjat wraz z obłóczynami rozpoczął 22 stycznia 1946 w [[Franciszkanie - Panewniki|Panewnikach]]. Habit przyjął z rąk ministra prowincjalnego [[Galikowski Wincenty|o. Antoniego Galikowskiego]]. Profesję czasową złożył 30 stycznia 1947 w Panewnikach na ręce [[Glensk Jerzy|o. Innocentego Glenska]], ówczesnego gwardiana panewnickiego. Studia filozoficzne odbył we Wrocławiu-Karłowicach (1947-1949), a teologiczne we Wronkach (1949-1950) i [[Wyższe Seminarium Duchowne OO. Franciszkanów w Panewnikach|Panewnikach]] (1950-1952). Profesję wieczystą złożył 15 lipca 1950 w Panewnikach na ręce ministra prowincjalnego [[Semkło Stanisław|o. Tytusa Semkło]]. Święcenia prezbiteratu przyjął 24 czerwca 1951 w Katowicach z rąk [[Bednorz Herbert|bp. Herberta Bednorza]]. W marcu 1952 roku został skierowany do klasztoru w Poznaniu, a w październiku tegoż roku do Wejherowa, gdzie przebywał do 1958 roku pełniąc funkcje rekolekcjonisty i katechety w Szkole Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącym. W latach 1958-1968 przebywał w [[Parafia św. Wojciecha w Bytomiu|Bytomiu]], najpierw w charakterze wikariusza parafialnego, a następnie od 1965 roku w charakterze proboszcza. W latach 1962-1968 był jednocześnie definitorem prowincjalnym. W latach 1968-1984 należał do domu zakonnego w Wejherowie, gdzie w latach 1968-1974 oraz 1977-1983 był gwardianem, w latach 1974-1977 wikarym domu zakonnego, a od 1973 do 1983 roku jednocześnie proboszczem parafii przyklasztornej. W 1984 roku został skierowany do Sankt Pölten, a w roku 1987 do Berchtesgaden, gdzie przebywał aż do śmierci, pełniąc od 1989 roku urząd gwardiana tego domu. Zmarł 4 października 1996 w szpitalu w Berchtesgaden. 9 października odbyło się nabożeństwo żałobne w Berchtesgaden. Następnie zwłoki zostały przewiezione do [[Parafia Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Panewnikach|panewnickiej Parafii Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia NMP]], gdzie odbył się pogrzeb. Spoczął w kwaterze franciszkanów na [[Cmentarz - Ligota|cmentarzu panewnickim w Ligocie]].
Urodził się 1 października 1926 w Katowicach-Ligocie w rodzinie Pawła i Małgorzaty z d. Bonk. W 1944 roku został zaciągnięty do wojska niemieckiego. Dostał się do niewoli rosyjskiej. W 1946 roku wstąpił do [[Franciszkanie|franciszkanów]]. Nowicjat wraz z obłóczynami rozpoczął 22 stycznia 1946 w [[Franciszkanie - Panewniki|Panewnikach]]. Habit przyjął z rąk ministra prowincjalnego [[Galikowski Wincenty|o. Antoniego Galikowskiego]]. Profesję czasową złożył 30 stycznia 1947 w Panewnikach na ręce [[Glensk Jerzy|o. Innocentego Glenska]], ówczesnego gwardiana panewnickiego. Studia filozoficzne odbył we Wrocławiu-Karłowicach (1947-1949), a teologiczne we Wronkach (1949-1950) i [[Wyższe Seminarium Duchowne OO. Franciszkanów w Panewnikach|Panewnikach]] (1950-1952). Profesję wieczystą złożył 15 lipca 1950 w Panewnikach na ręce ministra prowincjalnego [[Semkło Stanisław|o. Tytusa Semkło]]. Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1951 w Katowicach z rąk [[Bednorz Herbert|bp. Herberta Bednorza]]. W marcu 1952 roku został skierowany do klasztoru w Poznaniu, a w październiku tegoż roku do Wejherowa, gdzie przebywał do 1958 roku pełniąc funkcje rekolekcjonisty i katechety w Szkole Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącym. W latach 1958-1968 przebywał w [[Parafia św. Wojciecha w Bytomiu|Bytomiu]], najpierw był wikariuszem parafialnym, a następnie od 1965 roku objął urząd proboszcza. W latach 1962-1968 był jednocześnie definitorem prowincjalnym. W latach 1968-1984 należał do domu zakonnego w Wejherowie, gdzie w latach 1968-1974 oraz 1977-1983 był gwardianem, w latach 1974-1977 wikarym domu zakonnego, a od 1973 do 1983 roku jednocześnie proboszczem parafii przyklasztornej. W 1984 roku został skierowany do Sankt Pölten, a w roku 1987 do Berchtesgaden, gdzie przebywał aż do śmierci, pełniąc od 1989 roku urząd gwardiana tego domu. Zmarł 4 października 1996 w szpitalu w Berchtesgaden. 9 października odbyło się nabożeństwo żałobne w Berchtesgaden. Następnie trumna z ciałem o. Benedykta została przewieziona do jego rodzinnej [[Parafia Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Panewnikach|panewnickiej parafii Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia NMP]], gdzie odbył się pogrzeb. Spoczął w kwaterze franciszkanów na [[Cmentarz - Ligota|cmentarzu panewnickim w Ligocie]].


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Wersja z 00:57, 23 lip 2017

Niemiec Robert OFM (1926-1996), imię zakonne Benedykt

Urodził się 1 października 1926 w Katowicach-Ligocie w rodzinie Pawła i Małgorzaty z d. Bonk. W 1944 roku został zaciągnięty do wojska niemieckiego. Dostał się do niewoli rosyjskiej. W 1946 roku wstąpił do franciszkanów. Nowicjat wraz z obłóczynami rozpoczął 22 stycznia 1946 w Panewnikach. Habit przyjął z rąk ministra prowincjalnego o. Antoniego Galikowskiego. Profesję czasową złożył 30 stycznia 1947 w Panewnikach na ręce o. Innocentego Glenska, ówczesnego gwardiana panewnickiego. Studia filozoficzne odbył we Wrocławiu-Karłowicach (1947-1949), a teologiczne we Wronkach (1949-1950) i Panewnikach (1950-1952). Profesję wieczystą złożył 15 lipca 1950 w Panewnikach na ręce ministra prowincjalnego o. Tytusa Semkło. Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1951 w Katowicach z rąk bp. Herberta Bednorza. W marcu 1952 roku został skierowany do klasztoru w Poznaniu, a w październiku tegoż roku do Wejherowa, gdzie przebywał do 1958 roku pełniąc funkcje rekolekcjonisty i katechety w Szkole Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącym. W latach 1958-1968 przebywał w Bytomiu, najpierw był wikariuszem parafialnym, a następnie od 1965 roku objął urząd proboszcza. W latach 1962-1968 był jednocześnie definitorem prowincjalnym. W latach 1968-1984 należał do domu zakonnego w Wejherowie, gdzie w latach 1968-1974 oraz 1977-1983 był gwardianem, w latach 1974-1977 wikarym domu zakonnego, a od 1973 do 1983 roku jednocześnie proboszczem parafii przyklasztornej. W 1984 roku został skierowany do Sankt Pölten, a w roku 1987 do Berchtesgaden, gdzie przebywał aż do śmierci, pełniąc od 1989 roku urząd gwardiana tego domu. Zmarł 4 października 1996 w szpitalu w Berchtesgaden. 9 października odbyło się nabożeństwo żałobne w Berchtesgaden. Następnie trumna z ciałem o. Benedykta została przewieziona do jego rodzinnej panewnickiej parafii Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia NMP, gdzie odbył się pogrzeb. Spoczął w kwaterze franciszkanów na cmentarzu panewnickim w Ligocie.

Bibliografia

[1] (dostęp: 5.08.2016).