Nerlich Leopold

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 22:26, 23 cze 2018 autorstwa Mira (dyskusja | edycje) (dr)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Nerlich Leopold (1829-1895), proboszcz w Piekarach

NerlichLeopold.jpg

Urodził się 1 listopada 1829 w Raszowie k. Opola w rodzinie Józefa i Józefy z d. Kaczmarczyk. Ojciec był miejscowym nauczycielem i organistą. Zdał maturę w Opolskim Gimnazjum w 1849 roku. 9 lipca 1853 ukończył studia teologiczne we Wrocławiu, otrzymując święcenia kapłańskie. W sierpniu tego samego roku został wikarym w Gorzowie Śląskim koło Olesna, a we wrześniu 1854 w Toszku. Po niespełna trzech latach, w czerwcu 1857 roku, ustanowiono go lokalistą w Wołczynie należącym wówczas do parafii w Bogacicy. Około 1860/61 był już kuratusem tej wspólnoty, a po utworzeniu samodzielnej parafii jej pierwszym proboszczem od 9 lutego 1863. Oficjalną inwestyturę proboszczowską otrzymał 13 września tego samego roku. Ks. Nerlich był przede wszystkim budowniczym kościoła parafialnego pw. Najświętszej Maryi Panny oraz probostwa, które powstały wg planów architekta Alexisa Langera. Około 1966 roku został administratorem parafii w Kowalowicach koło Namysłowa w dekanacie rychtalskim. Pełniąc ten urząd, 6 lutego 1869, ustanowiono go dziekanem sąsiedniego dekanatu namysłowskiego, mimo że Kowalowice należały do innego dekanatu. 16 lutego 1873 otrzymał nominację proboszczowską, a w kilka lat później został również komisarzem biskupim dla okręgu żmigrodzkiego (Trachenberg). Również na kowalowickiej placówce dał się poznać jako budowniczy i człowiek zatroskany o kulturę materialną swojej parafii.

20 marca 1886 objął parafię w Piekarach. Również tutaj objął z czasem dodatkowe funkcje. Na początku lat 90. XIX stulecia został wicedziekanem tarnogórskim, a następnie 20 października 1892, dziekanem. Pełnił również funkcję komisarza biskupiego dla okręgu pszczyńskiego oraz był kuratorem konwiktu dla chłopców w Bytomiu. Jako proboszcz sanktuarium piekarskiego współpracował ze swoim szwagrem, Karolem Ogorkiem, mistrzem murarskim, członkiem komitetu budowy Kalwarii. W celu zbudowania jak najwierniejszej Kalwarii zaprosił swego przyjaciela, misjonarza w Ziemi Świętej, o. Władysława Schneidera OFM, aby ten dokonał dokładnego rozplanowania kapliczek i alejek na wzór Kalwarii Jerozolimskiej. Mimo spotykających go niedogodności i przeszkód, zasłynął jako sprawny budowniczy. Jeszcze za jego kadencji, w 1895 roku, Kalwaria z Kościołem Przemienienia Pańskiego były gotowe do konsekracji. Ciężka choroba, a po niej śmierć uniemożliwiły ks. Nerlichowi uczestnictwo w poświęceniu dzieła. Wcześniejsze leczenie w Worischofen w 1891 roku nie przyniosło pożądanych efektów. Zmarł 20 lipca 1895 i został pochowany w Mauzoleum księży Nerlichów, wybudowanym z datków zebranych przez wiernych, na pograniczu Kalwarii i piekarskiego cmentarza. Jego następcą w Piekarach został brat - ks. Karol Nerlich. Ks. Leopold Nerlich cieszył się dużym szacunkiem u wiernych oraz zaufaniem u przełożonych, o czym mogą świadczyć pełnione funkcje. Według „Posłańca Niedzielnego” miał on otrzymać tytuł kanonika honorowego przy katedrze wrocławskiej.

Bibliografia

Schematismus 1855-1896; A. Potempa, 100 lat Kalwarii w Piekarach Śląskich, Piekary Śląskie 1996, s. 12-13; Nerlich Leopold (hasło), [w:] Piekarzanie. Leksykon mieszkańców Piekar Śląskich, red. H. Gawlik, J. Grajewska-Wróbel, L. Wostal, Z. Bogacki, Piekary Śląskie 2010, s. 175-176; „Posłaniec Niedzielny” 1895, nr 30.