Tekst źródłowy strony Niebiański Maksymilian

==Niebiański Maksymilian SDS (1904-1950), imię zakonne Flawian, publicysta==

Urodził się 30 kwietnia 1904 w Raciborzu, w wielodzietnej rodzinie. Ojciec jego był murarzem, zaś matka Katarzyna z d. Oboth zajmowała się wychowaniem dzieci i prowadzeniem gospodarstwa. Po ukończeniu szkoły podstawowej wstąpił 1 czerwca 1918 do zgromadzenia [[Salwatorianie|salwatorianów]] w Trzebini. Gimnazjum ukończył w Chrzanowie. 15 lipca 1923 rozpoczął nowicjat na Zakrzówku  przyjmując imię zakonne Flawian. Pierwsze śluby zakonne złożył 16 lipca 1924 na ręce [[Dziadek Ferdynand|ks. Benignego Dziadka]]. Studia filozoficzno - teologiczne odbył w Passau. Profesję zakonną złożył 16 lipca 1927 w Hambergu k. Passau, zaś święcenia zakonne  otrzymał 7 kwietnia 1929. 

Po święceniach wyjechał do Krakowa, a w kwietniu 1930 roku przeniesiony został do Trzebini, gdzie zajmował się pracą  rekolekcyjną. W styczniu 1934 roku został mianowany ekonomem na Zakrzówku. Za jego urzędowania, warunki bytowe domu zakrzowieckiego uległy znacznej poprawie: odnowione zostały budynki mieszkalne, zakupiono nowe meble a także założono nowy ogród warzywno-owocowy. W 1934 roku założył Stowarzyszenie Dusz Ofiarnych, zachęcając swoich wiernych do  ofiary w służbie Bożej.  Wydawał  dla nich gazetkę pt. '' Mała tajemnica '' traktującą o konieczności idei przewodniej w życiu wewnętrznym człowieka. W 1937 roku  został  mianowany ekonomem prowincjalnym i przeniósł się do [[Salwatorianie - Mikołów|Mikołowa]]. Tam zorganizował wydawnictwo i drukarnię, a także służył  pomocą przy budowie domu wychowawczego dla młodzieży.  Trudna sytuacja finansowa prowincji  polskiej zmusiła  go  2 lutego 1938  do  wyjazdu do Stanów Zjednoczonych. Towarzyszył mu [[Rabus Tomasz|br. Emil Rabus]].  Początkowo mieszkali w Chicago u [[Felicjanki|sióstr felicjanek]], ale później przenieśli się do kolegium salwatorianów prowincji amerykańskiej w Milwaukee. Ks. Flawian czynił starania o utworzenie w USA polskiej placówki. 25 grudnia 1941 nastąpiło  uroczyste otwarcie nowej placówki. Już w następnym  roku nabył na sąsiedniej ulicy drugi dom, w którym umieścił drukarnię i wydawnictwo. 

Poprzez wydawnictwa skierowane do emigracji polskiej, salwatorianie starali się podtrzymywać  wśród nich ducha religijnego i narodowego. Oprócz '' Kalendarza '' wydali również: '' Świetna przyszłość Polski w świetle przepowiedni '', Milwaukee 1940, s. 31; '' Papież Pius XII a Polska'',  Gary 1942; '' Przepowiednie a czasy obecne'', Gary 1943, 1946. 

Nadmierna praca wyczerpała jego zdrowie. Zmarł 16 czerwca 1950, mając 46 lat. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w kościele parafialnym w Gary, w stanie Indiana. Trumna ze zwłokami przewieziona została  do St. Nazianz, Wisconsin i złożona na zakonnym cmentarzu salwatorianów.

==Bibliografia==
J. Liszka,  Niebiański Flawian  (hasło), [w:] Księga zmarłych salwatorianów polskich  1900-1975, red. A. Kiełbasa,  Rzym-Kraków 1975, s. 121-124.

{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - N]]
[[Kategoria:Zakonnicy]]
[[Kategoria:Salwatorianie]]
[[Kategoria:Budowniczy]]
[[Kategoria:Literaci i publicyści]]